сын • (sən) (??? please indicate transitivity!)
From Old East Slavic сꙑнъ (synŭ), from Proto-Slavic *synъ, from Proto-Balto-Slavic *sū́ˀnus, from Proto-Indo-European *suHnús.
сын • (syn) m pers (genitive сы́на, nominative plural сыны́, genitive plural сыно́ў, diminutive сыно́к)
From Old Ruthenian сынъ (syn), from Old East Slavic сꙑнъ (synŭ), from Proto-Slavic *synъ, from Proto-Balto-Slavic *sū́ˀnus, from Proto-Indo-European *suHnús.
сын • (sŷn)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative (номінатів) |
сын (sŷn) | сынове (sŷnove) |
| genitive (ґенітів) |
сына (sŷna) | сынів (sŷniv) |
| dative (датів) |
сынови (sŷnovy) | сынам (sŷnam) сынім (sŷnim) |
| accusative (акузатів) |
сына (sŷna) | сынів (sŷniv) |
| instrumental (інштрументал) |
сыном (sŷnom) | сынами (sŷnamy) |
| locative (локал) |
сынови (sŷnovy) | сынох (sŷnox) сынах (sŷnax) |
| vocative (вокатів) |
сыну (sŷnu) | - |
(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)
сын • (syn)
| Declension of сын | ||||
|---|---|---|---|---|
| singular | plural | |||
| nominative | сын (syn) | сын-влак (syn-vlak) | ||
| accusative | сыным (synym) | сын-влакым (syn-vlakym) | ||
| genitive | сынын (synyn) | сын-влакын (syn-vlakyn) | ||
| dative | сынлан (synlan) | сын-влаклан (syn-vlaklan) | ||
| comitative | сынге (synge) | сын-влакге (syn-vlakge) | ||
| comparative | сынла (synla) | сын-влакла (syn-vlakla) | ||
| inessive | сыныште (synyšte) | сын-влакыште (syn-vlakyšte) | ||
| illative (short) | сыныш (synyš) | сын-влакыш (syn-vlakyš) | ||
| illative (long) | сынышке (synyške) | сын-влакышке (syn-vlakyške) | ||
| lative | сынеш (syńeš) | сын-влакеш (syn-vlakeš) | ||
| Possessed forms of сын | ||||
|---|---|---|---|---|
| singular | plural | |||
| 1st person | сынем (syńem) | сынна (synna) | ||
| 2nd person | сынет (syńet) | сында (synda) | ||
| 3rd person | сынже (synže) | сынышт (synyšt) | ||
сын • (sən)
сын • (sən)
| Alternative scripts | |
|---|---|
| Arabic | سىن |
| Cyrillic | сын |
| Latin | syn |
| Yañalif | sьn |
сын • (syn)
сын • (sın) (Arabic spelling سىن)
| singular (жекелик) |
plural (көптөгөн) | |
|---|---|---|
| nominative (атооч) | сын sın |
сындар sındar |
| genitive (илик) | сындын sındın |
сындардын sındardın |
| dative (барыш) | сынга sınga |
сындарга sındarga |
| accusative (табыш) | сынды sındı |
сындарды sındardı |
| locative (жатыш) | сында sında |
сындарда sındarda |
| ablative (чыгыш) | сындан sından |
сындардан sındardan |
| possessive forms | ||
| first-person singular (менин) | ||
| nominative | сыным sınım |
сындарым sındarım |
| genitive | сынымдын sınımdın |
сындарымдын sındarımdın |
| dative | сыныма sınıma |
сындарыма sındarıma |
| accusative | сынымды sınımdı |
сындарымды sındarımdı |
| locative | сынымда sınımda |
сындарымда sındarımda |
| ablative | сынымдан sınımdan |
сындарымдан sındarımdan |
| second-person singular informal (сенин) | ||
| nominative | сының sınıŋ |
сындарың sındarıŋ |
| genitive | сыныңдын sınıŋdın |
сындарыңдын sındarıŋdın |
| dative | сыныңа sınıŋa |
сындарыңа sındarıŋa |
| accusative | сыныңды sınıŋdı |
сындарыңды sındarıŋdı |
| locative | сыныңда sınıŋda |
сындарыңда sındarıŋda |
| ablative | сыныңдан sınıŋdan |
сындарыңдан sındarıŋdan |
| second-person singular formal (сиздин) | ||
| nominative | сыныңыз sınıŋız |
сындарыңыз sındarıŋız |
| genitive | сыныңыздын sınıŋızdın |
сындарыңыздын sındarıŋızdın |
| dative | сыныңызга sınıŋızga |
сындарыңызга sındarıŋızga |
| accusative | сыныңызды sınıŋızdı |
сындарыңызды sındarıŋızdı |
| locative | сыныңызда sınıŋızda |
сындарыңызда sındarıŋızda |
| ablative | сыныңыздан sınıŋızdan |
сындарыңыздан sındarıŋızdan |
Inherited from Old East Slavic сꙑнъ (synŭ), from Proto-Slavic *synъ, from Proto-Balto-Slavic *sū́ˀnus, from Proto-Indo-European *suHnús.
сын • (syn) m anim (genitive сы́на, nominative plural сыновья́ or сыны́*, genitive plural сынове́й or сыно́в*, relational adjective сыно́вний or сыно́вий, diminutive сыни́шка or сыно́к or сыно́чек or сыну́ля) (* Epic verse.)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | сы́н sýn |
сыновья́△, сыны́* synovʹjá△, syný* |
| genitive | сы́на sýna |
сынове́й△, сыно́в* synovéj△, synóv* |
| dative | сы́ну sýnu |
сыновья́м△, сына́м* synovʹjám△, synám* |
| accusative | сы́на sýna |
сынове́й△, сыно́в* synovéj△, synóv* |
| instrumental | сы́ном sýnom |
сыновья́ми△, сына́ми* synovʹjámi△, synámi* |
| prepositional | сы́не sýne |
сыновья́х△, сына́х* synovʹjáx△, synáx* |
| vocative | сы́не sýne |
△ Irregular.
* Epic verse.
From Proto-Turkic.
сын • (sïn)