blow

Niet te verwarren met: blów, błöw

• Geluid:  blow    (hulp, bestand)

• blow

• Leenwoord uit het Engels. In de betekenis van ‘trek aan marihuanasigaret’ voor het eerst aangetroffen in 1984 ^[1][2]

de blow m

1. trekje aan een joint

   • Het is tijd voor een blow. 

2. een joint

• blowen

blow

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van blowen
   

   • Ik blow. 

2. gebiedende wijs van blowen
   

   • Blow! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van blowen
   

   • Blow je? 

• Het woord blow staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "blow" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

• Geluid:  blow (US)    (hulp, bestand)

• Van Middelengels blouen, Angelsaksisch blawan. Verder te herleiden tot Protogermaans * *blæ-anan, Indo-Europees *bhle-. Waarschijnlijk cognaat met Duits blähen / bleuen, Nederlands blaaien / blazen / blouwen, Gotisch bliggwan, Latijn flare, Oudarmeens բեղուն.^[1]

blow

1. klap, slag
2. tegenslag
3. (meteorologie) windvlaag
4. blow, trekje
5. cocaïne, wiet

blow

1. blazen
2. ontploffen
3. onpersoonlijk, onovergankelijk, (meteorologie) waaien
4. overgankelijk pijpen

• blowjob

• Van Angelsaksisch blowan. Verder te herleiden tot Protogermaans *blæ-, Indo-Europees *bhel-. Cognaat met Oudfries bloia, Duits blühen, Nederlands bloeien.^[2]

blow

1. (verouderd), (plantkunde) bloei (van bloesem e.d.)

1. onovergankelijk, (plantkunde), (verouderd) bloeien