klaar

• Geluid:  klaar    (hulp, bestand)
• IPA: / klar / (1 lettergreep); /klaːr/

• klaar

• Leenwoord uit het Latijn, in de betekenis van ‘helder’ voor het eerst aangetroffen in 1200 ^[1]
• ^[2]

klaar

1. in staat van gereedheid gebracht, gereed

   • Is je huiswerk al klaar? 

   ▸ Tot mijn verbazing wist ik deze zes weken durende tocht zonder noemenswaardige problemen te voltooien, waardoor ik voor het eerst echt begon te geloven dat mijn ‘American Dream’ wel eens in vervulling zou kunnen gaan. En zo was ik ineens klaar voor de moeder aller tochten, de PCT.^[3]

2. licht doorlatend
3. helder, duidelijk

   • Dat is klare taal. 

4. zuiver

in staat van gereedheid gebracht, gereed

• Er klaar mee zijn

• Nog niet klaar zijn met iemand

• Er klaar mee zijn

• Van zessen klaar zijn

• Altijd een antwoord klaar hebben

• Op uw plaatsen, klaar? af!

• Klaar is Kees

helder, duidelijk

• Klaar in iets zien

• Klip en klaar

• Zo klaar als een klontje

• De vergrotende en overtreffende trap komen alleen bij de wat oudere betekenis "helder, duidelijk" voor.

• onklaar

• kraal

klaar

1. bijwoordelijk deel van een scheidbaar werkwoord

   • klaarkrijgen: Ik krijg dat werk vandaag niet meer klaar. 

• klaarkomen, klaarkrijgen, klaarleggen, klaarliggen, klaarspelen, klaarstaan, klaarstomen, klaarzetten, klaarzitten

klaar

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van klaren
   

   • Ik klaar. 

2. gebiedende wijs van klaren
   

   • Klaar! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van klaren
   

   • Klaar je? 

• Het woord klaar staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "klaar" herkend door: