reef

• Geluid:  reef    (hulp, bestand)
• IPA: / ref / (1 lettergreep)

• reef

• In de betekenis van ‘inneembare strook in zeil’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1407 ^[1]

het reef o

1. o (techniek), (scheepvaart) bij windmolens en zeilschepen: strook van het zeiloppervlak dat tijdelijk kan worden opgevouwen of opgerold

   • De wind is te sterk, we zullen een reef, of misschien wel twee, moeten steken. 

2. v golf, baar, uitlopende golfslag, waterrimpeling ^[2]

   ▸ Maar in zijn rand verbrak de zee in reven
   Telkens en telkens weer, er boven dreven
   Als gouden bijen wolken in het blauw,^[3]

• : rif

• : giek, grootzeil, kraanlijn, reefknuttel, rolfok, smeerlijn

reef

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van reven
   

   • Ik reef. 

2. gebiedende wijs van reven
   

   • Reef! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van reven
   

   • Reef je? 

reef

1. enkelvoud verleden tijd van rijven
   

   • Ik reef. 
     
   • Jij reef. 
     
   • Hij, zij, het reef. 

• Het woord reef staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "reef" herkend door:

• Geluid:  reef (VS)    (hulp, bestand)

• reef

reef

1. rif
2. koraalrif
3. (geologie) harde steenlaag

reef

1. overgankelijk inkorten
2. overgankelijk, (scheepvaart) reven

• IPA: /reːf/ (Etsbergs)

reef m

1. zeil
2. mast
3. rand
4. kanteel
5. naad
6. rif