reis

• Geluid:  reis    (hulp, bestand)
• IPA: / rɛis / (1 lettergreep); /rɛɪ̯s/

• reis

• van Middelnederlands reise, in de betekenis van ‘tocht’ aangetroffen vanaf 1240 ^{[1] [2] [3]}

de reis v / m

1. grote, lange tocht of trip

   • Zij heeft een reis door Azië gemaakt. 

   ▸ weg bent?’ Grappig vond ik zijn opmerking over het motief van mijn reis: ‘Wat is het nut van je wandeling? Je bereikt en verdient er niks^[4]

• (intensivering) : monstertocht

reis

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van reizen
   

   • Ik reis. 

2. gebiedende wijs van reizen
   

   • Reis! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van reizen
   

   • Reis je? 

• Het woord reis staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "reis" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

• reis

reis

1. gebiedende wijs van reise

• reis

reis

1. gebiedende wijs van reisa

reis

1. gebiedende wijs van reise

reis m

1. rijst