stapel

• Geluid:  stapel    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈstapəl / (2 lettergrepen)

• sta·pel

• erfwoord via Middelnederlands stapel van Oudnederlands, in de betekenis van ‘hoop’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1046 ^[1][2][3]

de stapel m ^{[4] [5]}

1. een gestructureerde hoop spullen ^[6]

   • Er ligt een stapel boeken op tafel. 

   ▸ Ik legde de lege cahiers die ik had meegenomen links op een stapel, met mijn vulpen ernaast.^[7]

2. (scheepvaart) de tijdelijke constructie waarop een in aanbouw of reparatie zijnd schip rust

   • Het schip zal volgende maand van stapel lopen. 

3. (muziek) een houten stokje ingeklemd tussen het boven- en onderblad van de klankkast van een snaarinstrument

   • De plaatsing van de stapel van een viool is van essentieel belang voor de klank van het instrument. 

• brandstapel, geldstapel, graanstapel, rundveestapel, varkensstapel, veestapel

• werf, sleephelling, dok, droogdok, dokblok, kimblok, stopping

stapel ^{[8] [9]}

1. alleen predicatief gek, stapelgek

• dol, dolzinnig, krankzinnig, uitzinnig, waanzinnig

stapel

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van stapelen
   

   • Ik stapel. 

2. gebiedende wijs van stapelen
   

   • Stapel! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van stapelen
   

   • Stapel je? 

• Het woord stapel staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "stapel" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.