zuigen

• Geluid:  zuigen    (hulp, bestand)
• IPA: / zœyɣə(n) / (2 lettergrepen); /ˈzœy̯.ɣə(n)/

• zui·gen

• In de betekenis van ‘(met de mond) naar zich toe trekken’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1100.^[1]
• erfwoord: Middelnederlands sūghen, uit Oudnederlands sūgan, ontwikkeld uit Oergermaans *sūgan-, bij Indo-Europees *seuḱ- ~ *seuǵ- ‘zuigen’, waartoe ook Latijn sūgere ‘zuigen’, sūcus ‘sap’, Litouws suñkti ‘uitpersen, filtreren’ en Oudkerkslavisch sŭsati ‘zuigen’ behoren.^[2][3] Evenals Nederduits sugen, Duits saugen, Fries sûg(j)e en IJslands sjúga.

zuigen

1. een verlaagde druk aanleggen met de mond of met een apparaat

   • Deze machines zuigen aan de bovenkant warme lucht aan. 

2. (van jonge kinderen en dieren) de moedermelk uit de tepels in zich opnemen
3. (informeel) doorgaand treiteren, telkens opnieuw beginnen over iets met de bedoeling iemand anders kwaad te maken

   • Zit niet zo te zuigen! 

• klieren, pesten, treiteren, vervelen

• aanzuigen, afzuigen, duimzuigen, inzuigen, leegzuigen, ontzuigen, opzuigen, stofzuigen, uitzuigen, vastzuigen, wegzuigen

• sabbelen, lurken

• Ergens een punt(je) aan kunnen zuigen

• Iets uit zijn duim zuigen

• Het woord zuigen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "zuigen" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.