gadać

Hello, you have come here looking for the meaning of the word gadać. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word gadać, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say gadać in singular and plural. Everything you need to know about the word gadać you have here. The definition of the word gadać will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofgadać, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.
See also: gadac

Old Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *gādàti. First attested in the 15th century.

Pronunciation

  • IPA(key): (10th–15th CE) /ɡaːdat͡ɕ/
  • IPA(key): (15th CE) /ɡɒdat͡ɕ/

Verb

gadać impf

  1. (intransitive or reflexive with się, attested in Greater Poland) to talk, to speak about, to converse, to confer, to discuss
    • 1451-1455, Legenda o świętym Aleksym, line 61:
      A gdy szą sz nyą pocladal, they noczy sz nya gadal
      [A gdy się s nią pokładał, tej nocy s nią gadał]
    • 1874-1891 [Middle of the 15th century], Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności, , , volume XXIV, page 362:
      Scarzyly a gadali szø myedzy szobø conquerebant
      [Skarżyli a gadali się miedzy sobą conquerebant]
    • c. 1500, Wokabularz lubiński, Lubiń: inkunabuł Archiwum Archidiecezjalnego w Gnieźnie, sygn. Inc. 78d., page 41v:
      Disputare est diuersa putare in loquendo gądącz szyą
      [Disputare est diuersa putare in loquendo gadać się]
  2. (attested in Southern Borderlands) to detract, to speak unkindly of
    • 1880-1894 [Middle of the 15th century], Sprawozdania Komisji Językowej Akademii Umiejętności, volume I, Lviv, page 83:
      Aby w them, czo o wasz często mowya gadayacz quod de vobis frequentes detrahendo tractant (I Petr 2, 12)
      [Aby w tem, co o was często mowią gadając quod de vobis frequentes detrahendo tractant (I Petr 2, 12)]
  3. (intransitive or reflexive with się) to dispute, to quarrel
    • 1874-1891 [Middle of the 15th century], Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności, , , volume XXIV, page 362:
      Gada[ją] a szwa[rzą], a semrzø contendunt
      [Gada[ją] a swa[rzą], a szemrzą contendunt]
    • Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa, page 557:
      O tem, kako apostolovye... począly szyą gadacz myedzy ssobą, kto by myedzy ymy byl vyąthschy
      [O tem, kako apostołowie... poczęli się gadać miedzy sobą, kto by miedzy imi był więtszy]
  4. (intransitive or reflexive with się, attested in Lesser Poland, Greater Poland) to ask; to wonder
    • Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa, page 573:
      Iesus... rzekl ym: o czym gadaczye myedzy sobą (Jo 16, 19)?
      [Jesus... rzekł im: o czym gadacie miedzy sobą? (Jo 16, 19)?]
    • 1876-1929 [c. 1455], Vatroslav Jagić, editor, Archiv für slavische Philologie, volume XIV, Miechów, Kruchowo, page 492:
      Gadam chzą, przepythawam precontor
      [Gadam się, przepytawam precontor]
  5. (attested in Greater Poland, Masovia) to guess correctly; to predict
    • Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa, page 710:
      Yako y povyedly z domv Annaschovego... dayącz yemv vyelykye polyczky, pytayącz yego, a nasmyevayącz szye yemv y rzekącz: Gaday, kto czye vderzyl (prophetiza nobis, Christe, quis est, qui te percussit Mat 26, 68)?
      [Jako ji powiedli z domu Annaszowego... dając jemu wielikie policzki, pytając jego a naśmiewając sie jemu i rzekąc: „Gadaj, kto cie uderzył” (prophetiza nobis, Christe, quis est, qui te percussit Mat 26, 68)?]
  6. to consider; to conclude
    • 1885-2024 [c. 1428], Jan Baudouina de Courtenay, Jan Karłowicz, Antoni Adam Kryńskiego, Malinowski Lucjan, editors, Prace Filologiczne, volume I, Międzyrzecz, Warsaw, page 491:
      Gadayonczich sylogisancium
      [Gadających sylogisancium]
  7. to assess, to estimate
    • 1901 [1471], Materiały i Prace Komisji Językowej Akademii Umiejętności w Krakowie, volume V, page 24:
      Bandzie gadano estimabitur (si statim ab anno incipientis Jubilaei voverit agrum, quanto valere potest, tanto aestimabitur Lev 27, 17)
      [Będzie gadano estimabitur (si statim ab anno incipientis Jubilaei voverit agrum, quanto valere potest, tanto aestimabitur Lev 27, 17)]
  8. The meaning of this term is uncertain.
    • 1885-2024 [c. 1450], Jan Baudouina de Courtenay, Jan Karłowicz, Antoni Adam Kryńskiego, Malinowski Lucjan, editors, Prace Filologiczne, volume IV, page 577:
      Gatky gadayøcz
      [Gadki gadając]

Derived terms

nouns
verbs
nouns

Descendants

  • Polish: gadać
  • Silesian: gŏdać

References

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish gadać.

Pronunciation

 
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -adat͡ɕ
  • Syllabification: ga‧dać

Verb

gadać impf

  1. (transitive, intransitive, usually intransitive, colloquial) to say; to tell; to jabber, to yak (to vocalize using words)
    Synonym: mówić
    Gdy wypili dużo alkoholu, gadali całą noc.After they had drunk plenty of alcohol, they kept on jabbering all night.
    Niełatwo jest sprawić, aby ona przestała gadać.It is hard to make her stop jabbering.
    Gadaj co wiesz!Tell me what you know!
    1. (intransitive, obsolete) to complain
      Synonym: narzekać
    2. (intransitive, obsolete) to speak uneagerly
    3. (intransitive, obsolete) to speak literarily
  2. (intransitive, colloquial) to talk (to have a conversation with)
    Synonyms: mówić, rozmawiać
    Gadałem dzisiaj ze swoją byłą dziewczyną.I talked to my ex-girlfriend today.
  3. (intransitive, colloquial) to gossip (to spread information by speaking)
  4. (Middle Polish, intransitive) to talk much; to drone on
  5. (Middle Polish, intransitive) to guess, to figure, to conjecture
    Synonyms: domyślać się, zgadywać
  6. (Middle Polish, intransitive) to tell parables; to ask riddles; to ask questions, to solve riddles; to guess
  7. (Middle Polish, intransitive) to discourse, to discuss; to consider; to persuade; to argue; to claim
  8. (Middle Polish) to argue, to fight, to quarrel, to dispute
    Synonym: spierać się
  9. (Middle Polish, reflexive with się) to give each other riddles
  10. (Middle Polish, reflexive with się, expressive) to discourse; to debate; to argue
  11. (Middle Polish, reflexive with się, expressive) to argue, to fight, to quarrel, to dispute
  12. (Middle Polish, reflexive with się, expressive) to say; to tell

Usage notes

The passive participle is uncommon, as the verb is usually intransitive.

Conjugation

Conjugation of gadać impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive gadać
present tense 1st gadam gadamy
2nd gadasz gadacie
3rd gada gadają
impersonal gada się
past tense 1st gadałem,
-(e)m gadał
gadałam,
-(e)m gadała
gadałom,
-(e)m gadało
gadaliśmy,
-(e)śmy gadali
gadałyśmy,
-(e)śmy gadały
2nd gadałeś,
-(e)ś gadał
gadałaś,
-(e)ś gadała
gadałoś,
-(e)ś gadało
gadaliście,
-(e)ście gadali
gadałyście,
-(e)ście gadały
3rd gadał gadała gadało gadali gadały
impersonal gadano
future tense 1st będę gadał,
będę gadać
będę gadała,
będę gadać
będę gadało,
będę gadać
będziemy gadali,
będziemy gadać
będziemy gadały,
będziemy gadać
2nd będziesz gadał,
będziesz gadać
będziesz gadała,
będziesz gadać
będziesz gadało,
będziesz gadać
będziecie gadali,
będziecie gadać
będziecie gadały,
będziecie gadać
3rd będzie gadał,
będzie gadać
będzie gadała,
będzie gadać
będzie gadało,
będzie gadać
będą gadali,
będą gadać
będą gadały,
będą gadać
impersonal będzie gadać się
conditional 1st gadałbym,
bym gadał
gadałabym,
bym gadała
gadałobym,
bym gadało
gadalibyśmy,
byśmy gadali
gadałybyśmy,
byśmy gadały
2nd gadałbyś,
byś gadał
gadałabyś,
byś gadała
gadałobyś,
byś gadało
gadalibyście,
byście gadali
gadałybyście,
byście gadały
3rd gadałby,
by gadał
gadałaby,
by gadała
gadałoby,
by gadało
gadaliby,
by gadali
gadałyby,
by gadały
impersonal gadano by
imperative 1st niech gadam gadajmy
2nd gadaj gadajcie
3rd niech gada niech gadają
active adjectival participle gadający gadająca gadające gadający gadające
passive adjectival participle gadany gadana gadane gadani gadane
contemporary adverbial participle gadając
verbal noun gadanie

Derived terms

adjective
adverbs
interjections
nouns
phrases
verbs

Further reading

  • gadać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • gadać in Polish dictionaries at PWN
  • Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “gadać”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku
  • Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “gadać się”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku
  • GADAĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku, 03.03.2016
  • Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “gadać”, in Słownik języka polskiego
  • Aleksander Zdanowicz (1861) “gadać”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
  • J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “gadać”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 1, Warsaw, page 790
  • gadać in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego