pomawiać

Hello, you have come here looking for the meaning of the word pomawiać. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word pomawiać, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say pomawiać in singular and plural. Everything you need to know about the word pomawiać you have here. The definition of the word pomawiać will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofpomawiać, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Old Polish

Etymology

From po- +‎ mawiać. First attested in 1424.

Pronunciation

  • IPA(key): (10th–15th CE) /pɔmavjat͡ɕ/
  • IPA(key): (15th CE) /pɔmavjat͡ɕ/

Verb

pomawiać impf (perfective pomówić)

  1. to accuse ,
    • Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa, page 805:
      Pylat kazal vschytkym pomavyacz mylego Iesucrista
      [Piłat kazał wszytkim pomawiać miłego Jesukrysta]
    • Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa, page 793:
      Pomavyayącz czye o krolevstvo, aby szye thy stavyl, yzby chczyal krolem bycz
      [Pomawiająć cie o krolewstwo, aby sie ty stawił, iżby chciał krolem być]
    • Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa, page 103:
      Herod pysal lysty do czeszarza... v rozmaythych rzeczach szyny pomavyayącz (in multis accusans filios)
      [Herod pisał listy do cesarza... w rozmaitych rzeczach syny pomawiając (in multis accusans filios)]
  2. (attested in Greater Poland) to remark, to utter; to predicate
    • 1967 [1424], Henryk Kowalewicz, Władysław Kuraszkiewicz, editors, Wielkopolskie roty sądowe XIV-XV wieku, Roty kościańskie, volume III, number 1078, Kościan:
      Yaco pan Wyssak nicz wysse nye dzersi w Koczvgach, yedno to, czsso lyst pomawya, czsso mv Michalow dzath wsdal
      [Jako pan Wyszak nic wysze nie dzierży w Kociugach, jedno to, cso list pomawia, cso mu Michałow dziad wzdał]
    • 1967 [1424], Henryk Kowalewicz, Władysław Kuraszkiewicz, editors, Wielkopolskie roty sądowe XIV-XV wieku, Roty kościańskie, volume III, number 1243, Kościan:
      Jacom nye ranczyl ranką any vsthy za listh Czemye, czo pomawa na czterdzesczy grziwen grossy Wanczenczewy
      [Jakom ja nie ręczył ręką ani usty za list Ciemie, co pomawia na czterdziseści grzywien groszy Więceńcewi]
    • 1868 [1452], Akta grodzkie i ziemskie z czasów Rzeczypospolitej Polskiej : z archiwum tak zwanego bernardyńskiego we Lwowie w skutek fundacyi śp. Alexandra hr. Stadnickiego, volume XIV, page 344:
      Iohannes... citavit nobilem Drobysch..., quod de honore eius diceret al. pomawyal inpossibilia verba
      [Iohannes... citavit nobilem Drobysz..., quod de honore eius diceret al. pomawiał' inpossibilia verba]

Derived terms

noun
nouns
verbs

Descendants

  • Polish: pomawiać

References

  • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “pomawiać”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish pomawiać. By surface analysis, po- +‎ mawiać.

Pronunciation

 
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -avjat͡ɕ
  • Syllabification: po‧ma‧wiać

Verb

pomawiać impf (perfective pomówić)

  1. (transitive) to have a conversation
  2. (transitive) to allege, to impute (to accuse of without justification)
    Synonyms: insynuować, imputować
  3. (transitive, obsolete) to repeat after someone, to mimic, to imitate
  4. (reflexive with się) to allege each other

Conjugation

Conjugation of pomawiać impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive pomawiać
present tense 1st pomawiam pomawiamy
2nd pomawiasz pomawiacie
3rd pomawia pomawiają
impersonal pomawia się
past tense 1st pomawiałem,
-(e)m pomawiał
pomawiałam,
-(e)m pomawiała
pomawiałom,
-(e)m pomawiało
pomawialiśmy,
-(e)śmy pomawiali
pomawiałyśmy,
-(e)śmy pomawiały
2nd pomawiałeś,
-(e)ś pomawiał
pomawiałaś,
-(e)ś pomawiała
pomawiałoś,
-(e)ś pomawiało
pomawialiście,
-(e)ście pomawiali
pomawiałyście,
-(e)ście pomawiały
3rd pomawiał pomawiała pomawiało pomawiali pomawiały
impersonal pomawiano
future tense 1st będę pomawiał,
będę pomawiać
będę pomawiała,
będę pomawiać
będę pomawiało,
będę pomawiać
będziemy pomawiali,
będziemy pomawiać
będziemy pomawiały,
będziemy pomawiać
2nd będziesz pomawiał,
będziesz pomawiać
będziesz pomawiała,
będziesz pomawiać
będziesz pomawiało,
będziesz pomawiać
będziecie pomawiali,
będziecie pomawiać
będziecie pomawiały,
będziecie pomawiać
3rd będzie pomawiał,
będzie pomawiać
będzie pomawiała,
będzie pomawiać
będzie pomawiało,
będzie pomawiać
będą pomawiali,
będą pomawiać
będą pomawiały,
będą pomawiać
impersonal będzie pomawiać się
conditional 1st pomawiałbym,
bym pomawiał
pomawiałabym,
bym pomawiała
pomawiałobym,
bym pomawiało
pomawialibyśmy,
byśmy pomawiali
pomawiałybyśmy,
byśmy pomawiały
2nd pomawiałbyś,
byś pomawiał
pomawiałabyś,
byś pomawiała
pomawiałobyś,
byś pomawiało
pomawialibyście,
byście pomawiali
pomawiałybyście,
byście pomawiały
3rd pomawiałby,
by pomawiał
pomawiałaby,
by pomawiała
pomawiałoby,
by pomawiało
pomawialiby,
by pomawiali
pomawiałyby,
by pomawiały
impersonal pomawiano by
imperative 1st niech pomawiam pomawiajmy
2nd pomawiaj pomawiajcie
3rd niech pomawia niech pomawiają
active adjectival participle pomawiający pomawiająca pomawiające pomawiający pomawiające
passive adjectival participle pomawiany pomawiana pomawiane pomawiani pomawiane
contemporary adverbial participle pomawiając
verbal noun pomawianie
adjective
nouns
verbs

Further reading

  • pomawiać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • pomawiać in Polish dictionaries at PWN
  • Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “pomawiać”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
  • Paweł Kupiszewski (11.04.2019) “POMAWIAĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
  • Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “pomawiać”, in Słownik języka polskiego
  • Aleksander Zdanowicz (1861) “pomawiać”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
  • A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1908), “pomawiać”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 4, Warsaw, page 559
  • pomawiać in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego