wypowiedzieć

Hello, you have come here looking for the meaning of the word wypowiedzieć. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word wypowiedzieć, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say wypowiedzieć in singular and plural. Everything you need to know about the word wypowiedzieć you have here. The definition of the word wypowiedzieć will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofwypowiedzieć, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Old Polish

Etymology

From wy- +‎ powiedzieć. First attested in the fifteenth century.

Pronunciation

  • IPA(key): (10th–15th CE) /vɨpɔvjɛd͡ʑɛt͡ɕ/
  • IPA(key): (15th CE) /vɨpɔvjɛd͡ʑɛt͡ɕ/

Verb

wypowiedzieć pf (imperfective wypowiadać)

  1. to express verbally; to say; to tell about
    • Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa, page 3:
      Zyvoth tey blogoslavyoney dzyevyczye tobye vypovyem (reserabo)
      [Żywot tej błogosławionej dziewice tobie wypowiem (reserabo)]
  2. to explain
    • 1874-1891 [Fifteenth century], Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności, , , volume XXII, page 321:
      Dominus Iesus ore suo sanctissimo explicat vlg. vypovyedzyal
      [Dominus Iesus ore suo sanctissimo explicat vlg. wypowiedział]
  3. (attested in Lesser Poland) to expel
    • 1968 [Fifteenth century], Roman Laskowski, Józef Reczek, editors, Glosy polskie rękopisu Sermones de tempore et de sanctis nr. XV 32 Biblioteki OO. Dominikanów w Krakowie z drugiej połowy XV wieku, Sandomierz: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, page 74:
      Nec hospitare, quia perpetue proscripti, wypowyedzany, erunt de sancta civitate
      [Nec hospitare, quia perpetue proscripti, wypowiedziani, erunt de sancta civitate]
    • 1930 [c. 1455], “I Par”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka), section 22,2:
      Przikazal, abi bily sebrany wszitci wipowyedzeny (proselyti)
      [Przkazał, aby byli sebrani wszytcy wypowiedzeni (proselyti)]
    • 1962 [c. 1420], Stanisław Urbańczyk, editor, Wokabularz trydencki, number 414:
      Wipowedzani exul
      [Wypowiedziany exul]
  4. to exclude; to remove
    • 1930 [c. 1455], “II Esdr”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka), 9, 4:
      Zatym bilo viwolano..., abi bil wypowyedzan s pospolstwa lyvda, gensze gest z iøczstwa prziszedl (ut... alienus iudicaretur a multitudine captivitatis)
      [Zatym było wywołano..., aby był wypowiedzian z pospolstwa luda, jenże jest z jęcstwa przyszedł (ut... alienus iudicaretur a multitudine captivitatis)]

Derived terms

adjective
nouns
noun
verbs

Descendants

  • Polish: wypowiedzieć

References

  • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “wypowiedzieć”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish wypowiedzieć. By surface analysis, wy- +‎ powiedzieć.

Pronunciation

  • IPA(key): /vɘ.pɔˈvjɛ.d͡ʑɛt͡ɕ/
  • Audio 1; wypowiedzieć:(file)
  • Audio 2; wypowiedzieć się:(file)
  • Rhymes: -ɛd͡ʑɛt͡ɕ
  • Syllabification: wy‧po‧wie‧dzieć

Verb

wypowiedzieć pf (imperfective wypowiadać)

  1. (transitive) to voice, to utter (to express verbally, e.g. one's opinions)
    Synonym: wyrazić
  2. (transitive) to say out loud (to articulate orally, e.g. a particular word)
  3. (transitive) to say out loud (to articulate orally)
    Synonym: wymówić
  4. (transitive) to terminate; to give notice (to resolve an agreement)
    Synonym: wymówić
    wypowiedzieć posłuszeństwoto rebel (literally, “to denounce obedience”)
  5. (reflexive with się) to speak out, to speak up, to speak one's mind to air, to voice (to speak one's opinion) , , ,
    Synonym: wyrazić się
  6. (reflexive with się) to air (to express oneself through some form of art) ,

Conjugation

Conjugation of wypowiedzieć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wypowiedzieć
future tense 1st wypowiem wypowiemy
2nd wypowiesz wypowiecie
3rd wypowie wypowiedzą
impersonal wypowie się
past tense 1st wypowiedziałem,
-(e)m wypowiedział
wypowiedziałam,
-(e)m wypowiedziała
wypowiedziałom,
-(e)m wypowiedziało
wypowiedzieliśmy,
-(e)śmy wypowiedzieli
wypowiedziałyśmy,
-(e)śmy wypowiedziały
2nd wypowiedziałeś,
-(e)ś wypowiedział
wypowiedziałaś,
-(e)ś wypowiedziała
wypowiedziałoś,
-(e)ś wypowiedziało
wypowiedzieliście,
-(e)ście wypowiedzieli
wypowiedziałyście,
-(e)ście wypowiedziały
3rd wypowiedział wypowiedziała wypowiedziało wypowiedzieli wypowiedziały
impersonal wypowiedziano
conditional 1st wypowiedziałbym,
bym wypowiedział
wypowiedziałabym,
bym wypowiedziała
wypowiedziałobym,
bym wypowiedziało
wypowiedzielibyśmy,
byśmy wypowiedzieli
wypowiedziałybyśmy,
byśmy wypowiedziały
2nd wypowiedziałbyś,
byś wypowiedział
wypowiedziałabyś,
byś wypowiedziała
wypowiedziałobyś,
byś wypowiedziało
wypowiedzielibyście,
byście wypowiedzieli
wypowiedziałybyście,
byście wypowiedziały
3rd wypowiedziałby,
by wypowiedział
wypowiedziałaby,
by wypowiedziała
wypowiedziałoby,
by wypowiedziało
wypowiedzieliby,
by wypowiedzieli
wypowiedziałyby,
by wypowiedziały
impersonal wypowiedziano by
imperative 1st niech wypowiem wypowiedzmy
2nd wypowiedz wypowiedzcie
3rd niech wypowie niech wypowiedzą
passive adjectival participle wypowiedziany wypowiedziana wypowiedziane wypowiedziani wypowiedziane
anterior adverbial participle wypowiedziawszy
verbal noun wypowiedzenie

Derived terms

adjective
nouns
verbs
adjectives
noun
verbs

Further reading