bitter

Hallo, je bent hier gekomen op zoek naar de betekenis van het woord bitter. In DICTIOUS vind je niet alleen alle woordenboekbetekenissen van het woord bitter, maar kom je ook meer te weten over de etymologie, de kenmerken en hoe je bitter in enkelvoud en meervoud uitspreekt. Alles wat je moet weten over het woord bitter is hier. De definitie van het woord bitter zal u helpen preciezer en correcter te zijn bij het spreken of schrijven van uw teksten. Kennis van de definitie vanbitter, maar ook van die van andere woorden, verrijkt uw woordenschat en verschaft u meer en betere taalkundige bronnen.
  • bit·ter
  • In de betekenis van ‘scherp van smaak’ voor het eerst aangetroffen in 901 [1]
  • [2]
stellend vergrotend overtreffend
onverbogen bitter bitterder bitterst
verbogen bittere bitterdere bitterste
partitief bitters bitterders -

bitter

  1. een vaak als onaangenaam ervaren smaak, niet behorend tot zout, zuur of zoet
    • Dat was een vieze, bittere drank. 
     Ik kan me mijn eigen moeder nauwelijks herinneren. Ik bewaar een herinnering aan armen om me heen, armen die me tegen een zachte boezem drukken, die rook naar keukenvuur, schoonmaakmiddel en een of andere vaag bittere geur die ik niet meer kan thuisbrengen.[3]
  2. (figuurlijk) zwaar te verduren
    • In dat land is er nog steeds bittere armoede. 
  3. (figuurlijk) van teleurstelling en/of boosheid blijk gevend
    • Hij sprak mij aan met een bittere toon. 

bitter

  1. boos, verdrietig, teleurgesteld
     Op het puntje van haar stoel wachtte ze haar moment af. 'Er samen uitkomen, zei u?' antwoordde Jeroen bitter.[4]
    • Ik ben bitter in je teleurgesteld. 
  • Bitter in de mond, maakt het hart gezond
Gezegd van iets wat een vieze smaak heeft, maar wel gezond is
  • Bitter weinig
Erg weinig
• Dat hielp helaas bitter weinig. 
  • Een bittere pil
Iets wat moeilijk, onaangenaam en/of pijnlijk is
  • Tot het bittere einde
• We gaan door tot het bittere einde. 
  1.  Hierin wilde zij meevaren. Tot het bittere einde.[4]
1 enkelvoud meervoud
naamwoord bitter bitters
verkleinwoord bittertje bittertjes
2 enkelvoud meervoud
naamwoord bitter -
verkleinwoord - -

bitter

  1. (drinken) m en o een bepaald soort sterkedrank
    • Lust je een bitter? 
  2. m een meststof verkregen uit roet
vervoeging van
bitteren

bitter

  1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van bitteren
    • Ik bitter. 
  2. gebiedende wijs van bitteren
    • Bitter! 
  3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van bitteren
    • Bitter je? 
99 % van de Nederlanders;
99 % van de Vlamingen.[5]
  • Zie de doorverwijspagina op Wikipedia voor meer informatie.


  • IPA: /ˈbɪtɐ/
  • bit·ter
stellend vergrotend overtreffend
bitter
bitterer
am bittersten
alle verbuigingsvormen

bitter

  1. bitter


stellend vergrotend overtreffend
bitter more bitter most bitter

bitter

  1. bitter