put

• Geluid:  put    (hulp, bestand)
• IPA: / pʏt / (1 lettergreep), /pɵt/

• put

• Leenwoord uit het Latijn, in de betekenis van ‘gegraven opening met water’ voor het eerst aangetroffen in 855 ^{[1] [2]}

de put m

1. een pijpvormige uitholling in een oppervlak

   • Hij was in een put gevallen en brak zijn been. 

2. in de bodem aanwezige opening (schacht) die naar een vloeistofbron leidt
3. een geprefabriceerd reservoir, bijvoorbeeld uit beton of kunststof, bedoeld om in de grond in te graven, bijvoorbeeld een regenwaterput, een septische put

   • Het plaatsen van een betonnen put is lastiger, omdat een kraan vereist is. Doordat de put zwaarder is, hoef je niet bang te zijn dat de put verschuift wanneer het grondwater hoog staat. 
   • Als heftruckchauffeur ga je betonnen putten vervoeren met een heftruck.  

• kuil

• in de put raken

•  Nu was hij de laatste tijd juist minder monter dan gewoonlijk. Door het vooruitzicht van een wapenstilstand was hij zichtbaar in de put geraakt, was zijn patriottische bezieling gefnuikt. ^[3] 

put

1. enkelvoud tegenwoordige tijd van putten
2. gebiedende wijs van putten

• Het woord put staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "put" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

• Geluid:  put (VS)    (hulp, bestand)
• IPA: /pʊt/

• put

• erfwoord afkomstig van de Oudengelse woorden putung en pytan. Van Proto-Germaans *putōną.

put

1. overgankelijk leggen
2. overgankelijk plaatsen
3. overgankelijk steken
4. overgankelijk zetten

• put down, put off, put up