rute

Hallo, je bent hier gekomen op zoek naar de betekenis van het woord rute. In DICTIOUS vind je niet alleen alle woordenboekbetekenissen van het woord rute, maar kom je ook meer te weten over de etymologie, de kenmerken en hoe je rute in enkelvoud en meervoud uitspreekt. Alles wat je moet weten over het woord rute is hier. De definitie van het woord rute zal u helpen preciezer en correcter te zijn bij het spreken of schrijven van uw teksten. Kennis van de definitie vanrute, maar ook van die van andere woorden, verrijkt uw woordenschat en verschaft u meer en betere taalkundige bronnen.
Andere schrijfwijzen Niet te verwarren met: Route, route, Rute

Noors

Uitspraak
Woordafbreking
  • ru·te
Woordherkomst en -opbouw
  • Werkwoord: Afkomstig van het Noorse zelfstandige naamwoord rute
  • Zelfstandig naamwoord : Afkomstig uit het Nederduits.
  • Zelfstandig naamwoord : Afkomstig van het Latijnse zelfstandige naamwoord rupta (= weg).
Naar frequentie 4570
vervoeging
onbepaalde wijs rute
tegenwoordige tijd ruter
verleden tijd ruta
rutet
voltooid
deelwoord 		ruta
rutet
onvoltooid
deelwoord 		rutende
lijdende vorm rutes
gebiedende wijs rut
vervoegingsklasse Klasse 1 zwak
opmerking

Werkwoord

rute

  1. overgankelijk ruiten maken, bijv. op een blad papier
Afgeleide begrippen


+ enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   rute     m: ruten
v: ruta   		  ruter     rutene  
genitief   rutes     m: rutens
v: rutas   		  ruters     rutenes  

Zelfstandig naamwoord

rute m / v

  1. ruit (in een patroon)
  2. (schaak) veld
    «Et sjakkbrett har 64 ruter.»
    Een schaakbord heeft 64 velden.
  3. (bouwkunde) glasruit, ruit, vensterglas, vensterruit
Synoniemen
Afgeleide begrippen

Zelfstandig naamwoord

rute m / v

  1. route
  2. reisroute
  3. dienstregeling


Nynorsk

Uitspraak
Woordafbreking
  • ru·te
Woordherkomst en -opbouw
  • Werkwoord : Afkomstig van het Nynorske zelfstandige naamwoord rute
  • Werkwoord : Herkomst onbekend.
  • Zelfstandig naamwoord : Afkomstig uit het Nederduits.
  • Zelfstandig naamwoord : Afkomstig van het Latijnse zelfstandige naamwoord rupta (= weg).
  • Zelfstandig naamwoord : Afkomstig van het Latijnse zelfstandige naamwoord ruta.
  • Zelfstandig naamwoord : Herkomst onbekend.
vervoeging
onbepaalde wijs rute
ruta
tegenwoordige tijd ruter
verleden tijd ruta
voltooid
deelwoord 		ruta
onvoltooid
deelwoord 		rutande
lijdende vorm rutast
gebiedende wijs rut
ruta
rute
vervoegingsklasse Klasse 1 zwak
opmerking +

Werkwoord

rute

  1. overgankelijk ruiten maken, bijv. op een blad papier
Afgeleide begrippen

Werkwoord

rute

  1. gebiedende wijs van ruta
Schrijfwijzen

Werkwoord

rute

  1. gebiedende wijs van ruta
Schrijfwijzen

Werkwoord

rute

  1. overgankelijk ravotten, stoeien
  2. overgankelijk lawaai maken
  3. overgankelijk fuiven
Afgeleide begrippen

Werkwoord

rute

  1. gebiedende wijs van ruta
Schrijfwijzen

Werkwoord

rute

  1. gebiedende wijs van ruta
Schrijfwijzen
++
+ 		enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   rute     ruta     ruter     rutene  

Zelfstandig naamwoord

rute v

  1. ruit (in een patroon)
  2. (schaak) veld
    «Eit sjakkbrett har 64 ruter.»
    Een schaakbord heeft 64 velden.
  3. (bouwkunde) glasruit, ruit, vensterglas, vensterruit
Synoniemen
Afgeleide begrippen

Zelfstandig naamwoord

rute v

  1. route
  2. reisroute
  3. dienstregeling

Zelfstandig naamwoord

rute v

  1. (plantkunde) een plant uit het geslacht Ruta op Wikispecies
Afgeleide begrippen

Zelfstandig naamwoord

rute v

  1. bal, bol
Afgeleide begrippen
Enciclo
Wikious
Sapientia
Scientia
Boobota
Anandapedia
Sagapedia
Wikithot