vieren

• Geluid:  vieren    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈvirə(n) / (2 lettergrepen)

• vie·ren

• ww : via Middelnederlands  vieren ww  en Oudnederlands  firon ww  van Latijn  feriari ww  "een rustperiode nemen", in de betekenis "een rustdag nemen" aangetroffen vanaf 1151-1200 ^{[1] [2] [3]}
• ww : van Middelnederlands  vieren ww  (zie ) of van Fries  fiere ww ; in de betekenis van ‘een touw laten uitlopen’ aangetroffen vanaf 1567 ^{[4] [5] [6]}
• zn  vier zn  met de uitgang -en

vieren

1. overgankelijk op plechtige of feestelijke wijze een gedenkwaardige tijd gedenken

   • De Noorse romanschrijver Jonas Lie, die sinds jaren te Parijs woont, zal daar op 6 November 1903 zijn 70ste verjaardag vieren. 

   ▸ En het NOS Jeugdjournaal maakt een speciale website over 75 jaar vrijheid. Zo kun je nog beter begrijpen waarom we blijven vieren dat we in Nederland in vrijheid leven.^[7]

   ▸ Ik accepteerde de naam direct en we klonken met onze glazen cola om het te vieren.^[8]

2. overgankelijk de lengte van een touw of kabel waaraan iets vastzit langer maken (bijv. in de scheepvaart)

   • Ik liet het ankertouw vieren en duwde de boot met mijn handen langs de graskant. 

•  een kerkelijke feestdag vieren
  in groepsverband de rituelen voor die dag uitvoeren

•  de teugels laten vieren
  (figuurlijk) regels niet langer of veel soepeler dan voorheen handhaven

• bijvieren, botvieren, feestvieren, meevieren, opvieren, uitvieren, zegevieren

• aanhalen, spannen, straktrekken

• kerstvierder, viering, viertijd

de vieren mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord vier

   • Hij gooide twee vieren en een drie. 

2. datief van vier: bij tijdsaanduidingen na voorzetsels

   • Het was al over vieren. 

• Zij waren met zijn vieren.

• Het woord vieren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "vieren" herkend door:

vieren

1. derde persoon meervoud toekomende tijd (futuro) van ver (modo subjuntivo/aanvoegende wijs)