veer

• Geluid:  veer    (hulp, bestand)
• IPA: / ver / (1 lettergreep)
  • (Noord-Nederland): /vɪːr/
  • (Limburg): /veːr/

• veer

• erfwoord samentrekking van veder, via Middelnederlands vedere van Oudnederlands fethera, in de betekenis van ‘huidbekleedsel van vogel’ voor het eerst aangetroffen in 901 ^{[1] [2] [3]}
• erfwoord via Middelnederlands vere van Oudnederlands fera, als toponiem aangetroffen vanaf 1174 ^{[4] [5] [6]}

 de veer v / m

1. (zoötomie) lichaamsbedekking van een vogel

   • Vogels in de rui verliezen hun veren. 

2. (techniek) mechanische tong of spiraal waarop door buiging spanning gezet kan worden

   • Het veertje was gebroken en dit bracht het uurwerk tot stilstand. 

• 
  Een witte veer.
• 
  2. Een veer in de vorm van een spiraal.
• 
  Een begrafenisstoet wordt door een veer over de Leie bij Afsnee gezet
  (Joseph Pauwels ; 1875)

• : pluim

veer

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van veren
   

   • Ik veer. 

2. gebiedende wijs van veren
   

   • Veer! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van veren
   

   • Veer je? 

 het veer o

1. (scheepvaart) boot of schip toegewijd aan het onderhouden van een regelmatige verbinding over een rivier of een ander water

   • Het veer tussen Perkpolder en Kruiningen is uit de vaart genomen. 

2. (bedrijf) dienstverlening die mensen en hun vervoermiddelen naar de overkant van een rivier of ander water brengt
3. (aardrijkskunde) plaats waar men over een rivier of andere watervlakte kan worden overgezet

   • Toen de brug vernield was, moest men zich met een veer behelpen 
   • Hij toog over het veer van de Jabbok (Gen. 32 : 22) 

• : pont

• erve, ever, vere, vree

• Het woord veer staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "veer" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

veer

1. vier; het getal tussen de drie en de vijf, in Arabische cijfers 4, in Romeinse cijfers IV

• geluid

• veer

• Afgeleid van het Nederlandse veer

1. (zoötomie) veer; lichaamsbedekking van een vogel
2. veer; mechaniche tong of spiraal waarop door buiging spanning gezet kan worden
3. (scheepvaart) veer; boot of schip toegewijd aan het onderhouden van een regelmatige verbinding over een rivier of een ander water

• vere

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

• Geluid:

veer

1. koerswijziging

veer

1. onovergankelijk van koers/richting veranderen
2. onovergankelijk, (scheepvaart) halzen
3. overgankelijk van koers/richting doen veranderen

• IPA: /veː^ɐ/ (Etsbergs)

veer

1. vier

• veerdje

veer v

1. vier

veer

1. wij, we

   «Veer motte gaon.»

   Wij moeten gaan.

veer

1. vier; het getal tussen de drie en de vijf, in Arabische cijfers 4, in Romeinse cijfers IV

• vaaier
• vare
• vier
• vöre

veer

1. vier; het getal tussen de drie en de vijf, in Arabische cijfers 4, in Romeinse cijfers IV

veer

1. (Münsterlands), (Zuidwestfaals) vier; het getal tussen de drie en de vijf, in Arabische cijfers 4, in Romeinse cijfers IV

• vöre