wolf

Niet te verwarren met: Wolf

• Geluid:  wolf    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈwɔl^əf / (1 of 2 lettergrepen)
  • (Noord-Nederland): /ʋɔlf/, /ʋɔɫf/, /ˈʋɔləf/
  • (Limburg): /wɔlf/

• wolf

• Van Middelnederlands wolf en Oudnederlands wulf; in de betekenis van ‘hondachtige’ voor het eerst aangetroffen in 1001 ^[1]. Verder te herleiden tot het Proto-Indo-Europese woord vraka of varka, wat in het Proto-Europees valka, ulka of valpa werd. In het Oudgrieks was het lukos, in het Latijn lupus en in het Oud-Germaans wolfe.

de wolf m

1. (roofdieren) bepaald zoogdier, Canis lupus , dat in groepen jaagt en voorkomt op het noordelijk halfrond

   • In dat gebied kun je vaak wolven zien lopen. 

   ▸ Tot mijn opluchting zag ik dat het geen jonge beer, maar een grote vrouwtjescoyote was. Een soort kruising tussen een wolf en een vos.^[2]

2. (medisch) tandwolf

• hondachtigen, roofdieren, zoogdieren, viervoeters, gewervelden, chordadieren, dieren

• alaskawolf, dingo, Europese wolf, hokkaidowolf, hond, Iberische wolf, Indische wolf, kenaischiereilandwolf, Mexicaanse wolf, newfoundlandwolf, poolwolf, Spaanse wolf, witte wolf

• aardwolf, Arabische wolf, buffelwolf, buidelwolf, Ethiopische wolf, falklandwolf, manenwolf, reuzenwolf, rode wolf

• alfawolf, bijenwolf, boswolf, carrièrewolf, eetwolf, geldwolf, goudwolf, kaardwolf, korenwolf, lompenwolf, prairiewolf, snotwolf, steppewolf, strandwolf, tandwolf, tijgerwolf, toendrawolf, vreetwolf, waterwolf, weerwolf, zebrawolf, zeewolf

• wolfachtig, wolfbaars, wolfdak, wolfeind, wolfeinde, wolfgang, wolfhaag, wolfharing, wolfijzer, wolfput, wolfsangel, wolfsbalk, wolfsbeet, wolfsboon, Wolfsburg, wolfsdak, wolfsdarm, wolfsdonk, wolfsdood, wolfsdoorn, wolfseind, wolfseinde, wolfsgebit, wolfshaar, wolfsharingen, wolfshond, wolfshonger, wolfshuid, wolfsijzer, wolfskardinaalbaars, wolfskers, wolfskind, wolfsklauw, wolfsklem, wolfskruid, wolfskuil, wolfsmelk, wolfsmond, wolfsmuil, wolfspels, wolfspin, wolfspinnen, wolfspoot, wolfsprent, wolfsslangen, wolfsspel, wolfsspin, wolfstand, wolfsuur, wolfsvanger, wolfsvel, wolfsvlieg, wolfswortel, wolfszweer, wolftoon, wolveaard, wolvenbeet, wolvenbek, wolvenboon, wolvendak, wolvenfamilie, wolvengehuil, wolvenhuid, wolvenjacht, wolvenjager, wolvenkind, wolvenklem, wolvenkop, wolvenkudde, wolvenkuil, wolvenmuil, wolvennatuur, wolvenopvang, wolvenpels, wolvenprent, wolvenspoor, wolvenstaart, wolvenstudiecentrum, wolventand, wolvenvel

• De wolf bij de schapen opsluiten

• De wolf tot schaapherder maken

• Een wolf in schaapskleren

• Een hongerige wolf

• Eten als een wolf

•  Als een hongerige wolf viel ik aan maar zat al na twee Big Macs helemaal vol. ^[3] 

• Huilen met de wolven in het bos

• De mens is de mens een wolf

• De wolf ruilt wel van baard, maar niet van aard

• Wee de wolf die in een kwaad gerucht staat (komt of is)

Vaak wordt met "wolf" meer specifiek de grijze wolf bedoeld.

wolf

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van wolven
   

   • Ik wolf. 

2. gebiedende wijs van wolven
   

   • Wolf! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van wolven
   

   • Wolf je? 

• Het woord wolf staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "wolf" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

• IPA

  /voɫf/

  geluid

wolf

1. (roofdieren) wolf

• jakkals trou met wolf se vrou

• IPA: /wʊlf/

wolf

1. (roofdieren) wolf

• canine, canid

wolf m ^[1]

1. (roofdieren) Canis lupus  wolf

   «Maer dien wolve enten liebarde
   hevet hi den hals curt ghegheven,
   want si bider proien leven.»^[2]

   Maar aan de wolven en de luipaarden
   heeft Hij een korte nek gegeven,
   omdat zij van prooien leven

• wulf, vulf