zin

• Geluid:  zin    (hulp, bestand)
• IPA: / zɪn / (1 lettergreep)

• zin

• In de betekenis van ‘zintuig, begrip’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1100 ^{[1] [2]}

de zin m

1. (taalkunde) een serie woorden die gezamenlijk in syntactisch verband een afgerond geheel vormen

   • De meeste zinnen bevatten een gezegde en een onderwerp, vaak aangevuld met voorwerpen en bepalingen. 

2. een verlangen om iets te doen

   • Ik heb zin in een lekkere bak koffie. 

   ▸ Net als de mogelijkheid om tijdelijk afstand te nemen van de constante druk in Amsterdam en even helemaal te doen waar ik zelf zin in had.^[3]

3. dat wat iets betekent, waar iets voor staat

   • Bedoel je het woord vertrek in de zin van ‘kamer’ of in de zin van ‘weggaan’? 

4. een reden voor bestaan, bestaansreden, betekenis

   • Het reilen en zeilen van van kleinkinderen gaf zijn leven ondanks alle ongemak toch zin. 

5. mogelijkheid om waar te nemen m.b.v. een zintuig bijv. evenwichtszin, reukzin, kleurenzin etc.

• frase
• lust, goesting, animo, trek
• betekenis
• bestaansreden, nut

• onzin

• Iemand z'n zin geven.

• zich aanbevolen houden voor

• Een mens zijn zin, is een mens zijn leven

• Gekruld haar, gekrulde zinnen

• Nakaarten heeft geen zin

• Slot noch zin hebben

• Zoveel hoofden, zoveel zinnen

• bij zinnen komen

∗ Toen er zich iets verroerde in de stapel wasgoed had ik eigenlijk weer bij zinnen moeten komen, maar in plaats daarvan raakte ik in paniek en viel ik achterover in het bassin.^[7]

zin

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van zinnen
   

   • Ik zin. 

2. gebiedende wijs van zinnen
   

   • Zin! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van zinnen
   

   • Zin je? 

• Het woord zin staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "zin" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.