rozmawiać

Hello, you have come here looking for the meaning of the word rozmawiać. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word rozmawiać, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say rozmawiać in singular and plural. Everything you need to know about the word rozmawiać you have here. The definition of the word rozmawiać will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofrozmawiać, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.
See also: rozmawiac

Old Polish

Etymology

From roz- +‎ mawiać. First attested in the fifteenth century.

Pronunciation

  • IPA(key): (10th–15th CE) /rɔzmaːvjat͡ɕ/
  • IPA(key): (15th CE) /rɔzmɒvjat͡ɕ/

Verb

rozmawiać impf

  1. (sometimes reflexive with się) to talk with, to speak, to converse, to have a conversation, to chat
    • 1930 [c. 1455], “Gen”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka), section 50,15:
      Po gegosz to szmyerczy boyøcz sze braczya gego a myedzi sobøø rozmawayøcz (colloquentes)..., wskazaly sø gemu
      [Po jegoż to śmierci bojąc sie bracia jego a miedzy sobą rozmawiając (colloquentes)..., wskazali są jemu]
    • 1874-1891 [1453], Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności, , , volume XXV, page 212:
      Poszdrovyenye gdy yey daval, *szmyernya sza sz nya gest roszmavyal archanyol Gabryel
      [Pozdrowienie gdy jej dawał, śmiernie się z nią jest rozmawiał Archanjoł Gabryjel]
  2. to consider something
    • 1461–1467, Sermones. Rękopiśmienne ekscerpty pochodzące z rkpsu Archiwum i Biblioteki Krakowskiej Kapituły Katedralnej o sygn. 230 (dawna sygn. 1421/108 Mns) z roku 1461-1467, page 93r:
      Pulchra est anima, que se purificauit a viciis..., que non cessat, discutere, roszmavacz, interiora sua
      [Pulchra est anima, que se purificauit a viciis..., que non cessat, discutere, rozmawiać, interiora sua]

Derived terms

noun
adjective
adverb
nouns
verbs

Descendants

  • Polish: rozmawiać
  • Silesian: rozmŏwiać

References

  • Bańkowski, Andrzej (2000) “rozmawiać”, in Etymologiczny słownik języka polskiego (in Polish)
  • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “rozmawiać”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Alternative forms

Etymology

Inherited from Old Polish rozmawiać. By surface analysis, roz- +‎ mawiać. Compare Czech rozmluvit and Kashubian rozmawiac.

Pronunciation

 
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -avjat͡ɕ
  • Syllabification: roz‧ma‧wiać

Verb

rozmawiać impf (perfective porozmawiać or (historically) rozmówić)

  1. (intransitive, or in Middle Polish, reflexive with się) to talk with, to speak, to converse, to have a conversation, to chat ,
  2. (intransitive, Middle Polish) to get even
    Synonym: rozprawiać się
  3. (intransitive, Middle Polish) to negotiate; to court for
  4. (intransitive, Middle Polish) to deliberate
    Synonym: rozprawiać
  5. (intransitive, Middle Polish) to persuade someone to rebel
  6. (reflexive with się, Middle Polish, finance) to settle accounts
    Synonym: rozliczać się
  7. (intransitive or reflexive with się, Middle Polish) to pray
    Synonym: modlić się
  8. (intransitive or reflexive with się, Middle Polish) to confer
    Synonym: naradzać się
  9. (intransitive or reflexive with się, Middle Polish) to consider
    Synonym: rozważać

Conjugation

Conjugation of rozmawiać impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive rozmawiać
present tense 1st rozmawiam rozmawiamy
2nd rozmawiasz rozmawiacie
3rd rozmawia rozmawiają
impersonal rozmawia się
past tense 1st rozmawiałem,
-(e)m rozmawiał
rozmawiałam,
-(e)m rozmawiała
rozmawiałom,
-(e)m rozmawiało
rozmawialiśmy,
-(e)śmy rozmawiali
rozmawiałyśmy,
-(e)śmy rozmawiały
2nd rozmawiałeś,
-(e)ś rozmawiał
rozmawiałaś,
-(e)ś rozmawiała
rozmawiałoś,
-(e)ś rozmawiało
rozmawialiście,
-(e)ście rozmawiali
rozmawiałyście,
-(e)ście rozmawiały
3rd rozmawiał rozmawiała rozmawiało rozmawiali rozmawiały
impersonal rozmawiano
future tense 1st będę rozmawiał,
będę rozmawiać
będę rozmawiała,
będę rozmawiać
będę rozmawiało,
będę rozmawiać
będziemy rozmawiali,
będziemy rozmawiać
będziemy rozmawiały,
będziemy rozmawiać
2nd będziesz rozmawiał,
będziesz rozmawiać
będziesz rozmawiała,
będziesz rozmawiać
będziesz rozmawiało,
będziesz rozmawiać
będziecie rozmawiali,
będziecie rozmawiać
będziecie rozmawiały,
będziecie rozmawiać
3rd będzie rozmawiał,
będzie rozmawiać
będzie rozmawiała,
będzie rozmawiać
będzie rozmawiało,
będzie rozmawiać
będą rozmawiali,
będą rozmawiać
będą rozmawiały,
będą rozmawiać
impersonal będzie rozmawiać się
conditional 1st rozmawiałbym,
bym rozmawiał
rozmawiałabym,
bym rozmawiała
rozmawiałobym,
bym rozmawiało
rozmawialibyśmy,
byśmy rozmawiali
rozmawiałybyśmy,
byśmy rozmawiały
2nd rozmawiałbyś,
byś rozmawiał
rozmawiałabyś,
byś rozmawiała
rozmawiałobyś,
byś rozmawiało
rozmawialibyście,
byście rozmawiali
rozmawiałybyście,
byście rozmawiały
3rd rozmawiałby,
by rozmawiał
rozmawiałaby,
by rozmawiała
rozmawiałoby,
by rozmawiało
rozmawialiby,
by rozmawiali
rozmawiałyby,
by rozmawiały
impersonal rozmawiano by
imperative 1st niech rozmawiam rozmawiajmy
2nd rozmawiaj rozmawiajcie
3rd niech rozmawia niech rozmawiają
active adjectival participle rozmawiający rozmawiająca rozmawiające rozmawiający rozmawiające
contemporary adverbial participle rozmawiając
verbal noun rozmawianie

Derived terms

noun
verbs
adjectives
adverb
nouns
verbs

Further reading

  • rozmawiać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • rozmawiać in Polish dictionaries at PWN
  • Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “rozmawać, rozmować”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku
  • Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “rozmawać się”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku
  • Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “rozmawiać”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku
  • Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “rozmawiać się”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku
  • ROZMAWIAĆ%20SIĘ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku, 19.11.2008
  • Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “rozmawiać”, in Słownik języka polskiego
  • Aleksander Zdanowicz (1861) “rozmawiać”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
  • J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1912), “rozmawiać”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 5, Warsaw, page 649
  • rozmawiać in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego