świadczyć

Hello, you have come here looking for the meaning of the word świadczyć. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word świadczyć, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say świadczyć in singular and plural. Everything you need to know about the word świadczyć you have here. The definition of the word świadczyć will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofświadczyć, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Old Polish

Alternative forms

Etymology

From świadek +‎ -yć. First attested in the 14th century.

Pronunciation

  • IPA(key): (10th–15th CE) /ɕfja(ː)tt͡ʃʲɨt͡ɕ/
  • IPA(key): (15th CE) /ɕfjatt͡ʃʲɨt͡ɕ/, /ɕfjɒtt͡ʃʲɨt͡ɕ/

Verb

świadczyć impf

  1. (law, attested in Greater Poland, Masovia) to testify (to act as a witness)
    • 1972 [15th century], Józef Reczek, Wacław Twardzik, editors, Najstarsze staropolskie tłumaczenie ortyli magdeburskich wg rkpsu nr 50, pages 31, 1:
      Czy nye mogą nykomv ku gego prawu pomocz, to gesth szwyathczycz (testimonium ferre)
      [Ci nie mogą nikomu ku jego prawu pomoc, to jest świadczyć (testimonium ferre)]
    • 1868 [1448], Akta grodzkie i ziemskie z czasów Rzeczypospolitej Polskiej : z archiwum tak zwanego bernardyńskiego we Lwowie w skutek fundacyi śp. Alexandra hr. Stadnickiego, volume XI, page 328:
      Nobilis Miculecz, subiudex Sanocensis, testificavit al. swietschil, quia... sibi omnes citaciones... sunt cremate
      [Nobilis Mikulec, subiudex Sanocensis, testificavit al. świedszył, quia... sibi omnes citaciones... sunt cremate]
    • Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa, page 715:
      Drudzy, kyedy vstaly szvyadczycz krzyve svyadecztvo, natychmyast począly movycz przeczyv byskupom
      [Drudzy, kiedy wstali świadczyć krzywe świadectwo, natychmiast poczęli mówić przeciw biskupom]
    • 1888 [1386], Romuald Hube, editor, Zbiór rot przysiąg sądowych poznańskich, kościańskich, kaliskich, sieradzkich, piotrkowskich i dobrzyszyckich z końca wieku XIV i pierwszych lat wieku XV, Greater Poland, page 60:
      Jako wem y swathczim, eze Adam ne ucradl Falkowi dwu kopu rzi
      [Jako wiem i świadczym, eże Adam nie ukradł Fałkowi dwu kopu rży]
    • 1972 [15th century], Józef Reczek, Wacław Twardzik, editors, Najstarsze staropolskie tłumaczenie ortyli magdeburskich wg rkpsu nr 50, pages 40, 4:
      Bo woyth swey rzeczy sam szwyatczycz nye moze
      [Bo wójt swej rzeczy sam świadczyć nie może]
    • 1972 [15th century], Józef Reczek, Wacław Twardzik, editors, Najstarsze staropolskie tłumaczenie ortyli magdeburskich wg rkpsu nr 50, pages 75, 1:
      Gdy czlowiek ma szwyathczycz bandz o glową (testificare debet pro homicidio), bandz o dlug
      [Gdy człowiek ma świadczyć bądź o głowę (testificare debet pro homicidio), bądź o dług]
    • Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa, page 713:
      Dobrze movy svyąty Maczyey: Krzyvy svyadkovye, yze svyadczyly przeczyv pravdzye
      [Dobrze mowi święty Maciej: "Krzywi świadkowie", iże świadczyli przeciw prawdzie]
    • 1895 [1448–1450], Mikołaj Suled, edited by Franciszek Piekosiński, Tłumaczenia polskie statutów ziemskich, Kodeks Świętosławów, Warka, page 58:
      Na naszey lascze... osylnyk ma bycz, a tho acz o gey wolanyv... wyesznycze bądą swyaczycz (si... fuerint protestati)
      [Na naszej łasce... osilnik ma być, a to acz o jej wołaniu... wieśnice będą świaczyć (si... fuerint protestati)]
    • 1972 [15th century], Józef Reczek, Wacław Twardzik, editors, Najstarsze staropolskie tłumaczenie ortyli magdeburskich wg rkpsu nr 50, pages 70, 3:
      Mayączy (pro nayączy) ludze nye mogą w zadney rzeczy szwyathczycz (in nulla causa testificare possunt)
      [Najęci ludzie nie mogą w żadnej rzeczy świadczyć (in nulla causa testificare possunt)]
    • 1972 [15th century], Józef Reczek, Wacław Twardzik, editors, Najstarsze staropolskie tłumaczenie ortyli magdeburskich wg rkpsu nr 50, pages 40, 3:
      Gdysz rzecz szamego czlowyeka gest, moze on sząm szobye szwyathczicz (an sibi ipsi testificare debeat)?
      [Gdyż rzecz samego człowieka jest, może on sam sobie świadczyć (an sibi ipsi testificare debeat)?]
    • 1972 [15th century], Józef Reczek, Wacław Twardzik, editors, Najstarsze staropolskie tłumaczenie ortyli magdeburskich wg rkpsu nr 50, pages 35, 4:
      Stara rada yvsz nye mosze nayn szwyathczycz (super ipsum testificare)
      [Stara rada już nie może nań świadczyć (super ipsum testificare)]
    • Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa, page 717:
      Cayphasch... rzekl do mylego Iesucrista: *Slyschychly, czo czy przeczyw tobye svyadscha (quae isti adversum te testificantur Mat 26, 62)?
      [Kajfasz... rzekł do miłego Jesukrysta: Słyszysz-li, co ci przeciw tobie świadszą (quae isti adversum te testificantur Mat 26, 62)?]
  2. (law) to support a case in court with someone's testimony or some established fact
    • 1972 [15th century], Józef Reczek, Wacław Twardzik, editors, Najstarsze staropolskie tłumaczenie ortyli magdeburskich wg rkpsu nr 50, pages 37, 4:
      Mozely myasto szwą *pyączączą szwą rzecz szwyathczycz (causam propriam testificare) a szwym swyadecztwem swą rzecz szyszkącz?
      [Możeli miasto swą pieczęcią swą rzecz świadczyć (causam propriam testificare) a swym świadectwem swą rzecz zyskać?]
    1. (figuratively) to bring a case against someone
      • 1874-1891 [End of the 15th century], Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności, , , volume I, page XLI:
        Bocz lakozyrsstvo szwyatczy na myeszek swymy zadząmy (gula affectionibus probat)
        [Boć łakożyrstwo świadczy na mieszek swymi żądzami (gula affectionibus probat)]
  3. to make a statement, to issue official decisions or certificates
    • 1972 [15th century], Józef Reczek, Wacław Twardzik, editors, Najstarsze staropolskie tłumaczenie ortyli magdeburskich wg rkpsu nr 50, pages 48, 2:
      Gdi woyth albo prziszasznyczy szyedza ku prawu a sandu nye gayą..., ale tako przesz gayonego szandu przed nymy szye prawowano a ony tako szyedzely y szwyathczyly (iudicaverunt et testificaverunt)
      [Gdy wójt albo przysiężnicy siedzą ku prawu a sądu nie gają..., ale tako przez gajonego sądu przed nimi sie prawowano, a oni tako siedzieli i świadczyli (iudicaverunt et testificaverunt)]
  4. (attested in Lesser Poland) to witness; to testify, to confirm, to state that something happened
    • 1939 [end of the 14th century], Ryszard Ganszyniec, Witold Taszycki, Stefan Kubica, Ludwik Bernacki, editors, Psałterz florjański łacińsko-polsko-niemiecki [Sankt Florian Psalter]‎, Krakow: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, z zasiłkiem Sejmu Śląskiego [The Ossoliński National Institute: with the benefit of the Silesian Parliament], pages 49, 8:
      Swatczicz bødø tobe (testificabor tibi, var. contestabor te, confitebor tibi), bosze!
      [Świadczyć będę tobie (testificabor tibi, var. contestabor te, confitebor tibi), Boże!]
  5. to witness; to prove (to show as true)
    • 1908 [1473], Sprawozdania z Posiedzeń Towarzystwa Naukowego Warszawskiego, volume VIII, pages 2, 35:
      Yako ya Margorzathy... s domv yego nye odwyothl... anym lystow swyathczaczych, myenyacz ya bycz vmarla, nye przynyosl
      [Jako ja Margorzaty... z domu jego nie odwiodł... anim listów świadczących, mieniąc ją być umarłą, nie przyniósł]
  6. to command; to instruct; to exhort
    • 1930 [c. 1455], “Ex”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka), 19, 23:
      Nye bødze mocz pospolstwo wstøpicz na gorø Synay, bo ti gesz szwyatczyl (testificatus es) a przykazal gesz
      [Nie będzie moc pospólstwo wstępić na gorę Synaj, bo ty jeś świadczył (testificatus es) a przykazał jeś]
  7. The meaning of this term is uncertain. Possibilities include:
    1. to admonish, to warn
      • Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa, page 544:
        Smączyl szye yest duchem..., Iudaschovy myloszyerdnye szye zalvyącz y svyadczyl yest (turbatus est spiritu et protestatus est Jo 13, 21), chczącz y od yego zlego vmysla *odewzacz
        [Smęcił sie jest duchem..., Judaszowi miłosierdnie sie żałując i świadczył jest (turbatus est spiritu et protestatus est Jo 13, 21), chcąc ji od jego złego umysła odezwać]

Derived terms

adjectives
adverbs
    nouns
    verbs
    adjectives
    adverbs
      nouns
      verbs

        Descendants

        References

        Polish

        Etymology

        Inherited from Old Polish świadczyć. By surface analysis, świadek +‎ -yć. Compare Kashubian swiadczëc and Slovincian swjadczic.

        Pronunciation

         
        • IPA(key): /ˈɕfjat.t͡ʂɘt͡ɕ/
        • Audio:(file)
        • Rhymes: -att͡ʂɘt͡ɕ
        • Syllabification: świad‧czyć

        Verb

        świadczyć impf

        1. (transitive) to witness; to be indicative, to be a sign of, to indicate, to prove, to evince, to testify, to betoken, to bear witness to, to speak to (to prove with one's existence)
          • 2021 February 14, Katarzyna Wójcik, “Koronawirus: czy brak maseczki świadczy o demoralizacji uczniów?”, in Rzeczpospolita, archived from the original on 2022-05-20:
            ... czy brak maseczki świadczy o demoralizacji uczniów?
            ... does the lack of a surgical mask show the students' demoralization?
          • 2022 May 16, “Gen. Skrzypczak: Rosyjska 1. Armia Pancerna nie jest w stanie walczyć”, in Rzeczpospolita, archived from the original on 2022-05-20:
            Rosjanie starają się przeprawić przez tę rzekę od 3 kwietnia, co świadczy o tym, że jest ona dobrze broniona i trudna do pokonania.
            The Russians have been trying to cross this river since the 3rd of April, which proves the fact that it is well-defended and hard to overwhelm.
          • 2022 April 29, “Ławrow: Zachód musi zdyscyplinować polskich i ukraińskich kolegów”, in Rzeczpospolita, archived from the original on 2022-05-20:
            Wiara, że najnowsza fala sankcji sprawi, że Rosja zacznie błagać o łaskę, świadczy, że Zachód nie ma pojęcia, jak postępować z Rosją - powiedział w wywiadzie dla saudyjskiej stacji Al Arabiya Siergiej Ławrow, szef rosyjskiej dyplomacji.
            "The belief that the newest wave of sanctions will make Russia start to beg for mercy proves that the West has no idea how to act towards Russia," said Sergei Lavrov, the chief of Russia's diplomacy, in an interview for the Saudi station Al Arabiya.
          • 1774, “Oda Do Czasu”, in M. Gröl, editor, Zabawy przyjemne i pożyteczne z różnych Autorów zebrane, volume X, number II, page 242:
            Już tylko głazy świadczą sławę pierwszych panów,
            I Rzym jest jeszcze tam, gdzie już nie masz Rzymianów.
            Now only stones bear witness to the glory of the first lords,
            And Rome is still there, where you don't have Romans any more.
        2. (transitive) to be indicative, to indicate, to prove, to evince, to testify, to betoken, to bear witness to, to speak to (to cause someone to judge one a particular way)
        3. (transitive) to evince (to be evidence for or against something)
        4. (transitive, literary, law) to testify (to give evidence in court as a witness)
          Synonym: zeznawać
        5. (transitive, literary) to provide, to render (to do something for someone's benefit)
        6. (transitive, formal) to provide, to render (to perform some services for a fee)
        7. (transitive, literary) to incur expenses for particular purposes
        8. (transitive, obsolete, of medicine) to help (to have the intended healing effect)
        9. (transitive, obsolete or dialectal, Chełmno-Dobrzyń) to know someone; to be friends with
          Synonym: znać
          Alternative forms: świarczyć, świarszczyć
        10. (intransitive, impersonal, obsolete or dialectal, Przemyśl) to bode, to betoken, to portend, to augur, to presage
          Synonym: wróżyć
        11. (reflexive with się, archaic) to cite, to invoke
          Synonym: powoływać się
        12. (reflexive with się, obsolete or Kuyavia) to associate, to commune, to consort; to know
          Alternative form: świarczyć się
          Oni świadczą się z sobą.They are buddy-buddy with each other.

        Conjugation

        Conjugation of świadczyć impf
        person singular plural
        masculine feminine neuter virile nonvirile
        infinitive świadczyć
        present tense 1st świadczę świadczymy
        2nd świadczysz świadczycie
        3rd świadczy świadczą
        impersonal świadczy się
        past tense 1st świadczyłem,
        -(e)m świadczył
        świadczyłam,
        -(e)m świadczyła
        świadczyłom,
        -(e)m świadczyło
        świadczyliśmy,
        -(e)śmy świadczyli
        świadczyłyśmy,
        -(e)śmy świadczyły
        2nd świadczyłeś,
        -(e)ś świadczył
        świadczyłaś,
        -(e)ś świadczyła
        świadczyłoś,
        -(e)ś świadczyło
        świadczyliście,
        -(e)ście świadczyli
        świadczyłyście,
        -(e)ście świadczyły
        3rd świadczył świadczyła świadczyło świadczyli świadczyły
        impersonal świadczono
        future tense 1st będę świadczył,
        będę świadczyć
        będę świadczyła,
        będę świadczyć
        będę świadczyło,
        będę świadczyć
        będziemy świadczyli,
        będziemy świadczyć
        będziemy świadczyły,
        będziemy świadczyć
        2nd będziesz świadczył,
        będziesz świadczyć
        będziesz świadczyła,
        będziesz świadczyć
        będziesz świadczyło,
        będziesz świadczyć
        będziecie świadczyli,
        będziecie świadczyć
        będziecie świadczyły,
        będziecie świadczyć
        3rd będzie świadczył,
        będzie świadczyć
        będzie świadczyła,
        będzie świadczyć
        będzie świadczyło,
        będzie świadczyć
        będą świadczyli,
        będą świadczyć
        będą świadczyły,
        będą świadczyć
        impersonal będzie świadczyć się
        conditional 1st świadczyłbym,
        bym świadczył
        świadczyłabym,
        bym świadczyła
        świadczyłobym,
        bym świadczyło
        świadczylibyśmy,
        byśmy świadczyli
        świadczyłybyśmy,
        byśmy świadczyły
        2nd świadczyłbyś,
        byś świadczył
        świadczyłabyś,
        byś świadczyła
        świadczyłobyś,
        byś świadczyło
        świadczylibyście,
        byście świadczyli
        świadczyłybyście,
        byście świadczyły
        3rd świadczyłby,
        by świadczył
        świadczyłaby,
        by świadczyła
        świadczyłoby,
        by świadczyło
        świadczyliby,
        by świadczyli
        świadczyłyby,
        by świadczyły
        impersonal świadczono by
        imperative 1st niech świadczę świadczmy
        2nd świadcz świadczcie
        3rd niech świadczy niech świadczą
        active adjectival participle świadczący świadcząca świadczące świadczący świadczące
        passive adjectival participle świadczony świadczona świadczone świadczeni świadczone
        contemporary adverbial participle świadcząc
        verbal noun świadczenie

        Derived terms

        nouns
        verbs
        nouns

        Trivia

        According to Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej (1990), świadczyć is one of the most used words in Polish, appearing 22 times in scientific texts, 16 times in news, 17 times in essays, 5 times in fiction, and 6 times in plays, each out of a corpus of 100,000 words, totaling 66 times, making it the 1000th most common word in a corpus of 500,000 words.[1]

        References

        1. ^ Ida Kurcz (1990) “świadczyć”, in Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej [Frequency dictionary of the Polish language] (in Polish), volume 2, Kraków, Warszawa: Polska Akademia Nauk. Instytut Języka Polskiego, page 590

        Further reading

        • świadczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
        • świadczyć in Polish dictionaries at PWN
        • Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “świadczyć”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
        • Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “świadczyć się”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
        • ŚWIADCZYĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 03.01.2009
        • ŚWIADCZYĆ%20SIĘ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 03.01.2009
        • Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “świadczyć”, in Słownik języka polskiego
        • Aleksander Zdanowicz (1861) “świadczyć”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
        • J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1915), “świadczyć”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 6, Warsaw, page 765
        • świadczyć in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
        • Józef Bliziński (1860) “świadczyć”, in Abecadłowy spis wyrazów języka ludowego w Kujawach i Galicyi Zachodniej (in Polish), Warszawa, page 631
        • Oskar Kolberg (1867) “świadczyć”, in Dzieła wszystkie: Kujawy (in Polish), page 277
        • Antoni Krasnowolski (1879) “świadczyć”, in Album uczącéj się młodzieży polskiéj poświęcone Józefowi Ignacemu Kraszewskiemu z powodu jubileuszu jego pięćdziesięcioletniéj działalności literackiéj (in Polish), Lviv: Czytelni Akademickiéj Lwowskiéj; "Gaz. Narod." J. Dobrzańskiego i K. Gromana, Słowniczek prowincjalizmów zebranych w ziemi chełmińskiej i świeckiej, page 309
        • Gustaw Pobłocki (1887) “świadczyć”, in Słownik kaszubski z dodatkiem idyotyzmów chełmińskich i kociewskich (in Polish), 2 edition, Chełmno, page 143
        • Aleksander Saloni (1899) “świadczyć”, in “Lud wiejski w okolicy Przeworska”, in M. Arct, E. Lubowski, editors, Wisła : miesięcznik gieograficzno-etnograficzny (in Polish), volume 13, Warsaw: Artur Gruszecki, page 245 (425)

        Silesian

        Alternative forms

        Etymology

        Inherited from Old Polish świadczyć. By surface analysis, świadek +‎ -yć.

        Pronunciation

        Verb

        świadczyć impf

        1. (transitive) to witness; to be indicative, to be a sign of, to indicate, to prove, to evince, to testify, to betoken, to bear witness to, to speak to
        2. (transitive) to compliment (to express a favorable opinion of)

        Conjugation

        Conjugation of świadczyć impf
        person singular plural
        masculine feminine neuter virile nonvirile
        infinitive świadczyć
        present tense 1st świadczã świadczymy
        2nd świadczysz świadczycie
        3rd świadczy świadczōm
        past tense 1st świadczōłch,
        świadczōłech,
        świadczōł żech
        świadczyłach
        świadczyła żech
        świadczyłoch1)
        świadczyło żech
        1)
        świadczylimy,
        świadczylichmy
        świadczyłymy,
        świadczyłychmy
        2nd świadczōłś,
        świadczōłeś,
        świadczōł żeś
        świadczyłaś
        świadczyła żeś
        świadczyłoś1)
        świadczyło żeś
        1)
        świadczyliście,
        świadczyli żeście
        świadczyłyście,
        świadczyły żeście
        3rd świadczōł świadczyła świadczyło świadczyli świadczyły
        future tense 1st bydã świadczōł,
        bydã świadczyć
        bydã świadczyła,
        bydã świadczyć
        bydã świadczyło,1)
        bydã świadczyć
        bydymy świadczyli,
        bydymy świadczyć
        bydymy świadczyły,
        bydymy świadczyć
        2nd bydziesz świadczōł,
        bydziesz świadczyć
        bydziesz świadczyła,
        bydziesz świadczyć
        bydziesz świadczyło,1)
        bydziesz świadczyć
        bydziecie świadczyli,
        bydziecie świadczyć
        bydziecie świadczyły,
        bydziecie świadczyć
        3rd bydzie świadczōł,
        bydzie świadczyć
        bydzie świadczyła,
        bydzie świadczyć
        bydzie świadczyło,
        bydzie świadczyć
        bydōm świadczyli,
        bydōm świadczyć
        bydōm świadczyły,
        bydōm świadczyć
        pluperfect tense2)
        1st bōłch świadczōł,
        bōłech świadczōł,
        bōł żech świadczōł
        byłach świadczyła
        była żech świadczyła
        byłoch świadczyło1)
        było żech świadczyło
        1)
        byli my świadczyli,
        bylichmy świadczyli
        były my świadczyły,
        byłychmy świadczyły
        2nd bōłś świadczōł,
        bōłeś świadczōł,
        bōł żeś świadczōł
        byłaś świadczyła
        była żeś świadczyła
        byłoś świadczyło1)
        było żeś świadczyło
        1)
        byliście świadczyli,
        byli żeście świadczyli
        byłyście świadczyły,
        były żeście świadczyły
        3rd bōł świadczōł była świadczyła było świadczyło1)
        były my świadczyli,
        byłychmy świadczyli
        były świadczyły
        conditional 1st bych świadczōł bych świadczyła byście świadczyli by my świadczyły,
        bychmy świadczyły
        2nd byś świadczōł byś świadczyła byście świadczyli byście świadczyły
        3rd by świadczōł by świadczyła by świadczyło by świadczyli by świadczyły
        imperative 1st niych świadczã świadczmy
        2nd świadcz świadczcie
        3rd niych świadczy niych świadczōm
        active adjectival participle świadczōncy świadczōncŏ świadczōnce świadczōncy świadczōnce
        passive adjectival participle świadczōny świadczōnŏ świadczōne świadczyni świadczōne
        verbal noun świadczynie
        1) Personal neuter forms might be considered nonstandard, protological, or nonce, appearing mostly in literature to refer to grammatically neuter nouns, however might also be used for people who prefer neuter forms.
        2) The pluperfect is either archaic or obsolete and now used for conditional in the past.

        Derived terms

        verbs
        nouns

        Further reading

        • świadczyć in silling.org
        • Bogdan Kallus (2020) “świadczyć”, in Słownik Gōrnoślōnskij Gŏdki, IV edition, Chorzów: Pro Loquela Silesiana, →ISBN, page 398
        • Henryk Jaroszewicz (2022) “świadczyć”, in Zasady pisowni języka śląskiego (in Polish), Siedlce: Wydawnictwo Naukowe IKRBL, page 142