हित

Hello, you have come here looking for the meaning of the word हित. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word हित, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say हित in singular and plural. Everything you need to know about the word हित you have here. The definition of the word हित will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofहित, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Hindi

Etymology

Borrowed from Sanskrit हित (hita).

Pronunciation

Noun

हित (hitm

  1. welfare, comfort, security
    Synonym: भलाई (bhalāī)
    इस सरकार ने लोक-हित का ध्यान रखने का वादा लिया है।
    is sarkār ne lok-hit kā dhyān rakhne kā vādā liyā hai.
    This government has taken the promise to safeguard the public well-being.
  2. benefit, advantage
    Synonyms: लाभ (lābh), फ़ायदा (fāydā)
  3. favour, courtesy

Declension

Derived terms

Adjective

हित (hit) (indeclinable)

  1. good, proper, right, suitable

References

Pali

Alternative forms

Adjective

हित

  1. Devanagari script form of hita

Declension

Noun

हित n

  1. Devanagari script form of hita

Declension

Noun

हित m

  1. Devanagari script form of hita

Declension

Sanskrit

Alternative scripts

Pronunciation

Etymology 1

From a lenition of Proto-Indo-Iranian *dʰHtás, from Proto-Indo-European *dʰh₁-tó-s.

Participle

हित (hitá) past passive participle (root धा)

  1. put, laid, set (upon)

Adjective

हित (hitá) stem (root धा)

  1. kind
  2. wholesome
  3. ready
  4. destined
  5. agreeable
  6. held
  7. taken
  8. auspicious
  9. affectionate, friendly
  10. advantageous
  11. implied
Declension
Masculine a-stem declension of हित (hitá)
Singular Dual Plural
Nominative हितः
hitáḥ
हितौ / हिता¹
hitaú / hitā́¹
हिताः / हितासः¹
hitā́ḥ / hitā́saḥ¹
Vocative हित
híta
हितौ / हिता¹
hítau / hítā¹
हिताः / हितासः¹
hítāḥ / hítāsaḥ¹
Accusative हितम्
hitám
हितौ / हिता¹
hitaú / hitā́¹
हितान्
hitā́n
Instrumental हितेन
hiténa
हिताभ्याम्
hitā́bhyām
हितैः / हितेभिः¹
hitaíḥ / hitébhiḥ¹
Dative हिताय
hitā́ya
हिताभ्याम्
hitā́bhyām
हितेभ्यः
hitébhyaḥ
Ablative हितात्
hitā́t
हिताभ्याम्
hitā́bhyām
हितेभ्यः
hitébhyaḥ
Genitive हितस्य
hitásya
हितयोः
hitáyoḥ
हितानाम्
hitā́nām
Locative हिते
hité
हितयोः
hitáyoḥ
हितेषु
hitéṣu
Notes
  • ¹Vedic
Feminine ā-stem declension of हिता (hitā́)
Singular Dual Plural
Nominative हिता
hitā́
हिते
hité
हिताः
hitā́ḥ
Vocative हिते
híte
हिते
híte
हिताः
hítāḥ
Accusative हिताम्
hitā́m
हिते
hité
हिताः
hitā́ḥ
Instrumental हितया / हिता¹
hitáyā / hitā́¹
हिताभ्याम्
hitā́bhyām
हिताभिः
hitā́bhiḥ
Dative हितायै
hitā́yai
हिताभ्याम्
hitā́bhyām
हिताभ्यः
hitā́bhyaḥ
Ablative हितायाः / हितायै²
hitā́yāḥ / hitā́yai²
हिताभ्याम्
hitā́bhyām
हिताभ्यः
hitā́bhyaḥ
Genitive हितायाः / हितायै²
hitā́yāḥ / hitā́yai²
हितयोः
hitáyoḥ
हितानाम्
hitā́nām
Locative हितायाम्
hitā́yām
हितयोः
hitáyoḥ
हितासु
hitā́su
Notes
  • ¹Vedic
  • ²Brāhmaṇas
Neuter a-stem declension of हित (hitá)
Singular Dual Plural
Nominative हितम्
hitám
हिते
hité
हितानि / हिता¹
hitā́ni / hitā́¹
Vocative हित
híta
हिते
híte
हितानि / हिता¹
hítāni / hítā¹
Accusative हितम्
hitám
हिते
hité
हितानि / हिता¹
hitā́ni / hitā́¹
Instrumental हितेन
hiténa
हिताभ्याम्
hitā́bhyām
हितैः / हितेभिः¹
hitaíḥ / hitébhiḥ¹
Dative हिताय
hitā́ya
हिताभ्याम्
hitā́bhyām
हितेभ्यः
hitébhyaḥ
Ablative हितात्
hitā́t
हिताभ्याम्
hitā́bhyām
हितेभ्यः
hitébhyaḥ
Genitive हितस्य
hitásya
हितयोः
hitáyoḥ
हितानाम्
hitā́nām
Locative हिते
hité
हितयोः
hitáyoḥ
हितेषु
hitéṣu
Notes
  • ¹Vedic

Noun

हित (hita) stemn (root धा)

  1. interest
  2. favor, benefit
  3. welfare, safety
  4. profit
  5. advantage
  6. that which is good
  7. good advice
Declension
Neuter a-stem declension of हित (hita)
Singular Dual Plural
Nominative हितम्
hitam
हिते
hite
हितानि / हिता¹
hitāni / hitā¹
Vocative हित
hita
हिते
hite
हितानि / हिता¹
hitāni / hitā¹
Accusative हितम्
hitam
हिते
hite
हितानि / हिता¹
hitāni / hitā¹
Instrumental हितेन
hitena
हिताभ्याम्
hitābhyām
हितैः / हितेभिः¹
hitaiḥ / hitebhiḥ¹
Dative हिताय
hitāya
हिताभ्याम्
hitābhyām
हितेभ्यः
hitebhyaḥ
Ablative हितात्
hitāt
हिताभ्याम्
hitābhyām
हितेभ्यः
hitebhyaḥ
Genitive हितस्य
hitasya
हितयोः
hitayoḥ
हितानाम्
hitānām
Locative हिते
hite
हितयोः
hitayoḥ
हितेषु
hiteṣu
Notes
  • ¹Vedic

Noun

हित (hita) stemm

  1. (masculine) friend
    Synonyms: मित्र (mitra), सखि (sakhi)
Declension
Masculine a-stem declension of हित (hita)
Singular Dual Plural
Nominative हितः
hitaḥ
हितौ / हिता¹
hitau / hitā¹
हिताः / हितासः¹
hitāḥ / hitāsaḥ¹
Vocative हित
hita
हितौ / हिता¹
hitau / hitā¹
हिताः / हितासः¹
hitāḥ / hitāsaḥ¹
Accusative हितम्
hitam
हितौ / हिता¹
hitau / hitā¹
हितान्
hitān
Instrumental हितेन
hitena
हिताभ्याम्
hitābhyām
हितैः / हितेभिः¹
hitaiḥ / hitebhiḥ¹
Dative हिताय
hitāya
हिताभ्याम्
hitābhyām
हितेभ्यः
hitebhyaḥ
Ablative हितात्
hitāt
हिताभ्याम्
hitābhyām
हितेभ्यः
hitebhyaḥ
Genitive हितस्य
hitasya
हितयोः
hitayoḥ
हितानाम्
hitānām
Locative हिते
hite
हितयोः
hitayoḥ
हितेषु
hiteṣu
Notes
  • ¹Vedic

Descendants

  • Pali: hita
  • Hindi: हित (hit) (learned)
  • Old Javanese: hita

Etymology 2

From the root हि (hi) +‎ -त (-ta), from Proto-Indo-European *ǵʰey- (to drive, throw, set in motion). Related to हिनोति (hinóti), हीयते (hīyate).

Participle

हित (hitá) past passive participle (root हि)

  1. set in motion, sent, moving, speeding, running, impelled, going, in motion
Declension
Masculine a-stem declension of हित (hitá)
Singular Dual Plural
Nominative हितः
hitáḥ
हितौ / हिता¹
hitaú / hitā́¹
हिताः / हितासः¹
hitā́ḥ / hitā́saḥ¹
Vocative हित
híta
हितौ / हिता¹
hítau / hítā¹
हिताः / हितासः¹
hítāḥ / hítāsaḥ¹
Accusative हितम्
hitám
हितौ / हिता¹
hitaú / hitā́¹
हितान्
hitā́n
Instrumental हितेन
hiténa
हिताभ्याम्
hitā́bhyām
हितैः / हितेभिः¹
hitaíḥ / hitébhiḥ¹
Dative हिताय
hitā́ya
हिताभ्याम्
hitā́bhyām
हितेभ्यः
hitébhyaḥ
Ablative हितात्
hitā́t
हिताभ्याम्
hitā́bhyām
हितेभ्यः
hitébhyaḥ
Genitive हितस्य
hitásya
हितयोः
hitáyoḥ
हितानाम्
hitā́nām
Locative हिते
hité
हितयोः
hitáyoḥ
हितेषु
hitéṣu
Notes
  • ¹Vedic
Feminine ā-stem declension of हिता (hitā́)
Singular Dual Plural
Nominative हिता
hitā́
हिते
hité
हिताः
hitā́ḥ
Vocative हिते
híte
हिते
híte
हिताः
hítāḥ
Accusative हिताम्
hitā́m
हिते
hité
हिताः
hitā́ḥ
Instrumental हितया / हिता¹
hitáyā / hitā́¹
हिताभ्याम्
hitā́bhyām
हिताभिः
hitā́bhiḥ
Dative हितायै
hitā́yai
हिताभ्याम्
hitā́bhyām
हिताभ्यः
hitā́bhyaḥ
Ablative हितायाः / हितायै²
hitā́yāḥ / hitā́yai²
हिताभ्याम्
hitā́bhyām
हिताभ्यः
hitā́bhyaḥ
Genitive हितायाः / हितायै²
hitā́yāḥ / hitā́yai²
हितयोः
hitáyoḥ
हितानाम्
hitā́nām
Locative हितायाम्
hitā́yām
हितयोः
hitáyoḥ
हितासु
hitā́su
Notes
  • ¹Vedic
  • ²Brāhmaṇas
Neuter a-stem declension of हित (hitá)
Singular Dual Plural
Nominative हितम्
hitám
हिते
hité
हितानि / हिता¹
hitā́ni / hitā́¹
Vocative हित
híta
हिते
híte
हितानि / हिता¹
hítāni / hítā¹
Accusative हितम्
hitám
हिते
hité
हितानि / हिता¹
hitā́ni / hitā́¹
Instrumental हितेन
hiténa
हिताभ्याम्
hitā́bhyām
हितैः / हितेभिः¹
hitaíḥ / hitébhiḥ¹
Dative हिताय
hitā́ya
हिताभ्याम्
hitā́bhyām
हितेभ्यः
hitébhyaḥ
Ablative हितात्
hitā́t
हिताभ्याम्
hitā́bhyām
हितेभ्यः
hitébhyaḥ
Genitive हितस्य
hitásya
हितयोः
hitáyoḥ
हितानाम्
hitā́nām
Locative हिते
hité
हितयोः
hitáyoḥ
हितेषु
hitéṣu
Notes
  • ¹Vedic

References