huur

• Geluid:  huur    (hulp, bestand)
• IPA: /ɦyr/

• huur

• In de betekenis van ‘het huren; geldsom waarvoor men huurt’ voor het eerst aangetroffen in 1324 ^[1]
• erfwoord: Middelnederlands hūre, ontwikkeld uit Oergermaans *hūzjō-, deverbatief van het w.w. *hūzjan-; zie verder huren.^[2] Evenals Nederduits Hüür, Fries hiere en Engels hire.

de huur v / m

1. (juridisch) het tijdelijk gebruik van goederen of diensten tegen betaling
2. geldbedrag waarvoor men huurt

• lening, bruikleen, verbruikleen

• pacht

• afhuren, bijhuren, inhuren, onderhuren, opbrengst, scheefhuren

• Te huur!

huur

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van huren
   

   • Ik huur. 

2. gebiedende wijs van huren
   

   • Huur! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van huren
   

   • Huur je? 

• Het woord huur staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "huur" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.