kenen/vervoeging

vervoeging van de bedrijvende vorm van kenen
onbepaalde wijs			kort			lang
onvoltooid	tegenwoordig		kenen			te kenen
onvoltooid	toekomend		zullen kenen			te zullen kenen
voltooid	tegenwoordig		zijn gekeend			te zijn gekeend
voltooid	toekomend		gekeend zullen zijn			gekeend te zullen zijn
	onvoltooid deelwoord		voltooid deelwoord			gebiedende wijs		aanvoegende wijs
	kenend		gekeend			ev. keen	mv. verouderd keent	kene
aantonende wijs	enkelvoud					meervoud
onvoltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij, ge	hij, zij, het	wij, we	jullie	zij, ze
tegenwoordig (o.t.t.)	keen	keent	keent	keent	keent	kenen	kenen	kenen
verleden (o.v.t.)	keende	keende	keende	keende	keende	keenden	keenden	keenden
toekomend (o.t.t.t.)	zal kenen	zult/zal kenen	zult/zal kenen	zult kenen	zal kenen	zullen kenen	zullen kenen	zullen kenen
voorwaardelijk (o.v.t.t.)	zou kenen	zou kenen	zou(dt) kenen	zoudt kenen	zou kenen	zouden kenen	zouden kenen	zouden kenen
voltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (v.t.t.)	ben gekeend	bent gekeend	bent/is gekeend	zijt gekeend	is gekeend	zijn gekeend	zijn gekeend	zijn gekeend
verleden (v.v.t.)	was gekeend	was gekeend	was gekeend	waart gekeend	was gekeend	waren gekeend	waren gekeend	waren gekeend
toekomend (v.t.t.t.)	zal gekeend zijn	zal/zult gekeend zijn	zult/zal gekeend zijn	zult gekeend zijn	zal gekeend zijn	zullen gekeend zijn	zullen gekeend zijn	zullen gekeend zijn
voorwaardelijk (v.v.t.t.)	zou gekeend zijn	zou gekeend zijn	zou/zoudt gekeend zijn	zoudt gekeend zijn	zou gekeend zijn	zouden gekeend zijn	zouden gekeend zijn	zouden gekeend zijn