नील (nīl) m (Kaithi 𑂢𑂲𑂪)
नील • (nīl) m (Urdu spelling نیل)
नील • (nīl) (indeclinable, Urdu spelling نیل)
Borrowed from Classical Persian نیل (nīl), from Arabic النِيل (an-nīl).
नील • (nīl) m (Urdu spelling نیل)
singular | |
---|---|
direct | नील nīl |
oblique | नील nīl |
vocative | नील nīl |
[a], [b] ← 100,000,000 (108) | [a], [b] ← 100,000,000,000 (1011) | १०,००,००,००,००,००,००० 1014 |
1016 → | |
---|---|---|---|---|
Cardinal: नील (nīl) Ordinal: नीलौँ (nīla͠u) |
नील • (nīl)
नील • (nīl)
सेतो (seto), श्वेत (śvet) | खरानी (kharānī), ध्वाँसे (dhwā̃se) | कालो (kālo) |
रातो (rāto); सिम्रिक (simrik), गाढा रातो (gāḍhā rāto) | सुन्तला (suntalā); खैरो (khairo) | पहेंलो (pahẽlo); क्रीम (krīm) |
कागती (kāgatī) | हरियो (hariyo) | पुदिना रङ्ग (pudinā raṅg); गाढा हरियो (gāḍhā hariyo) |
आकाशे (ākāśe), आस्मानी (āsmānī); टील (ṭīl) | आकाशे (ākāśe) | निलो (nilo), नीलो (nīlo) |
बैंगनी (baiṅganī); नील (nīl) | रानी (rānī); बैजनी (baijanī), बैगनी (baiganī), बैगुने (baigune) | गुलाबी (gulābī), गुलाफी (gulāphī) |
नील
From Proto-Indo-European *neyH- (“to lead, be excited, shine”), see also Welsh nwyfiant (“splendor, gleam”), Old Irish níab (“strength”), noíb (“holy”), Middle Irish níam (“splendor, gleam”), níamda (“shining”), Proto-Germanic *nīþą (“envy”).[1][2] Also compare नयति (nayati, “to lead”).
नील • (nī́la)
Masculine a-stem declension of नील | |||
---|---|---|---|
Nom. sg. | नीलः (nīlaḥ) | ||
Gen. sg. | नीलस्य (nīlasya) | ||
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | नीलः (nīlaḥ) | नीलौ (nīlau) | नीलाः (nīlāḥ) |
Vocative | नील (nīla) | नीलौ (nīlau) | नीलाः (nīlāḥ) |
Accusative | नीलम् (nīlam) | नीलौ (nīlau) | नीलान् (nīlān) |
Instrumental | नीलेन (nīlena) | नीलाभ्याम् (nīlābhyām) | नीलैः (nīlaiḥ) |
Dative | नीलाय (nīlāya) | नीलाभ्याम् (nīlābhyām) | नीलेभ्यः (nīlebhyaḥ) |
Ablative | नीलात् (nīlāt) | नीलाभ्याम् (nīlābhyām) | नीलेभ्यः (nīlebhyaḥ) |
Genitive | नीलस्य (nīlasya) | नीलयोः (nīlayoḥ) | नीलानाम् (nīlānām) |
Locative | नीले (nīle) | नीलयोः (nīlayoḥ) | नीलेषु (nīleṣu) |
Feminine ā-stem declension of नील | |||
---|---|---|---|
Nom. sg. | नीला (nīlā) | ||
Gen. sg. | नीलायाः (nīlāyāḥ) | ||
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | नीला (nīlā) | नीले (nīle) | नीलाः (nīlāḥ) |
Vocative | नीले (nīle) | नीले (nīle) | नीलाः (nīlāḥ) |
Accusative | नीलाम् (nīlām) | नीले (nīle) | नीलाः (nīlāḥ) |
Instrumental | नीलया (nīlayā) | नीलाभ्याम् (nīlābhyām) | नीलाभिः (nīlābhiḥ) |
Dative | नीलायै (nīlāyai) | नीलाभ्याम् (nīlābhyām) | नीलाभ्यः (nīlābhyaḥ) |
Ablative | नीलायाः (nīlāyāḥ) | नीलाभ्याम् (nīlābhyām) | नीलाभ्यः (nīlābhyaḥ) |
Genitive | नीलायाः (nīlāyāḥ) | नीलयोः (nīlayoḥ) | नीलानाम् (nīlānām) |
Locative | नीलायाम् (nīlāyām) | नीलयोः (nīlayoḥ) | नीलासु (nīlāsu) |
Neuter a-stem declension of नील | |||
---|---|---|---|
Nom. sg. | नीलम् (nīlam) | ||
Gen. sg. | नीलस्य (nīlasya) | ||
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | नीलम् (nīlam) | नीले (nīle) | नीलानि (nīlāni) |
Vocative | नील (nīla) | नीले (nīle) | नीलानि (nīlāni) |
Accusative | नीलम् (nīlam) | नीले (nīle) | नीलानि (nīlāni) |
Instrumental | नीलेन (nīlena) | नीलाभ्याम् (nīlābhyām) | नीलैः (nīlaiḥ) |
Dative | नीलाय (nīlāya) | नीलाभ्याम् (nīlābhyām) | नीलेभ्यः (nīlebhyaḥ) |
Ablative | नीलात् (nīlāt) | नीलाभ्याम् (nīlābhyām) | नीलेभ्यः (nīlebhyaḥ) |
Genitive | नीलस्य (nīlasya) | नीलयोः (nīlayoḥ) | नीलानाम् (nīlānām) |
Locative | नीले (nīle) | नीलयोः (nīlayoḥ) | नीलेषु (nīleṣu) |
श्वेत (śveta), शुक्ल (śukla), शुभ्र (śubhra), धवल (dhavala) | धूमल (dhūmala), धूसर (dhūsara) | कृष्ण (kṛṣṇa), काल (kāla), श्याम (śyāma), श्याव (śyāva) |
रक्त (rakta), रुधिर (rudhira), रोहित (rohita), लोहित (lohita) | नारङ्ग (nāraṅga); कद्रु (kadru), बभ्रु (babhru) | पीत (pīta); पाण्डु (pāṇḍu) |
हरित (harita), पलाश (palāśa) | ||
नील (nīla) | ||
शोण (śoṇa), नीललोहित (nīlalohita) | पाटल (pāṭala) |