Borrowed from Sanskrit वंश (vaṃśá). Doublet of बंस (bans) and बाँस (bā̃s).
वंश • (vañś) m
From Proto-Indo-Iranian *wanćás (“bamboo; ceiling beam”); cognate with Wakhi was (“ceiling beam”), Shughni вис (vis, “main roof-beam”).[1][2]
वंश • (vaṃśá) stem, m
singular | dual | plural | |
---|---|---|---|
nominative | वंशः (vaṃśáḥ) | वंशौ (vaṃśaú) वंशा¹ (vaṃśā́¹) |
वंशाः (vaṃśā́ḥ) वंशासः¹ (vaṃśā́saḥ¹) |
vocative | वंश (váṃśa) | वंशौ (váṃśau) वंशा¹ (váṃśā¹) |
वंशाः (váṃśāḥ) वंशासः¹ (váṃśāsaḥ¹) |
accusative | वंशम् (vaṃśám) | वंशौ (vaṃśaú) वंशा¹ (vaṃśā́¹) |
वंशान् (vaṃśā́n) |
instrumental | वंशेन (vaṃśéna) | वंशाभ्याम् (vaṃśā́bhyām) | वंशैः (vaṃśaíḥ) वंशेभिः¹ (vaṃśébhiḥ¹) |
dative | वंशाय (vaṃśā́ya) | वंशाभ्याम् (vaṃśā́bhyām) | वंशेभ्यः (vaṃśébhyaḥ) |
ablative | वंशात् (vaṃśā́t) | वंशाभ्याम् (vaṃśā́bhyām) | वंशेभ्यः (vaṃśébhyaḥ) |
genitive | वंशस्य (vaṃśásya) | वंशयोः (vaṃśáyoḥ) | वंशानाम् (vaṃśā́nām) |
locative | वंशे (vaṃśé) | वंशयोः (vaṃśáyoḥ) | वंशेषु (vaṃśéṣu) |
→ Tamil: வங்கியம் (vaṅkiyam), வங்கிசம் (vaṅkicam)
A semantic extension of the "bamboo cane" sense in Etymology 1, from the succession of joints observed in a bamboo.
वंश • (vaṃśá) stem, m
singular | dual | plural | |
---|---|---|---|
nominative | वंशः (vaṃśáḥ) | वंशौ (vaṃśaú) वंशा¹ (vaṃśā́¹) |
वंशाः (vaṃśā́ḥ) वंशासः¹ (vaṃśā́saḥ¹) |
vocative | वंश (váṃśa) | वंशौ (váṃśau) वंशा¹ (váṃśā¹) |
वंशाः (váṃśāḥ) वंशासः¹ (váṃśāsaḥ¹) |
accusative | वंशम् (vaṃśám) | वंशौ (vaṃśaú) वंशा¹ (vaṃśā́¹) |
वंशान् (vaṃśā́n) |
instrumental | वंशेन (vaṃśéna) | वंशाभ्याम् (vaṃśā́bhyām) | वंशैः (vaṃśaíḥ) वंशेभिः¹ (vaṃśébhiḥ¹) |
dative | वंशाय (vaṃśā́ya) | वंशाभ्याम् (vaṃśā́bhyām) | वंशेभ्यः (vaṃśébhyaḥ) |
ablative | वंशात् (vaṃśā́t) | वंशाभ्याम् (vaṃśā́bhyām) | वंशेभ्यः (vaṃśébhyaḥ) |
genitive | वंशस्य (vaṃśásya) | वंशयोः (vaṃśáyoḥ) | वंशानाम् (vaṃśā́nām) |
locative | वंशे (vaṃśé) | वंशयोः (vaṃśáyoḥ) | वंशेषु (vaṃśéṣu) |