constateren/vervoeging

vervoeging van de bedrijvende vorm van constateren
onbepaalde wijs			kort			lang
onvoltooid	tegenwoordig		constateren			te constateren
onvoltooid	toekomend		zullen constateren			te zullen constateren
voltooid	tegenwoordig		hebben geconstateerd			te hebben geconstateerd
voltooid	toekomend		geconstateerd zullen hebben			geconstateerd te zullen hebben
	onvoltooid deelwoord		voltooid deelwoord			gebiedende wijs		aanvoegende wijs
	constaterend		geconstateerd			ev. constateer	mv. verouderd constateert	constatere
aantonende wijs	enkelvoud					meervoud
onvoltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij, ge	hij, zij, het	wij, we	jullie	zij, ze
tegenwoordig (o.t.t.)	constateer	constateert	constateert	constateert	constateert	constateren	constateren	constateren
verleden (o.v.t.)	constateerde	constateerde	constateerde	constateerde	constateerde	constateerden	constateerden	constateerden
toekomend (o.t.t.t.)	zal constateren	zult/zal constateren	zult/zal constateren	zult constateren	zal constateren	zullen constateren	zullen constateren	zullen constateren
voorwaardelijk (o.v.t.t.)	zou constateren	zou constateren	zou(dt) constateren	zoudt constateren	zou constateren	zouden constateren	zouden constateren	zouden constateren
voltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (v.t.t.)	heb geconstateerd	hebt geconstateerd	hebt/heeft geconstateerd	hebt geconstateerd	heeft geconstateerd	hebben geconstateerd	hebben geconstateerd	hebben geconstateerd
verleden (v.v.t.)	had geconstateerd	had geconstateerd	had geconstateerd	hadt geconstateerd	had geconstateerd	hadden geconstateerd	hadden geconstateerd	hadden geconstateerd
toekomend (v.t.t.t.)	zal geconstateerd hebben	zal/zult geconstateerd hebben	zult/zal geconstateerd hebben	zult geconstateerd hebben	zal geconstateerd hebben	zullen geconstateerd hebben	zullen geconstateerd hebben	zullen geconstateerd hebben
voorwaardelijk (v.v.t.t.)	zou geconstateerd hebben	zou geconstateerd hebben	zou/zoudt geconstateerd hebben	zoudt geconstateerd hebben	zou geconstateerd hebben	zouden geconstateerd hebben	zouden geconstateerd hebben	zouden geconstateerd hebben
onpersoonlijke lijdende vorm geconstateerd worden
	onvoltooid				voltooid
tegenwoordig	er wordt geconstateerd				er is geconstateerd
verleden	er werd geconstateerd				er was geconstateerd
toekomend	er zal geconstateerd worden				er zal geconstateerd zijn
voorwaardelijk	er zou geconstateerd worden				er zou geconstateerd zijn
lijdende vorm geconstateerd worden
onbepaalde wijs			kort			lang
onvoltooid	tegenwoordig		geconstateerd worden			geconstateerd te worden
onvoltooid	toekomend		geconstateerd zullen worden			geconstateerd te zullen worden
voltooid	tegenwoordig		geconstateerd zijn			geconstateerd te zijn
voltooid	toekomend		geconstateerd zullen zijn			geconstateerd te zullen zijn
	enkelvoud					meervoud
onvoltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (o.t.t.)	word geconstateerd	wordt geconstateerd	wordt geconstateerd	wordt geconstateerd	wordt geconstateerd	worden geconstateerd	worden geconstateerd	worden geconstateerd
verleden (o.v.t.)	werd geconstateerd	werd geconstateerd	werd geconstateerd	werdt geconstateerd	werd geconstateerd	werden geconstateerd	werden geconstateerd	werden geconstateerd
toekomend (o.t.t.t.)	zal geconstateerd worden	zult geconstateerd worden	zult geconstateerd worden	zult geconstateerd worden	zal geconstateerd worden	zullen geconstateerd worden	zullen geconstateerd worden	zullen geconstateerd worden
voorwaardelijk (o.v.t.t.)	zou geconstateerd worden	zou geconstateerd worden	zou/zoudt geconstateerd worden	zoudt geconstateerd worden	zou geconstateerd worden	zouden geconstateerd worden	zouden geconstateerd worden	zouden geconstateerd worden
voltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (v.t.t.)	ben geconstateerd	bent geconstateerd	bent/is geconstateerd	zijt geconstateerd	is geconstateerd	zijn geconstateerd	zijn geconstateerd	zijn geconstateerd
verleden (v.v.t.)	was geconstateerd	was geconstateerd	was geconstateerd	waart geconstateerd	was geconstateerd	waren geconstateerd	waren geconstateerd	waren geconstateerd
toekomend (v.t.t.t.)	zal geconstateerd zijn	zult geconstateerd zijn	zult geconstateerd zijn	zult geconstateerd zijn	zal geconstateerd zijn	zullen geconstateerd zijn	zullen geconstateerd zijn	zullen geconstateerd zijn
voorwaardelijk (v.v.t.t.)	zou geconstateerd zijn	zou geconstateerd zijn	zou/zoudt geconstateerd zijn	zoudt geconstateerd zijn	zou geconstateerd zijn	zouden geconstateerd zijn	zouden geconstateerd zijn	zouden geconstateerd zijn

constateren/vervoeging

Enciclo

Wikious

Sapientia

Scientia

Boobota

Anandapedia

Sagapedia

Wikithot