schijnen/vervoeging

vervoeging van de bedrijvende vorm van schijnen
onbepaalde wijs			kort			lang
onvoltooid	tegenwoordig		schijnen			te schijnen
onvoltooid	toekomend		zullen schijnen			te zullen schijnen
voltooid	tegenwoordig		hebben^[1] geschenen			te hebben^[1] geschenen
voltooid	toekomend		geschenen zullen hebben^[1]			geschenen te zullen hebben^[1]
	onvoltooid deelwoord		voltooid deelwoord			gebiedende wijs		aanvoegende wijs
	schijnend		geschenen			ev. schijn	mv. verouderd schijnt	schijne
aantonende wijs	enkelvoud					meervoud
onvoltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij, ge	hij, zij, het	wij, we	jullie	zij, ze
tegenwoordig (o.t.t.)	schijn	schijnt	schijnt	schijnt	schijnt	schijnen	schijnen	schijnen
verleden (o.v.t.)	scheen	scheen	scheen	scheent	scheen	schenen	schenen	schenen
toekomend (o.t.t.t.)	zal schijnen	zult/zal schijnen	zult/zal schijnen	zult schijnen	zal schijnen	zullen schijnen	zullen schijnen	zullen schijnen
voorwaardelijk (o.v.t.t.)	zou schijnen	zou schijnen	zou(dt) schijnen	zoudt schijnen	zou schijnen	zouden schijnen	zouden schijnen	zouden schijnen
voltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij

↑ Alleen het absolute werkwoord: De zon heeft geschenen. Het koppelwerkwoord komt zelden in de voltooide tijd voor.