Borrowed from Russian то́чка (tóčka), from Proto-Slavic *tъčьka. Eventually, displaced Etymology 2.
то́чка • (tóčka) f (relational adjective то́чков, diminutive то́чица)
то́ча (tóča, “to drain”) + -ка (-ka)
Inherited from Proto-Slavic *tъčьka.
точка • (točka) f
singular | plural | |
---|---|---|
indefinite | точка (točka) | точки (točki) |
definite unspecified | точката (točkata) | точките (točkite) |
definite proximal | точкава (točkava) | точкиве (točkive) |
definite distal | точкана (točkana) | точкине (točkine) |
vocative | точко (točko) | точки (točki) |
точка • (točka) third-singular present, impf (perfective источка)
l-participles | imperfect | aorist | non-finite forms | |||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine | точкал | — | adjectival participle | точкан | ||
feminine | точкала | — | adverbial participle | точкајќи | ||
neuter | точкало | — | verbal noun | точкање | ||
plural | точкале | — | perfect participle | точкано | ||
present | imperfect | aorist | imperative | |||
1st singular | точкам | точкав | — | — | ||
2nd singular | точкаш | точкаше | — | точкај | ||
3rd singular | точка | точкаше | — | — | ||
1st plural | точкаме | точкавме | — | — | ||
2nd plural | точкате | точкавте | — | точкајте | ||
3rd plural | точкаат | точкаа | — | — | ||
Compound tenses | ||||||
perfect | сум точкал | present of сум (except in the 3rd person) + imperfect l-participle | ||||
има-perfect | имам точкано | present of има + perfect participle | ||||
pluperfect | бев точкал | imperfect of сум + imperfect l-participle | ||||
има-pluperfect | имав точкано | imperfect of има + perfect participle | ||||
има-perfect reported | сум имал точкано | perfect of има + perfect participle | ||||
future | ќе точкам | ќе + present | ||||
има-future | ќе имам точкано | future of има + perfect participle | ||||
future in the past | ќе точкав | ќе + imperfect | ||||
има-future in the past | ќе имав точкано | future in the past of има + perfect participle | ||||
future reported | ќе сум точкал | ќе + imperfect l-participle | ||||
има-future reported | ќе сум имал точкано | future reported of има + perfect participle | ||||
conditional | би точкал | би + imperfect l-participle | ||||
има-conditional | би имал точкано | conditional of има + perfect participle |
From Proto-Slavic *tъčьka. Cognate with Lithuanian taškas.
то́чка • (tóčka) f inan (genitive то́чки, nominative plural то́чки, genitive plural то́чек, relational adjective то́чечный, diminutive то́чечка)
то́чка! • (tóčka!)
Inherited from Proto-Slavic *tъčьka.
то́чка • (tóčka) f inan (genitive то́чки, nominative plural то́чки, genitive plural то́чок)