βάλλω

Hello, you have come here looking for the meaning of the word βάλλω. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word βάλλω, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say βάλλω in singular and plural. Everything you need to know about the word βάλλω you have here. The definition of the word βάλλω will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofβάλλω, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Ancient Greek

Etymology

    From Proto-Hellenic *gʷəlnō, from Proto-Indo-European *gʷl̥-ne-h₁-, nasal-infix from *gʷelH- (“to hit by throwing”). Cognates are uncertain, but compare Sanskrit उद्गूर्ण (ud-gūrṇa) and Old Irish at·baill (“dies”).[1]

    Sihler[2] argues for a N nasal progressive aspect marker, but Curtius[3] and Smyth[4] argue for a *y progressive aspect marker.

    Pronunciation

     

    Verb

    βᾰ́λλω • (bállō)

    1. (transitive) to throw, cast, hurl
    2. (transitive) to let fall
    3. (transitive) to strike, touch
    4. (transitive) to put, place
    5. (intransitive) to fall, tumble

    Inflection

       Present: βᾰ́λλω, βᾰ́λλομαι
    number singular dual plural
    first second third second third first second third
    active indicative βᾰ́λλω βᾰ́λλεις βᾰ́λλει βᾰ́λλετον βᾰ́λλετον βᾰ́λλομεν βᾰ́λλετε βᾰ́λλουσῐ(ν)
    subjunctive βᾰ́λλω βᾰ́λλῃς βᾰ́λλῃ βᾰ́λλητον βᾰ́λλητον βᾰ́λλωμεν βᾰ́λλητε βᾰ́λλωσῐ(ν)
    optative βᾰ́λλοιμῐ βᾰ́λλοις βᾰ́λλοι βᾰ́λλοιτον βᾰλλοίτην βᾰ́λλοιμεν βᾰ́λλοιτε βᾰ́λλοιεν
    imperative   βᾰ́λλε βᾰλλέτω βᾰ́λλετον βᾰλλέτων   βᾰ́λλετε βᾰλλόντων
    middle/
    passive     		indicative βᾰ́λλομαι βᾰ́λλῃ,
    βᾰ́λλει     		βᾰ́λλεται βᾰ́λλεσθον βᾰ́λλεσθον βᾰλλόμεθᾰ βᾰ́λλεσθε βᾰ́λλονται
    subjunctive βᾰ́λλωμαι βᾰ́λλῃ βᾰ́λληται βᾰ́λλησθον βᾰ́λλησθον βᾰλλώμεθᾰ βᾰ́λλησθε βᾰ́λλωνται
    optative βᾰλλοίμην βᾰ́λλοιο βᾰ́λλοιτο βᾰ́λλοισθον βᾰλλοίσθην βᾰλλοίμεθᾰ βᾰ́λλοισθε βᾰ́λλοιντο
    imperative   βᾰ́λλου βᾰλλέσθω βᾰ́λλεσθον βᾰλλέσθων   βᾰ́λλεσθε βᾰλλέσθων
    active middle/passive
    infinitive βᾰ́λλειν βᾰ́λλεσθαι
    participle m βᾰ́λλων βᾰλλόμενος
    f βᾰ́λλουσᾰ βᾰλλομένη
    n βᾰ́λλον βᾰλλόμενον
    Notes:
    This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
       Present: βᾰ́λλω, βᾰ́λλομαι (Epic)
    number singular dual plural
    first second third second third first second third
    active indicative βᾰ́λλω βᾰ́λλεις βᾰ́λλει βᾰ́λλετον βᾰ́λλετον βᾰ́λλομεν βᾰ́λλετε βᾰ́λλουσῐ(ν)
    subjunctive βᾰ́λλω,
    βᾰ́λλωμῐ     		βᾰ́λλῃς,
    βᾰ́λλῃσθᾰ     		βᾰ́λλῃ,
    βᾰ́λλῃσῐ     		βᾰ́λλητον βᾰ́λλητον βᾰ́λλωμεν βᾰ́λλητε βᾰ́λλωσῐ(ν)
    optative βᾰ́λλοιμῐ βᾰ́λλοισ(θᾰ) βᾰ́λλοι βᾰ́λλοιτον βᾰλλοίτην βᾰ́λλοιμεν βᾰ́λλοιτε βᾰ́λλοιεν
    imperative   βᾰ́λλε βᾰλλέτω βᾰ́λλετον βᾰλλέτων   βᾰ́λλετε βᾰλλόντων
    middle/
    passive     		indicative βᾰ́λλομαι βᾰ́λλεαι βᾰ́λλεται βᾰ́λλεσθον βᾰ́λλεσθον βᾰλλόμε(σ)θᾰ βᾰ́λλεσθε βᾰ́λλονται
    subjunctive βᾰ́λλωμαι βᾰ́λληαι βᾰ́λληται βᾰ́λλησθον βᾰ́λλησθον βᾰλλώμε(σ)θᾰ βᾰ́λλησθε βᾰ́λλωνται
    optative βᾰλλοίμην βᾰ́λλοιο βᾰ́λλοιτο βᾰ́λλοισθον βᾰλλοίσθην βᾰλλοίμε(σ)θᾰ βᾰ́λλοισθε βᾰλλοίᾰτο
    imperative   βᾰ́λλεο βᾰλλέσθω βᾰ́λλεσθον βᾰλλέσθων   βᾰ́λλεσθε βᾰλλέσθων
    active middle/passive
    infinitive βᾰ́λλειν/βᾰλλέμεν(αι)/βᾰ́λλμεν(αι) βᾰ́λλεσθαι
    participle m βᾰ́λλων βᾰλλόμενος
    f βᾰ́λλουσᾰ βᾰλλομένη
    n βᾰ́λλον βᾰλλόμενον
    Notes:
    Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
       Imperfect: ἔβᾰλλον, ἐβᾰλλόμην
    number singular dual plural
    first second third second third first second third
    active indicative ἔβᾰλλον ἔβᾰλλες ἔβᾰλλε(ν) ἐβᾰ́λλετον ἐβᾰλλέτην ἐβᾰ́λλομεν ἐβᾰ́λλετε ἔβᾰλλον
    middle/
    passive     		indicative ἐβᾰλλόμην ἐβᾰ́λλου ἐβᾰ́λλετο ἐβᾰ́λλεσθον ἐβᾰλλέσθην ἐβᾰλλόμεθᾰ ἐβᾰ́λλεσθε ἐβᾰ́λλοντο
    Notes:
    This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
       Imperfect: βᾰ́λλον, βᾰλλόμην (Epic)
    number singular dual plural
    first second third second third first second third
    active indicative βᾰ́λλον βᾰ́λλες βᾰ́λλε(ν) βᾰ́λλετον βᾰλλέτην βᾰ́λλομεν βᾰ́λλετε βᾰ́λλον
    middle/
    passive     		indicative βᾰλλόμην βᾰ́λλου βᾰ́λλετο βᾰ́λλεσθον βᾰλλέσθην βᾰλλόμε(σ)θᾰ βᾰ́λλεσθε βᾰ́λλοντο
    Notes:
    Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
       Future: βᾰλέω, βᾰλέομαι, βληθήσομαι (Uncontracted)
    number singular dual plural
    first second third second third first second third
    active indicative βᾰλέω βᾰλέεις βᾰλέει βᾰλέετον βᾰλέετον βᾰλέομεν βᾰλέετε βᾰλέουσῐ(ν)
    optative βᾰλέοιμῐ βᾰλέοις βᾰλέοι βᾰλέοιτον βᾰλεοίτην βᾰλέοιμεν βᾰλέοιτε βᾰλέοιεν
    middle indicative βᾰλέομαι βᾰλέῃ,
    βᾰλέει     		βᾰλέεται βᾰλέεσθον βᾰλέεσθον βᾰλεόμεθᾰ βᾰλέεσθε βᾰλέονται
    optative βᾰλεοίμην βᾰλέοιο βᾰλέοιτο βᾰλέοισθον βᾰλεοίσθην βᾰλεοίμεθᾰ βᾰλέοισθε βᾰλέοιντο
    passive indicative βληθήσομαι βληθήσῃ βληθήσεται βληθήσεσθον βληθήσεσθον βληθησόμεθᾰ βληθήσεσθε βληθήσονται
    optative βληθησοίμην βληθήσοιο βληθήσοιτο βληθήσοισθον βληθησοίσθην βληθησοίμεθᾰ βληθήσοισθε βληθήσοιντο
    active middle passive
    infinitive βᾰλέειν βᾰλέεσθαι βληθήσεσθαι
    participle m βᾰλέων βᾰλεόμενος βληθησόμενος
    f βᾰλέουσᾰ βᾰλεομένη βληθησομένη
    n βᾰλέον βᾰλεόμενον βληθησόμενον
    Notes:
    This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
       Future: βᾰλῶ, βᾰλοῦμαι, βληθήσομαι (Contracted)
    number singular dual plural
    first second third second third first second third
    active indicative βᾰλῶ βᾰλεῖς βᾰλεῖ βᾰλεῖτον βᾰλεῖτον βᾰλοῦμεν βᾰλεῖτε βᾰλοῦσῐ(ν)
    optative βᾰλοίην,
    βᾰλοῖμῐ     		βᾰλοίης,
    βᾰλοῖς     		βᾰλοίη,
    βᾰλοῖ     		βᾰλοῖτον,
    βᾰλοίητον     		βᾰλοίτην,
    βᾰλοιήτην     		βᾰλοῖμεν,
    βᾰλοίημεν     		βᾰλοῖτε,
    βᾰλοίητε     		βᾰλοῖεν,
    βᾰλοίησᾰν
    middle indicative βᾰλοῦμαι βᾰλῇ βᾰλεῖται βᾰλεῖσθον βᾰλεῖσθον βᾰλούμεθᾰ βᾰλεῖσθε βᾰλοῦνται
    optative βᾰλοίμην βᾰλοῖο βᾰλοῖτο βᾰλοῖσθον βᾰλοίσθην βᾰλοίμεθᾰ βᾰλοῖσθε βᾰλοῖντο
    passive indicative βληθήσομαι βληθήσῃ βληθήσεται βληθήσεσθον βληθήσεσθον βληθησόμεθᾰ βληθήσεσθε βληθήσονται
    optative βληθησοίμην βληθήσοιο βληθήσοιτο βληθήσοισθον βληθησοίσθην βληθησοίμεθᾰ βληθήσοισθε βληθήσοιντο
    active middle passive
    infinitive βᾰλεῖν βᾰλεῖσθαι βληθήσεσθαι
    participle m βᾰλῶν βᾰλούμενος βληθησόμενος
    f βᾰλοῦσᾰ βᾰλουμένη βληθησομένη
    n βᾰλοῦν βᾰλούμενον βληθησόμενον
    Notes:
    This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
       Future: βᾰλλήσω (Attic, rare)
    number singular dual plural
    first second third second third first second third
    active indicative βᾰλλήσω βᾰλλήσεις βᾰλλήσει βᾰλλήσετον βᾰλλήσετον βᾰλλήσομεν βᾰλλήσετε βᾰλλήσουσῐ(ν)
    optative βᾰλλήσοιμῐ βᾰλλήσοις βᾰλλήσοι βᾰλλήσοιτον βᾰλλησοίτην βᾰλλήσοιμεν βᾰλλήσοιτε βᾰλλήσοιεν
    active
    infinitive βᾰλλήσειν
    participle m βᾰλλήσων
    f βᾰλλήσουσᾰ
    n βᾰλλῆσον
    Notes:
    This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
       Aorist: ἔβᾰλον, ἐβᾰλόμην, ἐβλήθην
    number singular dual plural
    first second third second third first second third
    active indicative ἔβᾰλον ἔβᾰλες ἔβᾰλε(ν) ἐβᾰ́λετον ἐβᾰλέτην ἐβᾰ́λομεν ἐβᾰ́λετε ἔβᾰλον
    subjunctive βᾰ́λω βᾰ́λῃς βᾰ́λῃ βᾰ́λητον βᾰ́λητον βᾰ́λωμεν βᾰ́λητε βᾰ́λωσῐ(ν)
    optative βᾰ́λοιμῐ βᾰ́λοις βᾰ́λοι βᾰ́λοιτον βᾰλοίτην βᾰ́λοιμεν βᾰ́λοιτε βᾰ́λοιεν
    imperative   βᾰ́λε βᾰλέτω βᾰ́λετον βᾰλέτων   βᾰ́λετε βᾰλόντων
    middle indicative ἐβᾰλόμην ἐβᾰ́λου ἐβᾰ́λετο ἐβᾰ́λεσθον ἐβᾰλέσθην ἐβᾰλόμεθᾰ ἐβᾰ́λεσθε ἐβᾰ́λοντο
    subjunctive βᾰ́λωμαι βᾰ́λῃ βᾰ́ληται βᾰ́λησθον βᾰ́λησθον βᾰλώμεθᾰ βᾰ́λησθε βᾰ́λωνται
    optative βᾰλοίμην βᾰ́λοιο βᾰ́λοιτο βᾰ́λοισθον βᾰλοίσθην βᾰλοίμεθᾰ βᾰ́λοισθε βᾰ́λοιντο
    imperative   βᾰλοῦ βᾰλέσθω βᾰ́λεσθον βᾰλέσθων   βᾰ́λεσθε βᾰλέσθων
    passive indicative ἐβλήθην ἐβλήθης ἐβλήθη ἐβλήθητον ἐβληθήτην ἐβλήθημεν ἐβλήθητε ἐβλήθησᾰν
    subjunctive βληθῶ βληθῇς βληθῇ βληθῆτον βληθῆτον βληθῶμεν βληθῆτε βληθῶσῐ(ν)
    optative βληθείην βληθείης βληθείη βληθεῖτον,
    βληθείητον     		βληθείτην,
    βληθειήτην     		βληθεῖμεν,
    βληθείημεν     		βληθεῖτε,
    βληθείητε     		βληθεῖεν,
    βληθείησᾰν
    imperative   βλήθητῐ βληθήτω βλήθητον βληθήτων   βλήθητε βληθέντων
    active middle passive
    infinitive βᾰλεῖν βᾰλέσθαι βληθῆναι
    participle m βᾰλών βᾰλόμενος βληθείς
    f βᾰλοῦσᾰ βᾰλομένη βληθεῖσᾰ
    n βᾰλόν βᾰλόμενον βληθέν
    Notes:
    This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
       Aorist: βᾰ́λον, βᾰλόμην, βλήθην (Epic)
    number singular dual plural
    first second third second third first second third
    active indicative βᾰ́λον βᾰ́λες βᾰ́λε(ν) βᾰ́λετον βᾰλέτην βᾰ́λομεν βᾰ́λετε βᾰ́λον
    middle indicative βᾰλόμην βᾰ́λεο βᾰ́λετο βᾰ́λεσθον βᾰλέσθην βᾰλόμε(σ)θᾰ βᾰ́λεσθε βᾰ́λοντο
    passive indicative βλήθην βλήθης βλήθη βλήθητον βληθήτην βλήθημεν βλήθητε βλήθησᾰν,
    βλῆθεν
    Notes:
    Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
       Aorist: ἔβᾰλᾰ, ἐβᾰλᾰ́μην (Koine)
    number singular dual plural
    first second third second third first second third
    active indicative ἔβᾰλᾰ ἔβᾰλᾰς ἔβᾰλε(ν) ἐβᾰ́λᾰτον ἐβᾰλᾰ́την ἐβᾰ́λᾰμεν ἐβᾰ́λᾰτε ἔβᾰλᾰν
    subjunctive βᾰ́λω βᾰ́λῃς βᾰ́λῃ βᾰ́λητον βᾰ́λητον βᾰ́λωμεν βᾰ́λητε βᾰ́λωσῐ(ν)
    optative βᾰ́λαιμῐ βᾰ́λειᾰς,
    βᾰ́λαις     		βᾰ́λειε(ν),
    βᾰ́λαι     		βᾰ́λαιτον βᾰλαίτην βᾰ́λαιμεν βᾰ́λαιτε βᾰ́λειᾰν,
    βᾰ́λαιεν
    imperative   βᾰ́λον βᾰλᾰ́τω βᾰ́λᾰτον βᾰλᾰ́των   βᾰ́λᾰτε βᾰλᾰ́ντων
    middle indicative ἐβᾰλᾰ́μην ἐβᾰ́λω ἐβᾰ́λᾰτο ἐβᾰ́λᾰσθον ἐβᾰλᾰ́σθην ἐβᾰλᾰ́μεθᾰ ἐβᾰ́λᾰσθε ἐβᾰ́λᾰντο
    subjunctive βᾰ́λωμαι βᾰ́λῃ βᾰ́ληται βᾰ́λησθον βᾰ́λησθον βᾰλώμεθᾰ βᾰ́λησθε βᾰ́λωνται
    optative βᾰλαίμην βᾰ́λαιο βᾰ́λαιτο βᾰ́λαισθον βᾰλαίσθην βᾰλαίμεθᾰ βᾰ́λαισθε βᾰ́λαιντο
    imperative   βᾰ́λαι βᾰλᾰ́σθω βᾰ́λᾰσθον βᾰλᾰ́σθων   βᾰ́λᾰσθε βᾰλᾰ́σθων
    active middle
    infinitive βᾰ́λαι βᾰ́λᾰσθαι
    participle m βᾰ́λᾱς βᾰλᾰ́μενος
    f βᾰ́λᾱσᾰ βᾰλᾰμένη
    n βᾰ́λᾰν βᾰλᾰ́μενον
       Aorist: βλήμην (Epic)
    number singular dual plural
    first second third second third first second third
    middle indicative βλήμην βλῆο βλῆτο βλῆσθον βλήσθην βλήμε(σ)θᾰ βλῆσθε βλῆντο
    subjunctive     βλήεται          
    optative βλῄμην βλῇο βλῇτο βλῇσθον βλῄσθην βλῄμε(σ)θᾰ βλῇσθε βλῄᾰτο
    imperative   βλῆο βλήσθω βλῆσθον βλήσθων   βλῆσθε βλήσθων
    middle
    infinitive βλῆσθαι
    participle m βλήμενος
    f βλημένη
    n βλήμενον
    Notes:
    Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. Middle forms with passive meaning
       Perfect: βέβληκᾰ, βέβλημαι
    number singular dual plural
    first second third second third first second third
    active indicative βέβληκᾰ βέβληκᾰς βέβληκε(ν) βεβλήκᾰτον βεβλήκᾰτον βεβλήκᾰμεν βεβλήκᾰτε βεβλήκᾱσῐ(ν)
    subjunctive βεβλήκω βεβλήκῃς βεβλήκῃ βεβλήκητον βεβλήκητον βεβλήκωμεν βεβλήκητε βεβλήκωσῐ(ν)
    optative βεβλήκοιμῐ,
    βεβληκοίην     		βεβλήκοις,
    βεβληκοίης     		βεβλήκοι,
    βεβληκοίη     		βεβλήκοιτον βεβληκοίτην βεβλήκοιμεν βεβλήκοιτε βεβλήκοιεν
    imperative   βέβληκε βεβληκέτω βεβλήκετον βεβληκέτων   βεβλήκετε βεβληκόντων
    middle/
    passive     		indicative βέβλημαι βέβλησαι βέβληται βέβλησθον βέβλησθον βεβλήμεθᾰ βέβλησθε βέβληνται
    subjunctive βεβλημένος ὦ βεβλημένος ᾖς βεβλημένος ᾖ βεβλημένω ἦτον βεβλημένω ἦτον βεβλημένοι ὦμεν βεβλημένοι ἦτε βεβλημένοι ὦσῐ(ν)
    optative βεβλημένος εἴην βεβλημένος εἴης βεβλημένος εἴη βεβλημένω εἴητον/εἶτον βεβλημένω εἰήτην/εἴτην βεβλημένοι εἴημεν/εἶμεν βεβλημένοι εἴητε/εἶτε βεβλημένοι εἴησᾰν/εἶεν
    imperative   βέβλησο βεβλήσθω βέβλησθον βεβλήσθων   βέβλησθε βεβλήσθων
    active middle/passive
    infinitive βεβληκέναι βεβλῆσθαι
    participle m βεβληκώς βεβλημένος
    f βεβληκυῖᾰ βεβλημένη
    n βεβληκός βεβλημένον
    Notes:
    This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
       Perfect: βέβληκᾰ, βέβλημαι (Epic)
    number singular dual plural
    first second third second third first second third
    active indicative βέβληκᾰ βέβληκᾰς βέβληκε(ν) βεβλήκᾰτον βεβλήκᾰτον βεβλήκᾰμεν βεβλήκᾰτε βεβλήκᾱσῐ(ν)
    subjunctive βεβλήκω,
    βεβλήκωμῐ     		βεβλήκῃς,
    βεβλήκῃσθᾰ     		βεβλήκῃ,
    βεβλήκῃσῐ     		βεβλήκητον βεβλήκητον βεβλήκωμεν βεβλήκητε βεβλήκωσῐ(ν)
    optative βεβλήκοιμῐ,
    βεβληκοίην     		βεβλήκοις,
    βεβληκοίης     		βεβλήκοι,
    βεβληκοίη     		βεβλήκοιτον βεβληκοίτην βεβλήκοιμεν βεβλήκοιτε βεβλήκοιεν
    imperative   βέβληκε βεβληκέτω βεβλήκετον βεβληκέτων   βεβλήκετε βεβληκόντων
    middle/
    passive     		indicative βέβλημαι βέβλησαι βέβληται βέβλησθον βέβλησθον βεβλήμεθᾰ βέβλησθε βεβλήαται
    subjunctive βεβλημένος ὦ βεβλημένος ᾖς βεβλημένος ᾖ βεβλημένω ἦτον βεβλημένω ἦτον βεβλημένοι ὦμεν βεβλημένοι ἦτε βεβλημένοι ὦσῐ(ν)
    optative βεβλημένος εἴην βεβλημένος εἴης βεβλημένος εἴη βεβλημένω εἴητον/εἶτον βεβλημένω εἰήτην/εἴτην βεβλημένοι εἴημεν/εἶμεν βεβλημένοι εἴητε/εἶτε βεβλήμενοι εἰησᾰ́ν/εἰεν
    imperative   βέβλησο βεβλήσθω βέβλησθον βεβλήσθων   βέβλησθε βεβλήσθων
    active middle/passive
    infinitive βεβληκέναι βεβλῆσθαι
    participle m βεβληκώς βεβλημένος
    f βεβληκυῖᾰ βεβλημένη
    n βεβληκός βεβλημένον
    Notes:
    Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
       Perfect: βεβόλημαι (Epic)
    number singular dual plural
    first second third second third first second third
    middle/
    passive     		indicative βεβόλημαι βεβόλησαι βεβόληται βεβόλησθον βεβόλησθον βεβολήμεθᾰ βεβόλησθε βεβολήαται
    subjunctive βεβολημένος ὦ βεβολημένος ᾖς βεβολημένος ᾖ βεβολημένω ἦτον βεβολημένω ἦτον βεβολημένοι ὦμεν βεβολημένοι ἦτε βεβολημένοι ὦσῐ(ν)
    optative βεβολημένος εἴην βεβολημένος εἴης βεβολημένος εἴη βεβολημένω εἴητον/εἶτον βεβολημένω εἰήτην/εἴτην βεβολημένοι εἴημεν/εἶμεν βεβολημένοι εἴητε/εἶτε βεβολήμενοι εἰησᾰ́ν/εἰεν
    imperative   βεβόλησο βεβολήσθω βεβόλησθον βεβολήσθων   βεβόλησθε βεβολήσθων
    middle/passive
    infinitive βεβολῆσθαι
    participle m βεβολημένος
    f βεβολημένη
    n βεβολημένον
    Notes:
    Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. Only with figurative meaning
       Pluperfect: ἐβεβλήκειν, ἐβεβλήμην
    number singular dual plural
    first second third second third first second third
    active indicative ἐβεβλήκειν,
    ἐβεβλήκη     		ἐβεβλήκεις,
    ἐβεβλήκης     		ἐβεβλήκει(ν) ἐβεβλήκετον ἐβεβληκέτην ἐβεβλήκεμεν ἐβεβλήκετε ἐβεβλήκεσᾰν
    middle/
    passive     		indicative ἐβεβλήμην ἐβέβλησο ἐβέβλητο ἐβέβλησθον ἐβεβλήσθην ἐβεβλήμεθᾰ ἐβέβλησθε ἐβέβληντο
    Notes:
    This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
       Pluperfect: βεβλήκειν, βεβλήμην (Epic)
    number singular dual plural
    first second third second third first second third
    active indicative βεβλήκειν,
    βεβλήκη     		βεβλήκεις,
    βεβλήκης     		βεβλήκει(ν) βεβλήκετον βεβληκέτην βεβλήκεμεν βεβλήκετε βεβλήκεσᾰν
    middle/
    passive     		indicative βεβλήμην βέβλησο βέβλητο βέβλησθον βεβλήσθην βεβλήμεθᾰ βέβλησθε βεβλήατο
    Notes:
    Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
       Pluperfect: βεβολήμην (Epic)
    number singular dual plural
    first second third second third first second third
    middle/
    passive     		indicative βεβολήμην βεβόλησο βεβόλητο βεβόλησθον βεβολήσθην βεβολήμεθᾰ βεβόλησθε βεβολήατο
    Notes:
    Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. Only with figurative meaning

    Synonyms

    Derived terms

    Descendants

    • → Greek: βάλλω (vállo, “to attack, to shoot”) (learned)
    • → Late Latin: ballō (see there for further descendants)

    References

    1. ^ Beekes, Robert S. P. (2010) “βάλλω”, in Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN, pages 197-8
    2. ^ Sihler, Andrew L. (1995) New Comparative Grammar of Greek and Latin, Oxford, New York: Oxford University Press, →ISBN p. 519
    3. ^ Curtius, Georg (1880) Wilkins, Augustus S, England, E. B, transl., The Greek Verb: Its Structure and Development.‎, London: J. Murray, pages “The I Class”, p. 201-227 sections 292-330
    4. ^ Smyth, Herbert Weir (1920) “Part II: Inflection”, in A Greek grammar for colleges, Cambridge: American Book Company, § 517

    Further reading

    Greek

    Etymology

    Learned borrowing from Ancient Greek βάλλω (bállō).

    Pronunciation

    • IPA(key): /ˈva.lo/
    • Hyphenation: βάλ‧λω

    Verb

    βάλλω • (vállo) (past έβαλα, passive βάλλομαι)

    1. to attack
    2. to fire, shoot
    3. (figuratively) to accuse, reprove, criticise

    Conjugation

    βάλλω   βάλλομαι
    Active voice ➤ Passive voice ➤
    Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
    Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤ Present Dependent
    1 sg βάλλω βάλω βάλλομαι βληθώ
    2 sg βάλλεις βάλεις βάλλεσαι βληθείς
    3 sg βάλλει βάλει βάλλεται βληθεί
    1 pl βάλλουμε, [‑ομε] βάλουμε, [‑ομε] βαλλόμαστε βληθούμε
    2 pl βάλλετε βάλετε βάλλεστε, βαλλόσαστε βληθείτε
    3 pl βάλλουν(ε) βάλουν(ε) βάλλονται βληθούν(ε)
    Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤ Imperfect Simple past
    1 sg έβαλλα έβαλα βαλλόμουν(α) βλήθηκα, [{εβλήθην}]1
    2 sg έβαλλες έβαλες βαλλόσουν(α) βλήθηκες, [{εβλήθης}]
    3 sg έβαλλε έβαλε βαλλόταν(ε) βλήθηκε, {εβλήθη}
    1 pl βάλλαμε βάλαμε βαλλόμασταν, (‑όμαστε) βληθήκαμε, [{εβλήθημεν}]
    2 pl βάλλατε βάλατε βαλλόσασταν, (‑όσαστε) βληθήκατε, [{εβλήθητε}]
    3 pl έβαλλαν, βάλλαν(ε) έβαλαν, βάλαν(ε) βάλλονταν, (βαλλόντουσαν) βλήθηκαν, βληθήκαν(ε), {εβλήθησαν}
    Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤ Continuous Simple
    1 sg θα βάλλω ➤ θα βάλω ➤ θα βάλλομαι ➤ θα βληθώ ➤
    2,3 sg, 1,2,3 pl θα βάλλεις, … θα βάλεις, … θα βάλλεσαι, … θα βληθείς, …
    Perfect aspect ➤ Perfect aspect
    Present perfect ➤   έχω, έχεις, … βάλει   έχω, έχεις, … βληθεί
      είμαι, είσαι, … βεβλημένος, ‑η, ‑ο ➤
    Past perfect ➤   είχα, είχες, … βάλει   είχα, είχες, … βληθεί
      ήμουν, ήσουν, … βεβλημένος, ‑η, ‑ο
    Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … βάλει   θα έχω, θα έχεις, … βληθεί
      θα είμαι, θα είσαι, … βεβλημένος, ‑η, ‑ο
    Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
    Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect Imperfective aspect Perfective aspect
    2 sg βάλλε βάλε — —
    2 pl βάλλετε βάλετε (compare to βάλτε) βάλλεστε βληθείτε
    Other forms Active voice Passive voice
    Present participle➤ βάλλοντας ➤ passive past participle: {βληθείς, βληθείσα, βληθέν}
    passive present participle: βαλλόμενος, -η, -ο ➤
    Perfect participle➤ έχοντας βάλει ➤ {βεβλημένος, ‑η, ‑o} ➤
    Nonfinite form➤ βάλει βληθεί
    Notes  
     
    Appendix:Greek verbs     		 1. Passive forms ending with -θην are very formal, as in the ancient aorist ἐβλήθην from the conjugation of βάλλω. In Modern Greek, used in the 3rd persons, usually in compounds (all persons included here, for reference).
     • (…) optional or informal.   rare.   {…} learned, archaic.
     • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
     • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.
    Compounds -and see their derivatives-
    Related and see their derivatives

    See also

    • Compare to verb βάζω (vázo, “put, place”)
    Wikious
    Boobota
    Sagapedia