halt

Niet te verwarren met: Halt

• Geluid:  halt    (hulp, bestand)
• IPA: / hɑlt / (1 lettergreep); /ɦɑlt/

• halt

• Leenwoord uit het Duits, in de betekenis van ‘tussenwerpsel: stop’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1673 ^[1]

halt

1. aansporing om te stoppen

   • Halt! riep de politieagent. 

2. halt houden: stoppen, niet meer verder bewegen

   • Voor het bordes hielden de vijf Roodhoofden halt. ^[2] 

het halt o

1. een ~ toeroepen: laten stoppen, tot stilstand brengen (ook fig.)

   • Is het nog mogelijk die beweging een halt toe te roepen? 

• Het woord halt staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "halt" herkend door:

• halt

halt

1. stoppen

• halte

• IPA: /halt/

halt

1. zo

• halt

halt

1. voltooide tijd aantonende wijs bedrijvende vorm van hale

• hala
• halet

halt

1. voltooid (verleden) deelwoord van hale

• hala
• halet

• halt

halt

1. voltooide tijd aantonende wijs bedrijvende vorm van hala

• hala

halt

1. voltooid (verleden) deelwoord van hala

• hala

halt

1. voltooide tijd aantonende wijs bedrijvende vorm van hale

• hala

halt

1. voltooid (verleden) deelwoord van hale

• hala

• IPA: /halt/

• halt

• Leenwoord uit het Duits

halt

1. stop

• hald

halt

1. (spreektaal) nou

• holt

• tak
• inu
• tedy
• ovšem

• Internetová jazyková příručka - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
• Slovník spisovného jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
• Příruční slovník jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?

halt

1. onbepaald onzijdig enkelvoud van hal

   «På grund av släckningsarbetet är det väldigt halt på vägen.»

   Op grond van brandbestrijding is het erg glad op de weg.