lam

• Geluid:  lam    (hulp, bestand)
• IPA: / lɑm / (1 lettergreep)

• lam

• erfwoord via Middelnederlands lam / lamb van Oudnederlands lamp, in de betekenis van ‘jong van een schaap’ voor het eerst aangetroffen in 701 ^{[1] [2] [3]}

het lam o

1. (dierkunde) jong van het schaap
2. (dierkunde) jong van een geit

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

lam

1. niet in staat om te bewegen, verlamd
2. lui, futloos
3. versleten door te ver doordraaien (bijvoorbeeld van schroeven)
4. (informeel) heel erg dronken

• stomdronken, straalbezopen

• boeglam, lendenlam, vleugellam

• Een dood kind met een lam handje

lam

1. bijwoordelijk deel van een scheidbaar werkwoord verlamd, grondig verstoord

   • lamleggen: De sneeuwval legde het verkeer lam. 

• alm, Alm, mal

• Het woord lam staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "lam" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

• IPA: /lɑm/

• Leenwoord uit het Nederlands

lam

1. (dierkunde) (veeteelt) lam; jong van het schaap

• Afgeleid van het Oudnederlandse *lamb
• Afgeleid van het Oudnederlandse *lam

lam

1. (dierkunde) (veeteelt) lam; jong van het schaap

• lamp

lam

1. zwak, krachteloos

• laem

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA:

• lam

• (Bijvoeglijk naamwoord) afkomstig van het Oudnoorse woord lami.
• (Zelfstandig naamwoord) afkomstig van het Oudnoorse woord lamb.

lam

1. lam; verlamd; zie ook vanfør.

lam o

1. (dierkunde), (veeteelt) lam
2. (figuurlijk) onschuldig slachtoffer

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA:

• lam

• (Bijvoeglijk naamwoord) afkomstig van het Oudnoorse woord lami.
• (Zelfstandig naamwoord) afkomstig van het Oudnoorse woord lamb.

lam

1. lam; verlamd; zie ook vanfør.

lam o

1. (dierkunde), (veeteelt) lam
2. (figuurlijk) onschuldig slachtoffer

• lam

lam

1. genitief meervoud van lama

• IPA: /lam/

• lam

lam

1. genitief meervoud van lama

lam

1. informeel tweede persoon enkelvoud gebiedende wijs van het imperfectieve werkwoord lámat

• lámej

lam

1. vorm van -m, verwijzend naar een eerste persoon enkelvoud in bezit van een woord van klasse 5 : mijn