rook

• Geluid:  rook    (hulp, bestand)
• IPA: / rok / (1 lettergreep); /roːk/

• rook

• : erfwoord via Middelnederlands rooc van Oudnederlands rouc, in de betekenis ‘zichtbaar gas’ aangetroffen vanaf de 10e eeuw
  Ontwikkeld uit Oergermaans *raukiz, afleiding van *reukana- ~ *rūkana- ‘een geur verspreiden, roken’, waarvoor zie verder Ndl rieken ~ ruiken. Evenals Nederduits Rook, Duits Rauch en Fries reek, riik. ^{[1] [2] [3] [4]}
• : van Middelnederlands rooc
  Ontwikkeld uit Oergermaans *hrauka-, misschien ontleend aan het Keltisch; vgl. Oudiers crúach ‘hoop, opper, heuvel’. Evenals Oudengels hrēac ‘stapel, hoop’ en Oudnoords hraukr ‘kegelvormige stapel’. ^{[5] [6] [7]}

 de rook m

1. geen meervoud zichtbaar mengsel van gassen, dampen en fijne vaste deeltjes dat bij verbranding opstijgt

   • De rook vloog door de wind recht mijn kant op. 

   ▸ Vorige week trok er een dikke laag van zwarte rook over steden in Brazilië. In één stad was het zelfs een uur helemaal donker door de rook.^[8]

• Geen rook zonder vuur

• Witte rook

• in rook opgaan

∗ Kaya Bouma en Hassan Bahara beschrijven vanaf campings en vakantieparken hoe Nederland ‘noodgedwongen’ vakantie in eigen land viert. In deze aflevering: op Natuurlijk Glamping in Flevoland is het verdriet van plannen die in rook opgingen makkelijk op te scheppen.^[9]

∗ In juli komen 755.000 stoelen vanaf Schiphol te vervallen. "Een deel daarvan is verkocht, een deel nog niet", zegt Oostdam. Het kan zelfs zo zijn dat nog nieuwe reizen verkocht worden, terwijl anderen hun vakantie in rook zien opgaan.^[10]

rook

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van roken
   

   • Ik rook. 

2. gebiedende wijs van roken
   

   • Rook! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van roken
   

   • Rook je? 

rook

1. enkelvoud verleden tijd van ruiken
   

   • Ik rook. 
     
   • Jij rook. 
     
   • Hij, zij, het rook. 

   ▸ Ik rook de finish en niets hield me tegen totdat ik een veilig bed had gevonden.^[11]

rook

1. enkelvoud verleden tijd van rieken
   

   • Ik rook. 
     
   • Jij rook. 
     
   • Hij, zij, het rook. 

 de rook v / m

1. hooiopper, hoop hooi, gemaaide klaver of vlas
2. (Hollands) grotere hooistapel waartoe een aantal oppers bijeengevoegd wordt

• opper

• roken
• hooirook

rook

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van roken
   

   • Ik rook. 

2. gebiedende wijs van roken
   

   • Rook! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van roken
   

   • Rook je? 

• Het woord rook staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "rook" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

• Geluid:  rook (US)    (hulp, bestand)
• IPA: /rʊk/

• Van Middelengels roke, Angelsaksisch hroc. Verder te herleiden tot Protogermaans *khrokaz. Verwant met o.a. Oudnoords hrokr , Oudhoogduits hruoh, Middelnederlands roec, Nederlands roek, Zweeds roka. ^[1]
• Van Oudfrans roc, Latijn roc. Uiteindelijk van Perzisch/Arabische oorsprong.^[2]

rook

1. (zangvogels) roek, Corvus frugilegus 
2. (persoon) oplichter, zwendelaar
3. slechte deal
4. (BE) soort van vuurwerk, door boeren gebruikt om vogels te verjagen
5. (verouderd), (religie) dominee

• parson

rook

1. (schaak) toren

rook

1. overgankelijk bedriegen, oplicthen