verklaren/vervoeging

vervoeging van de bedrijvende vorm van verklaren
onbepaalde wijs			kort			lang
onvoltooid	tegenwoordig		verklaren			te verklaren
onvoltooid	toekomend		zullen verklaren			te zullen verklaren
voltooid	tegenwoordig		hebben verklaard			te hebben verklaard
voltooid	toekomend		verklaard zullen hebben			verklaard te zullen hebben
	onvoltooid deelwoord		voltooid deelwoord			gebiedende wijs		aanvoegende wijs
	verklarend		verklaard			ev. verklaar	mv. verouderd verklaart	verklare
aantonende wijs	enkelvoud					meervoud
onvoltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij, ge	hij, zij, het	wij, we	jullie	zij, ze
tegenwoordig (o.t.t.)	verklaar	verklaart	verklaart	verklaart	verklaart	verklaren	verklaren	verklaren
verleden (o.v.t.)	verklaarde	verklaarde	verklaarde	verklaarde	verklaarde	verklaarden	verklaarden	verklaarden
toekomend (o.t.t.t.)	zal verklaren	zult/zal verklaren	zult/zal verklaren	zult verklaren	zal verklaren	zullen verklaren	zullen verklaren	zullen verklaren
voorwaardelijk (o.v.t.t.)	zou verklaren	zou verklaren	zou(dt) verklaren	zoudt verklaren	zou verklaren	zouden verklaren	zouden verklaren	zouden verklaren
voltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (v.t.t.)	heb verklaard	hebt verklaard	hebt/heeft verklaard	hebt verklaard	heeft verklaard	hebben verklaard	hebben verklaard	hebben verklaard
verleden (v.v.t.)	had verklaard	had verklaard	had verklaard	hadt verklaard	had verklaard	hadden verklaard	hadden verklaard	hadden verklaard
toekomend (v.t.t.t.)	zal verklaard hebben	zal/zult verklaard hebben	zult/zal verklaard hebben	zult verklaard hebben	zal verklaard hebben	zullen verklaard hebben	zullen verklaard hebben	zullen verklaard hebben
voorwaardelijk (v.v.t.t.)	zou verklaard hebben	zou verklaard hebben	zou/zoudt verklaard hebben	zoudt verklaard hebben	zou verklaard hebben	zouden verklaard hebben	zouden verklaard hebben	zouden verklaard hebben
onpersoonlijke lijdende vorm verklaard worden
	onvoltooid				voltooid
tegenwoordig	er wordt verklaard				er is verklaard
verleden	er werd verklaard				er was verklaard
toekomend	er zal verklaard worden				er zal verklaard zijn
voorwaardelijk	er zou verklaard worden				er zou verklaard zijn
lijdende vorm verklaard worden
onbepaalde wijs			kort			lang
onvoltooid	tegenwoordig		verklaard worden			verklaard te worden
onvoltooid	toekomend		verklaard zullen worden			verklaard te zullen worden
voltooid	tegenwoordig		verklaard zijn			verklaard te zijn
voltooid	toekomend		verklaard zullen zijn			verklaard te zullen zijn
	enkelvoud					meervoud
onvoltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (o.t.t.)	word verklaard	wordt verklaard	wordt verklaard	wordt verklaard	wordt verklaard	worden verklaard	worden verklaard	worden verklaard
verleden (o.v.t.)	werd verklaard	werd verklaard	werd verklaard	werdt verklaard	werd verklaard	werden verklaard	werden verklaard	werden verklaard
toekomend (o.t.t.t.)	zal verklaard worden	zult verklaard worden	zult verklaard worden	zult verklaard worden	zal verklaard worden	zullen verklaard worden	zullen verklaard worden	zullen verklaard worden
voorwaardelijk (o.v.t.t.)	zou verklaard worden	zou verklaard worden	zou/zoudt verklaard worden	zoudt verklaard worden	zou verklaard worden	zouden verklaard worden	zouden verklaard worden	zouden verklaard worden
voltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (v.t.t.)	ben verklaard	bent verklaard	bent/is verklaard	zijt verklaard	is verklaard	zijn verklaard	zijn verklaard	zijn verklaard
verleden (v.v.t.)	was verklaard	was verklaard	was verklaard	waart verklaard	was verklaard	waren verklaard	waren verklaard	waren verklaard
toekomend (v.t.t.t.)	zal verklaard zijn	zult verklaard zijn	zult verklaard zijn	zult verklaard zijn	zal verklaard zijn	zullen verklaard zijn	zullen verklaard zijn	zullen verklaard zijn
voorwaardelijk (v.v.t.t.)	zou verklaard zijn	zou verklaard zijn	zou/zoudt verklaard zijn	zoudt verklaard zijn	zou verklaard zijn	zouden verklaard zijn	zouden verklaard zijn	zouden verklaard zijn

vervoeging van het Nederlandse werkwoord zich verklaren
tegenwoordige tijd					verleden tijd				toekomende tijd
enkelvoud			meervoud		enkelvoud		meervoud		enkelvoud		meervoud
1	ik	verklaar me	wij, we	verklaren ons	ik	verklaarde me	wij, we	verklaarden ons	ik	zal me verklaren	wij, we	zullen ons verklaren
2	jij, je	verklaart je	jullie	verklaren je	jij, je	verklaarde je	jullie	verklaarden je	jij, je	zal, zult je verklaren	jullie	zullen je verklaren
	u	verklaart zich/u	u	verklaart zich/u	u	verklaarde zich/u	u	verklaarde zich/u	u	zult zich/u verklaren	u	zult zich/u verklaren
	gij, ge	verklaart u	gij, ge, gijlieden	verklaart u	gij, ge	verklaarde u	gij, ge, gijlieden	verklaarde u	gij, ge	zult u verklaren	gij, ge gijlieden	zult u verklaren
3	hij, zij, het	verklaart zich	zij, ze	verklaren zich	hij, zij, het	verklaarde zich	zij, ze	verklaarden zich	hij, zij, het	zal zich verklaren	zij, ze	zullen zich verklaren
onvoltooid deelwoord				voltooide tijd			gebiedende wijs			aanvoegende wijs
zich verklarend				zich verklaard hebben			verklaar u/je , verklaart je			verklare zich

verklaren/vervoeging

Enciclo

Wikious

Sapientia

Scientia

Boobota

Anandapedia

Sagapedia

Wikithot