acz

Hallo, Sie haben hier nach der Bedeutung des Wortes acz gesucht. In DICTIOUS findest du nicht nur alle Wörterbuchbedeutungen des Wortes acz, sondern erfährst auch etwas über seine Etymologie, seine Eigenschaften und wie man acz in der Einzahl und Mehrzahl ausspricht. Hier finden Sie alles, was Sie über das Wort acz wissen müssen. Die Definition des Wortes acz wird Ihnen helfen, beim Sprechen oder Schreiben Ihrer Texte präziser und korrekter zu sein. Wenn Sie die Definition vonacz und die anderer Wörter kennen, bereichern Sie Ihren Wortschatz und verfügen über mehr und bessere sprachliche Mittel.

acz (Polnisch)

Worttrennung:

acz

Aussprache:

IPA:
Hörbeispiele: Lautsprecherbild acz (Info)
Reime: -at͡ʃ

Bedeutungen:

archaisch, konditional: wenn, falls
veraltet, heute auch gehoben: konzessiv: wenngleich, obwohl, obgleich, obschon, wenn auch, allerdings
archaisch, kausal: da, weil, denn
archaisch, leitet Objektsatz ein: dass
archaisch, adversativ: dahingegen, dagegen, hingegen
archaisch: oder, sei es
archaisch, konsekutiv: folglich, also

Herkunft:

seit dem 14. Jahrhundert bezeugtes Erbwort aus dem urslawischen *ače[1][2][3]

Synonyme:

gdyby, jeśli, jeżeli, kiedy
aczkolwiek, chociaż, choć, jakkolwiek, mimo że/mimo iż, pomimo że/pomimo iż
bo, ponieważ
że
a, natomiast, podczas gdy
albo, bądź, czy
więc

Sinnverwandte Wörter:

ale, bodaj, jednak

Gegenwörter:

skoro

Beispiele:

„Dziszia acz glos iego vsliszicze nyezatwierdzayczie siercz waszich“[4]
„Dzieci, zamiast usłuchać rozkazu, przygarnęły się do przybyłéj kobiéty i chórem, acz zcicha, zaszlochały.“[5]
„Ale wprędce potrzeba zajęcia się wszystkiém nie dozwoliła pani skarbnikowiczowéj rozpadać się i płakać, musiała nieboraczka, acz chora i niedomagająca, myśleć naprzód o pogrzebie stanowi nieboszczyka przyzwoitym, potém o losie dziecka i swoim.“[6]
„Teraz jesteśmy w stadyum cichego, acz uprzejmego kopania dołów.“[7]

Redewendungen:

acz … aczentweder … oder

Wortbildungen:

aczby, aczci, aczli
aczkakole, aczkole, aczkoli, aczkolwiek, aczle

Übersetzungen

Słownik Języka Polskiego – PWN: „acz
Stanisław Dubisz: Uniwersalny słownik języka polskiego. 1. Auflage. Band 1 A–G, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003, ISBN 83-01-13858-0, Seite 11.
Mirosław Bańko: Inny słownik języka polskiego. 1. Auflage. Band 1 A–Ó, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2000, ISBN 83-01-12826-7, Seite 5.
Halina Zgółkowa: Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny. Band 1 a – amyloza, Wydawnictwo „Kurpisz“, Poznań 1994, ISBN 83-86600-22-5, Seite 38.
Mieczysław Szymczak: Słownik języka polskiego. 1., integrierte Auflage. Band 1 A–K, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1995, ISBN 83-01-11835-0 (Diese Auflage umfasst die ursprünglich 7. Auflage von 1992 mit dem nun integrierten Supplement von Zygmunt Saloni.), Seite 7.
Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „acz
Witold Doroszewski: Słownik języka polskiego. Band 1–11, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1997, ISBN 83-01-12321-4 (elektronischer Reprint; Erstdruck 1958–1969) „acz“
Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki: Słownik języka polskiego. Band 1 A–G, Warszawa 1900 (Digitalisat), Seite 6.
Aleksander Zdanowicz et. al.: Słownik języka polskiego. Obejmujący: oprócz zbioru właściwie polskich, znaczną liczbę wyrazów z obcych języków polskiemu przyswojonych: nomenklatury tak dawne, jak też nowo w użycie wprowadzone różnych nauk, umiejętności, sztuk i rzemiosł: nazwania monet, miar i wag główniejszych krajów i prowincji; mitologję plemion słowiańskich i innych ważniejszych, tudzież oddzielną tablicę słów polskich nieforemnych z ich odmianą. Część I: A–O, Wilno 1861 (Digitalisat), Seite 6.
Samuel Bogumił Linde: Słownik języka polskiego. Band 1, Teil 1 (Volumen I) A–F, Drukarnia XX. Piiarów, Warszawa 1807, „acz
Instytut Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk (Herausgeber): Słownik polszczyzny XVI wieku. Tom I: A–Bany, Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk, Wrocław/Warszawa/Kraków 1966 (Digitalisat), Seite 65–75.
Polska Akademia Nauk (Herausgeber): Słownik staropolski. Tom I, Zeszyt 1: A–Ażeć, Warszawa 1953 (Digitalisat), Seite 15–17.
Słownik Ortograficzny – PWN: „acz

Quellen:

  1. Wiesław Boryś: Słownik etymologiczny języka polskiego. 1. Auflage. Wydawnictwo Literackie, Kraków 2005, ISBN 83-08-03648-1, Seite 17.
  2. О. Н. Трубачева (Herausgeber): Этимологический словарь славянских языков. Праславянский лексический фонд. Band 1 (*A–*besědьlivъ), Издельство « Наука », Москва 1974 (PDF), „*a če/*a či“ Seite 35–36.
  3. Max Vasmer: Russisches etymologisches Wörterbuch. Этимологический словарь русского языка, Перевод с немецкого и дополнения члена-корреспондента АН СССР О. Н. Трубачева. Под редакцией и с предисловием проф. Б. А. Ларина. 2. Auflage. 1 А-Д, Прогресс, Moskau 1986, „аче“ Seite 98.
  4. Lucjan Malinowski (Herausgeber): Modlitwy Wacława. Zabytek języka polskiego z w. XV z kodeksu VI. N. 2 Biblijoteki Uniwersyteckiej w Budapeszcie z dołączeniem Gloss Polskich z rękopisów Łac. N. 64, 79, 100 tejże biblijoteki. 2. Auflage. Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 1887 (Google Books), Seite 47.
  5. Eliza Orzeszkowa: Eli Makower. Tom II, K. Kowalewski, Warszawa 1876 (Wikisource), Seite 288.
  6. Józef Ignacy Kraszewski: Ostatni z Siekierzyńskich. In: Wybór pism. Oddział II: Powieści szlacheckie, S. Lewenta, Warszawa 1885 (Wikisource), Seite 22.
  7. Stefan Żeromski: Promień. Wydawnictwo J. Mortkowicza, Warszawa 1930 (Wikisource), Seite 62.

Worttrennung:

acz

Aussprache:

IPA:
Hörbeispiele: Lautsprecherbild acz (Info)
Reime: -at͡ʃ

Bedeutungen:

archaisch, leitet einen direkten Fragesatz ein: etwa
archaisch, leitet einen indirekten Fragesatz ein: ob
archaisch: sogar, gerade
archaisch, einschränkend: zumindest
archaisch, leitet einen Wunschsatz ein:

Synonyme:

czy, czyż
czy
nawet, wnet, właśnie
bodaj, przynajmniej
niech, niechaj

Beispiele:

Wortbildungen:

aczżeż
aczle

Übersetzungen

Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki: Słownik języka polskiego. Band 1 A–G, Warszawa 1900 (Digitalisat), Seite 6.
Aleksander Zdanowicz et. al.: Słownik języka polskiego. Obejmujący: oprócz zbioru właściwie polskich, znaczną liczbę wyrazów z obcych języków polskiemu przyswojonych: nomenklatury tak dawne, jak też nowo w użycie wprowadzone różnych nauk, umiejętności, sztuk i rzemiosł: nazwania monet, miar i wag główniejszych krajów i prowincji; mitologję plemion słowiańskich i innych ważniejszych, tudzież oddzielną tablicę słów polskich nieforemnych z ich odmianą. Część I: A–O, Wilno 1861 (Digitalisat), Seite 6.
Samuel Bogumił Linde: Słownik języka polskiego. Band 1, Teil 1 (Volumen I) A–F, Drukarnia XX. Piiarów, Warszawa 1807, „acz
Instytut Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk (Herausgeber): Słownik polszczyzny XVI wieku. Tom I: A–Bany, Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk, Wrocław/Warszawa/Kraków 1966 (Digitalisat), Seite 75–76.
Polska Akademia Nauk (Herausgeber): Słownik staropolski. Tom I, Zeszyt 1: A–Ażeć, Warszawa 1953 (Digitalisat), Seite 17–18.
Słownik Ortograficzny – PWN: „acz