opowiadać

• opowiedać

From o- +‎ powiadać. First attested in 1389.

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /ɔpɔvjadat͡ɕ/
• IPA^(key): (15^th CE) /ɔpɔvjadat͡ɕ/

opowiadać impf (perfective opowiedzieć)

1. (attested in Greater Poland) to announce, to proclaim, to make known
   • 1967 [1427], Henryk Kowalewicz, Władysław Kuraszkiewicz, editors, Wielkopolskie roty sądowe XIV-XV wieku, Roty kościańskie, volume III, number 1230, Kościan:

     Jaco my pan Janusch... nye opowyedal, kedy Pyantha czlowyeka panw (leg. panu) Przybislawowy wraczal

     [Jako mi pan Janusz... nie opowiedał, kiedy Pięta człowieka panu Przybysławowi wracał]

2. (law) to report in court; to make a statement
   • 1884 [c. 1455-1460], “Die Magdeburger Urtheile. Ein Deutschen Rechtes in polnischer Sprache aus der Mitte des XV Jahrhunderts”, in Aleksander Brückner, editor, Archiv für slavische Philologie, volumes 63, 4, page To myano wywolacz w poloszony dzen sandowy przed gayonym sandem. A gdysz szam nye moze bycz, k themv tho poleczyl przed szandem szwemv opyekaldnykowy, aby tho dal yako on sząm tedy wywolacz y opowyedacz przed wyszym wylozonym gayonym szandem. Jakosz to vczynyl:

     To miano wywołać w położony dzień sądowi przed gajonym sądem, a gdyż sam nie może być k temu, to polecił przed sądem swemu opiekaldnikowi, aby to dał jako on sam tedy wywołać i opowiedać przed wyszym wyłożonym gajonym sądem. Jakoż to uczynił

     [-]

     (please add an English translation of this quotation)

3. (attested in Greater Poland, Masovia) to cut ties; to end a friendship; to declare war
   • 1885-2024 [c. 1428], Jan Baudouina de Courtenay, Jan Karłowicz, Antoni Adam Kryńskiego, Malinowski Lucjan, editors, Prace Filologiczne‎, volume I, Międzyrzecz, Warsaw, page 482:

     Janussius... senior dux Masouie Cunrado duci Slesie pro salute. Gladium bis acutum dissimulato, id est zamilczeny, preterire volentes dampnosas et violentas iniurias, quas nobis... per vos... intulistis..., vobis et omnibus, qui vobis assistunt, auxiliari tenore presencium diffidamus, id est opowyadamy

     [Janussius... senior dux Masouie Cunrado duci Slesie pro salute. Gladium bis acutum dissimulato, id est zamilczeny, preterire volentes dampnosas et violentas iniurias, quas nobis... per vos... intulistis..., vobis et omnibus, qui vobis assistunt, auxiliari tenore presencium diffidamus, id est opowiadamy]

4. (law, attested in Lesser Poland) to defend in court
   • 1895 [Fifteenth century], Franciszek Piekosiński, editor, Tłumaczenia polskie statutów ziemskich. Kodeks Działyńskich I‎, Lesser Poland, page 39:

     Vstawyamy, aczby taczy (sc. zbiegowie) naszą laską zasyą w krolestwo byly przyiączy, a wszakosz o namowienye maya opowyedacz (tenebuntur iudicialiter respondere) a dosycz vczynycz

     [Ustawiamy, aczby tacy (sc. zbiegowie) naszą łaską zasię w krolestwo byli przyjęci, a wszakoż o namowienie mają opowiedać (tenebuntur iudicialiter respondere) a dosyć uczynić]

• Polish: opowiadać

• Boryś, Wiesław (2005) “powiedzieć”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN
• Bańkowski, Andrzej (2000) “opowiadać”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “opowiadać”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

• opowiedać (Middle Polish)

Inherited from Old Polish opowiadać. By surface analysis, o- +‎ powiadać. Compare Kashubian òpòwiadac and Slovincian vôpôwjadac.

• Audio 1; “opowiadać”:

  (file)

• Audio 2; “opowiadać się”:

  (file)

• Rhymes: -adat͡ɕ
• Syllabification: o‧po‧wia‧dać

opowiadać impf (perfective opowiedzieć)

2. (transitive) to tell, to narrate (to present a series of events using words)
3. (transitive) to be about (of stores, to contain some content about a particular subject)
4. (transitive, obsolete) to inform, to tell, to announce
5. (transitive, obsolete, hunting, of a dog) to announce an animal's location by barking
6. (transitive, Middle Polish) to repeat, to pass along
7. (transitive, Middle Polish) to order, to commission

   Synonyms: nakazywać, zalecać

8. (transitive, Middle Polish) to bode

   Synonym: zapowiadać

9. (reflexive with się) to back, to side with ,

   Synonym: być za

10. (reflexive with się, literary) to justify (to explain actions or intentions so as to gain the approval of someone)
11. (reflexive with się) to announce one's arrival or departure
12. (reflexive with się, Middle Polish) to tell about oneself
13. (reflexive with się, Middle Polish) to speak one's mind, to express one's opinion
14. (reflexive with się, Middle Polish) to declare, to make known
15. (reflexive with się, Middle Polish) to institute

    Synonym: powoływać się

16. (reflexive with się, Middle Polish) to be declared, to be made known
17. (reflexive with się, Middle Polish) to be announced

In collocation with words such as bzdury, sense 1 is nearly synonymous with mówić, but with a much stronger negative connotation.

• opowiadać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• opowiadać in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “opowiedać, opowiadać”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “opowiedać się, opowiadać się”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• “OPOWIEDAĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 02.10.2008
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “opowiadać”, in Słownik języka polskiego
• Aleksander Zdanowicz (1861) “opowiadać”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1904), “opowiadać”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 3, Warsaw, page 809
• opowiadać in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego