Inherited from Proto-Slavic *činiti.
чѝнити impf (Latin spelling čìniti)
1 Croatian spelling: others omit the infinitive suffix completely and bind the clitic.
2 For masculine nouns; a feminine or neuter agent would use the feminine and neuter gender forms of the active past participle and auxiliary verb, respectively.
3 Often replaced by the past perfect in colloquial speech, i.e. the auxiliary verb biti (“to be”) is routinely dropped.
4 Often replaced by the conditional I in colloquial speech, i.e. the auxiliary verb biti (“to be”) is routinely dropped.
*Note: The aorist and imperfect were not present in, or have nowadays fallen into disuse in, many dialects and therefore they are routinely replaced by the past perfect in both formal and colloquial speech.
From Proto-Slavic *činiti.
чини́ти • (čynýty) impf
imperfective aspect | ||
---|---|---|
infinitive | чини́ти, чини́ть čynýty, čynýtʹ | |
participles | present tense | past tense |
active | — | — |
passive | — | — |
adverbial | чи́нячи čýnjačy |
чини́вши čynývšy |
present tense | future tense | |
1st singular я |
чиню́ čynjú |
бу́ду чини́ти, бу́ду чини́ть, чини́тиму búdu čynýty, búdu čynýtʹ, čynýtymu |
2nd singular ти |
чи́ниш čýnyš |
бу́деш чини́ти, бу́деш чини́ть, чини́тимеш búdeš čynýty, búdeš čynýtʹ, čynýtymeš |
3rd singular він / вона / воно |
чи́нить čýnytʹ |
бу́де чини́ти, бу́де чини́ть, чини́тиме búde čynýty, búde čynýtʹ, čynýtyme |
1st plural ми |
чи́ним, чи́нимо čýnym, čýnymo |
бу́демо чини́ти, бу́демо чини́ть, чини́тимемо, чини́тимем búdemo čynýty, búdemo čynýtʹ, čynýtymemo, čynýtymem |
2nd plural ви |
чи́ните čýnyte |
бу́дете чини́ти, бу́дете чини́ть, чини́тимете búdete čynýty, búdete čynýtʹ, čynýtymete |
3rd plural вони |
чи́нять čýnjatʹ |
бу́дуть чини́ти, бу́дуть чини́ть, чини́тимуть búdutʹ čynýty, búdutʹ čynýtʹ, čynýtymutʹ |
imperative | singular | plural |
first-person | — | чині́м, чині́мо čyním, čynímo |
second-person | чини́ čyný |
чині́ть čynítʹ |
past tense | singular | plural ми / ви / вони |
masculine я / ти / він |
чини́в čynýv |
чини́ли čynýly |
feminine я / ти / вона |
чини́ла čynýla | |
neuter воно |
чини́ло čynýlo |
чини́ти • (čynýty) impf
imperfective aspect | ||
---|---|---|
infinitive | чини́ти, чини́ть čynýty, čynýtʹ | |
participles | present tense | past tense |
active | — | — |
passive | — | чи́нений čýnenyj impersonal: чи́нено čýneno |
adverbial | чи́нячи čýnjačy |
чини́вши čynývšy |
present tense | future tense | |
1st singular я |
чиню́ čynjú |
бу́ду чини́ти, бу́ду чини́ть, чини́тиму búdu čynýty, búdu čynýtʹ, čynýtymu |
2nd singular ти |
чи́ниш čýnyš |
бу́деш чини́ти, бу́деш чини́ть, чини́тимеш búdeš čynýty, búdeš čynýtʹ, čynýtymeš |
3rd singular він / вона / воно |
чи́нить čýnytʹ |
бу́де чини́ти, бу́де чини́ть, чини́тиме búde čynýty, búde čynýtʹ, čynýtyme |
1st plural ми |
чи́ним, чи́нимо čýnym, čýnymo |
бу́демо чини́ти, бу́демо чини́ть, чини́тимемо, чини́тимем búdemo čynýty, búdemo čynýtʹ, čynýtymemo, čynýtymem |
2nd plural ви |
чи́ните čýnyte |
бу́дете чини́ти, бу́дете чини́ть, чини́тимете búdete čynýty, búdete čynýtʹ, čynýtymete |
3rd plural вони |
чи́нять čýnjatʹ |
бу́дуть чини́ти, бу́дуть чини́ть, чини́тимуть búdutʹ čynýty, búdutʹ čynýtʹ, čynýtymutʹ |
imperative | singular | plural |
first-person | — | чині́м, чині́мо čyním, čynímo |
second-person | чини́ čyný |
чині́ть čynítʹ |
past tense | singular | plural ми / ви / вони |
masculine я / ти / він |
чини́в čynýv |
чини́ли čynýly |
feminine я / ти / вона |
чини́ла čynýla | |
neuter воно |
чини́ло čynýlo |