Borrowed from Sanskrit करण (karaṇa).
करण • (karaṇ) m
करण n
Case \ Number | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative (first) | करणं (karaṇaṃ) | करणानि (karaṇāni) |
Accusative (second) | करणं (karaṇaṃ) | करणानि (karaṇāni) |
Instrumental (third) | करणेन (karaṇena) | करणेहि (karaṇehi) or करणेभि (karaṇebhi) |
Dative (fourth) | करणस्स (karaṇassa) or करणाय (karaṇāya) or करणत्थं (karaṇatthaṃ) | करणानं (karaṇānaṃ) |
Ablative (fifth) | करणस्मा (karaṇasmā) or करणम्हा (karaṇamhā) or करणा (karaṇā) | करणेहि (karaṇehi) or करणेभि (karaṇebhi) |
Genitive (sixth) | करणस्स (karaṇassa) | करणानं (karaṇānaṃ) |
Locative (seventh) | करणस्मिं (karaṇasmiṃ) or करणम्हि (karaṇamhi) or करणे (karaṇe) | करणेसु (karaṇesu) |
Vocative (calling) | करण (karaṇa) | करणानि (karaṇāni) |
Derived from the root कृ (kṛ) + -अन (-ana).
करण • (karaṇa) stem
Masculine a-stem declension of करण (karaṇa) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | करणः karaṇaḥ |
करणौ / करणा¹ karaṇau / karaṇā¹ |
करणाः / करणासः¹ karaṇāḥ / karaṇāsaḥ¹ |
Vocative | करण karaṇa |
करणौ / करणा¹ karaṇau / karaṇā¹ |
करणाः / करणासः¹ karaṇāḥ / karaṇāsaḥ¹ |
Accusative | करणम् karaṇam |
करणौ / करणा¹ karaṇau / karaṇā¹ |
करणान् karaṇān |
Instrumental | करणेन karaṇena |
करणाभ्याम् karaṇābhyām |
करणैः / करणेभिः¹ karaṇaiḥ / karaṇebhiḥ¹ |
Dative | करणाय karaṇāya |
करणाभ्याम् karaṇābhyām |
करणेभ्यः karaṇebhyaḥ |
Ablative | करणात् karaṇāt |
करणाभ्याम् karaṇābhyām |
करणेभ्यः karaṇebhyaḥ |
Genitive | करणस्य karaṇasya |
करणयोः karaṇayoḥ |
करणानाम् karaṇānām |
Locative | करणे karaṇe |
करणयोः karaṇayoḥ |
करणेषु karaṇeṣu |
Notes |
|
Feminine ī-stem declension of करणी (karaṇī) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | करणी karaṇī |
करण्यौ / करणी¹ karaṇyau / karaṇī¹ |
करण्यः / करणीः¹ karaṇyaḥ / karaṇīḥ¹ |
Vocative | करणि karaṇi |
करण्यौ / करणी¹ karaṇyau / karaṇī¹ |
करण्यः / करणीः¹ karaṇyaḥ / karaṇīḥ¹ |
Accusative | करणीम् karaṇīm |
करण्यौ / करणी¹ karaṇyau / karaṇī¹ |
करणीः karaṇīḥ |
Instrumental | करण्या karaṇyā |
करणीभ्याम् karaṇībhyām |
करणीभिः karaṇībhiḥ |
Dative | करण्यै karaṇyai |
करणीभ्याम् karaṇībhyām |
करणीभ्यः karaṇībhyaḥ |
Ablative | करण्याः / करण्यै² karaṇyāḥ / karaṇyai² |
करणीभ्याम् karaṇībhyām |
करणीभ्यः karaṇībhyaḥ |
Genitive | करण्याः / करण्यै² karaṇyāḥ / karaṇyai² |
करण्योः karaṇyoḥ |
करणीनाम् karaṇīnām |
Locative | करण्याम् karaṇyām |
करण्योः karaṇyoḥ |
करणीषु karaṇīṣu |
Notes |
|
Neuter a-stem declension of करण (karaṇa) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | करणम् karaṇam |
करणे karaṇe |
करणानि / करणा¹ karaṇāni / karaṇā¹ |
Vocative | करण karaṇa |
करणे karaṇe |
करणानि / करणा¹ karaṇāni / karaṇā¹ |
Accusative | करणम् karaṇam |
करणे karaṇe |
करणानि / करणा¹ karaṇāni / karaṇā¹ |
Instrumental | करणेन karaṇena |
करणाभ्याम् karaṇābhyām |
करणैः / करणेभिः¹ karaṇaiḥ / karaṇebhiḥ¹ |
Dative | करणाय karaṇāya |
करणाभ्याम् karaṇābhyām |
करणेभ्यः karaṇebhyaḥ |
Ablative | करणात् karaṇāt |
करणाभ्याम् karaṇābhyām |
करणेभ्यः karaṇebhyaḥ |
Genitive | करणस्य karaṇasya |
करणयोः karaṇayoḥ |
करणानाम् karaṇānām |
Locative | करणे karaṇe |
करणयोः karaṇayoḥ |
करणेषु karaṇeṣu |
Notes |
|
करण • (karaṇa) stem, m
Masculine a-stem declension of करण (karaṇa) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | करणः karaṇaḥ |
करणौ / करणा¹ karaṇau / karaṇā¹ |
करणाः / करणासः¹ karaṇāḥ / karaṇāsaḥ¹ |
Vocative | करण karaṇa |
करणौ / करणा¹ karaṇau / karaṇā¹ |
करणाः / करणासः¹ karaṇāḥ / karaṇāsaḥ¹ |
Accusative | करणम् karaṇam |
करणौ / करणा¹ karaṇau / karaṇā¹ |
करणान् karaṇān |
Instrumental | करणेन karaṇena |
करणाभ्याम् karaṇābhyām |
करणैः / करणेभिः¹ karaṇaiḥ / karaṇebhiḥ¹ |
Dative | करणाय karaṇāya |
करणाभ्याम् karaṇābhyām |
करणेभ्यः karaṇebhyaḥ |
Ablative | करणात् karaṇāt |
करणाभ्याम् karaṇābhyām |
करणेभ्यः karaṇebhyaḥ |
Genitive | करणस्य karaṇasya |
करणयोः karaṇayoḥ |
करणानाम् karaṇānām |
Locative | करणे karaṇe |
करणयोः karaṇayoḥ |
करणेषु karaṇeṣu |
Notes |
|
करण • (karaṇa) stem, n
Neuter a-stem declension of करण (karaṇa) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | करणम् karaṇam |
करणे karaṇe |
करणानि / करणा¹ karaṇāni / karaṇā¹ |
Vocative | करण karaṇa |
करणे karaṇe |
करणानि / करणा¹ karaṇāni / karaṇā¹ |
Accusative | करणम् karaṇam |
करणे karaṇe |
करणानि / करणा¹ karaṇāni / karaṇā¹ |
Instrumental | करणेन karaṇena |
करणाभ्याम् karaṇābhyām |
करणैः / करणेभिः¹ karaṇaiḥ / karaṇebhiḥ¹ |
Dative | करणाय karaṇāya |
करणाभ्याम् karaṇābhyām |
करणेभ्यः karaṇebhyaḥ |
Ablative | करणात् karaṇāt |
करणाभ्याम् karaṇābhyām |
करणेभ्यः karaṇebhyaḥ |
Genitive | करणस्य karaṇasya |
करणयोः karaṇayoḥ |
करणानाम् karaṇānām |
Locative | करणे karaṇe |
करणयोः karaṇayoḥ |
करणेषु karaṇeṣu |
Notes |
|