geloven

• Geluid:  geloven    (hulp, bestand)
• IPA: / ɣəˈlovə(n) / (3 lettergrepen)

• ge·lo·ven

• In de betekenis van ‘vertrouwen in of op’ voor het eerst aangetroffen in 776 ^[1]
• afgeleid van loven met het voorvoegsel ge- ^[2]

geloven

1. overgankelijk overtuigd zijn dat iets waar is

   • Hij geloofde dat de aarde door vliegende schotels bezocht werd. 

   ▸ Hij vertelde me dat hij ooit vijf dagen volledig afgezonderd in de Australische outback was gedropt met niet meer dan een stuk zeil, wat eten en drinken en een bijbel. Het was een bewustwordings-survival-oefening van de kerk van zijn ouders. Het had veel indruk op hem gemaakt. Hij was in die vijf dagen niet gek geworden en hij had de bijbel twee keer gelezen maar geloofde nog steeds niet in God.^[3]

   ▸ Ik weet meer over het verleden van de prinses dan welke sterveling ook, en het ware verhaal is minder sprookjesachtig dan de troubadours ons willen doen geloven.^[4]

2. overgankelijk iemand ~: zich door iemand laten overtuigen

   • Hij geloofde de oplichter en deze wist hem veel geld af te troggelen. 

• geloof, gelovig

• Eraan moeten geloven

• Er geen spaan (bal, snars, etc.) van geloven

• Iemand geloven bij ja en neen

• Iemand op zijn blauwe ogen geloven

• Iemand op zijn woord geloven

• Zijn ogen/oren niet geloven

• De ganzen geloven niet dat de kiekens hooi eten

• Die geloven, haasten niet.

de geloven mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord geloof

• twee geloven op een kussen, daar ligt de duivel tussen
  een huwelijk van mensen met verschillende godsdiensten gaat vaak mis

• Het woord geloven staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "geloven" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.