brand
Hallo, je bent hier gekomen op zoek naar de betekenis van het woord brand. In DICTIOUS vind je niet alleen alle woordenboekbetekenissen van het woord brand, maar kom je ook meer te weten over de etymologie, de kenmerken en hoe je brand in enkelvoud en meervoud uitspreekt. Alles wat je moet weten over het woord brand is hier. De definitie van het woord brand zal u helpen preciezer en correcter te zijn bij het spreken of schrijven van uw teksten. Kennis van de definitie vanbrand, maar ook van die van andere woorden, verrijkt uw woordenschat en verschaft u meer en betere taalkundige bronnen.
Een brand.
 Niet te verwarren met: Brand
|
- Geluid: brand (hulp, bestand)
- IPA: / brɑnt / (1 lettergreep)
- (Noord-Nederland): /ˈbrɑnt/
- (Vlaanderen, Brabant): /ˈbrɑnt/
- (Limburg): /ˈbrɑnd/
- brand
- erfwoord via Middelnederlands brant van Oudnederlands brant, als deel van toponiem aangetroffen vanaf 1001-1050, in de betekenis van ‘vuur’ aangetroffen vanaf 1240 [1] [2] [3] [4]
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | brand | branden |
| verkleinwoord | brandje | brandjes |
de brand m
- verbranding met vuur
- Er is een brand in de school.
- (figuurlijk) iets dat heel warm en schadelijk is
- ▸ Ik liep als het ware met een rasp in mijn achterste (chafing noemen ze dat in Amerika) wat verschrikkelijk veel pijn deed, het was alsof ik in brand stond. Zelfs met speciaal chafing-poeder (‘Anti Monkey Butt Powder’) bleef de pijn de hele dag doorzeuren.[5]
|
|
- In brand vliegen
- Een brandje blussen
Bemiddelen in een klein of groter conflict, of een niet al te groot probleem oplossen
- In de brand zitten
In de problemen zitten
- Moord en brand schreeuwen
Erg hard/uitbundig schreeuwen
- Uit de brand zijn
Geholpen zijn, problemen opgelost
- Zo helder (schoon, zuiver) als een (de) brand
1. verbranding met vuur
| vervoeging van |
|---|
| branden |
brand
- eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van branden
- Ik brand.
- gebiedende wijs van branden
- Brand!
- (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van branden
- Brand je?
- Dominee brand je bekje nietPas op, dat is erg heet (van voeding of drank)
- Het woord brand staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "brand" herkend door:
| 99 % | van de Nederlanders; |
| 98 % | van de Vlamingen.[6] |
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- ↑ Oudnederlands Woordenboek
- ↑ brand (vuur) op website: Etymologiebank.nl
- ↑ "brand" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ Tim Voors“Alleen, De Pacific Crest Trail te voet van Mexico naar Canada”, eBook: Mat-Zet bv, Soest (2018), Fontaine Uitgevers
- ↑
Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
| enkelvoud | meervoud |
|---|---|
| brand | brands |
| vervoeging | |
|---|---|
| onbepaalde wijs | to brand |
| he/she/it | brands |
| verleden tijd | branded |
| voltooid deelwoord |
branded |
| onvoltooid deelwoord |
branding |
| gebiedende wijs | brand |
- Geluid: brand (VS) (hulp, bestand)
- Uit het Oudengels, te herleiden tot het Protogermaanse *brandaz.
brand
brand
- brand
- : Afkomstig van het Oudnoordse zelfstandige naamwoord brandr
- : Afkomstig van het Engelse zelfstandige naamwoord brand
| Naar frequentie | 11016 |
|---|
| + | enkelvoud | meervoud | ||
|---|---|---|---|---|
| onbepaald | bepaald | onbepaald | bepaald | |
| nominatief | brand | branden | brander | brandene |
| genitief | brands | brandens | branders | brandenes |
: brand, m
- : brande
brand, m
brand
- verouderde spelling of vorm van brann
- onbepaalde mannelijke vorm nominatief enkelvoud van brand
- brand
- Afkomstig van het Oudnoordse zelfstandige naamwoord brandr
| enkelvoud | meervoud | |||
|---|---|---|---|---|
| onbepaald | bepaald | onbepaald | bepaald | |
| nominatief | brand | branden | brandar | brandane |
brand, m
- een gesneden post of stok
- dwarshout
- een lange knuppel
- bonk, vent
- een bevreesde, onverschrokken persoon
- : brande
brand
- verouderde spelling of vorm van brann
- onbepaalde mannelijke vorm nominatief enkelvoud van brand
- brand
- Afkomstig van het Oudnoordse zelfstandige naamwoord brandr (Oudzweeds: brander)
| Naar frequentie | 4479 |
|---|
| enkelvoud | meervoud | |||
|---|---|---|---|---|
| onbepaald | bepaald | onbepaald | bepaald | |
| nominatief | brand | branden | bränder | bränderna |
| genitief | brands | brandens | bränders | brändernas |
brand, g
- brand
- «Ingen person skadades i samband med branden.»
- Niemand raakte gewond bij de brand.
- «Ingen person skadades i samband med branden.»
- (medisch) koudvuur, nat gangreen
|
|