zelf

• Geluid:  zelf    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈzɛl^əf / (1 of 2 lettergrepen)
• IPA:
  • (Noord-Nederland): /zɛɫf/
  • (Vlaanderen, Brabant, Limburg): /zɛlf/

• zelf

• In de betekenis van ‘aanwijzend voornaamwoord’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 901 ^[1]
• : van Middelnederlands selve ^{[2] [3]}
• : verkorting van selve, dat teruggaat op Latijn salvia "salie" ^[4][5]

zelf ^[6]

1. in eigen persoon, niet een ander

   • Zeg nou zelf, zou ik ooit zoiets doen? 

   ▸ Zelf moest ik ook erg nodig naar de wc, maar ik durfde na dit verhaal absoluut niet meer naar buiten.^[7]

2. in tegenstelling met iets anders

   • Hij was zelf echter niet geraakt door de kogel. 

• Die zich zelf verhoogt, zal vernederd worden

• Kommandeer je hond en blaf zelf

• Wie een kuil graaft voor een ander, valt er zelf in

• Zich zelf kunnen bedruipen

zelf o

1. eigen persoon (vaak gebruikt als eerste deel van een samenstelling om aan te geven dat het onderwerp en voorwerp van het tweede deel hetzelfde zijn)

   • Mijn zelf is verweven met en wordt gedefinieerd door al het andere dat bestaat. ^[8]

2. (psychologie) besef van identiteit

   • Autisme. Het woord is nota bene afgeleid van 'zelf' in het Grieks, en nu zegt een van de belangrijkste autisme-theoretici dat autisten géén zelf bezitten. ^[9]

zelf v

1. (plantkunde) salie, benaming voor planten uit het geslacht Salvia 

• zelfblad
• zelveroom
• zelfmelk
• zelfplant
• zelfwater

• Het woord zelf staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "zelf" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.