сон • (son)
Akin to Budukh сан (san) and Lak шин (šin) and Udi усен (usen).
сон • (son)
сон (definite accusative сону, plural сонлар)
From Proto-Slavic *sъ̀nъ, from Proto-Indo-European *supnós.
сон • (son) m inan (genitive сну, nominative plural сны, genitive plural сноў)
From Proto-Mordvinic *son, inherited from Proto-Finno-Ugric *sän. Related to Moksha сон (son), Finnish hän, Northern Sami son and possibly Hungarian ő.
сон • (son)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | сон (son) | сынь (sïń) |
genitive | сонзэ (sonzë) | сынст (sïnst) |
dative | сонензэ (sonenzë), тензэ (tenzë) | сыненст (sïnenst), тенст (tenst) |
ablative | сондензэ (sondenzë) | сындест (sïndest) |
inessive | соньсэнзэ (sońsënzë), эйсэнзэ (ëjsënzë), сонзэ эйсэ (sonzë ëjsë) | сыньсэст (sïńsëst), эйсэст (ëjsëst), сынст эйсэ (sïnst ëjsë) |
elative | соньстэнзэ (soństënzë), эйстэнзэ (ëjstënzë), сонзэ эйстэ (sonzë ëjstë) | сыньстэст (sïństëst), эйстэст (ëjstëst), сынст эйстэ (sïnst ëjstë) |
illative | соньзэнзэ (sońzënzë), эйзэнзэ (ëjzënzë), эйзэзэнзэ (ëjzëzënzë), сонзэ эйс (sonzë ëjs) | сыньзэст (sïńzëst), эйзэст (ëjzëst), эйзэзэст (ëjzëzëst), сынст эйс (sïnst ëjs) |
prolative | соньганзо (sońganzo), эзганзо (ëzganzo), сонзэ эзга (sonzë ëzga) | сыньгаст (sïńgast), эзгаст (ëzgast), сынст эзга (sïnst ëzga) |
translative | соньксэнзэ (sońksënzë) | сыньксэст (sïńksëst) |
abessive | сонтемензэ (sontemenzë) | сынтемест (sïntemest) |
comparative | соньшканзо (sońškanzo), сонзэ эйшка (sonzë ëjška) | сыньшкаст (sïńškast), сынст эйшка (sïnst ëjška) |
Erzya personal pronouns | ||
---|---|---|
singular | plural | |
1st person | мон (mon) | минь (miń) |
2nd person | тон (ton) | тынь (tïń) |
3rd person | сон (son) | сынь (sïń) |
Inherited from Proto-Slavic *sъ̀nъ, from Proto-Indo-European *supnós.
сон • (son) m (plural соништа or сништа, relational adjective соновен, diminutive сонче)
(Usual)
singular | plural | |
---|---|---|
indefinite | сон (son) | соништа (soništa) |
definite unspecified | сонот (sonot) | соништата (soništata) |
definite proximal | сонов (sonov) | соништава (soništava) |
definite distal | сонон (sonon) | соништана (soništana) |
vocative | сону (sonu) | соништа (soništa) |
count form | — | сона (sona) |
(Poetic)
singular | plural | |
---|---|---|
indefinite | сон (son) | сништа (sništa) |
definite unspecified | сонот (sonot) | сништата (sništata) |
definite proximal | сонов (sonov) | сништава (sništava) |
definite distal | сонон (sonon) | сништана (sništana) |
vocative | сону (sonu) | сништа (sništa) |
count form | — | сона (sona) |
Cognates include Erzya сон (son), Northern Sami son, Finnish hän, Eastern Khanty лӫг (lø̈g), Northern Mansi (taw), Hungarian ő.[1]
сон • (son)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | сон (son) | синь (śiń) |
genitive | сонь (soń) | синь (śiń) |
dative | тейнза (ťejnza) | тейст (ťejst) |
ablative | сондедонза (sonďedonza) | синдедост (śinďedost) |
inessive | соньцонза (sońconza) | синьцост (śińcost) |
elative | соньцтонза (sońctonza) | синьцтост (śińctost) |
illative | — | — |
prolative | — | — |
comparative | соньшканза (sońškanza) | синьшкаст (śińškast) |
translative | — | — |
abessive | соньфтемонза (sońfťemonza) | синьфтемост (śińfťemost) |
causative | — | — |
The meaning of the missing cases is conveyed by the personal pronoun in genitive and the relevant postposition, for example, монь инксон (moń inkson, “because of me”) for causative.
Inherited from Proto-Slavic *sъ̀nъ, from Proto-Indo-European *supnós.
сон • (son) m inan (genitive сна, nominative plural сны, genitive plural снов)
From Proto-Slavic *sъ̀nъ, from Proto-Indo-European *supnós.
сон • (son) m inan (genitive сну, nominative plural сни, genitive plural снів)
сон • (son) m inan (genitive со́ну, uncountable)
From Tungusic. Other Turkic languages, as well as Mongolian and Russian, use terms cognate with English paletot.
сон • (son)