Abbreviation of apothecaries'.
ap (not comparable)
ap
From Proto-Albanian *apa, from Proto-Indo-European *h₁op-eio/e-, from *h₁ep- (“to take”).[1] The verb is suppletive with past dhashë and participle dhënë from Proto-Indo-European *deh₃-.[2]
ap (aorist dhashë, participle dhënë) (Gheg)
Show compound tenses:
participle | dhënë | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
gerund | duke dhënë | ||||||
infinitive | për të dhënë | ||||||
singular | plural | ||||||
1st pers. | 2nd pers. | 3rd pers. | 1st pers. | 2nd pers. | 3rd pers. | ||
indicative | present | jap | jep | jep | japim | jepni | japin |
imperfect | jepja | jepje | jepte | jepnim | jepnit | jepnin | |
aorist | dhashë | dhe | dha | dhamë | dhatë | dhanë | |
perfect | kam dhënë | ke dhënë | ka dhënë | kemi dhënë | keni dhënë | kanë dhënë | |
past perfect | kisha dhënë | kishe dhënë | kishte dhënë | kishim dhënë | kishit dhënë | kishin dhënë | |
aorist II | pata dhënë | pate dhënë | pati dhënë | patëm dhënë | patët dhënë | patën dhënë | |
future1 | do të jap | do të japësh | do të japë | do të japim | do të jepni | do të japin | |
future perfect2 | do të kem dhënë | do të kesh dhënë | do të ketë dhënë | do të kemi dhënë | do të keni dhënë | do të kenë dhënë | |
subjunctive | present | të jap | të japësh | të japë | të japim | të jepni | të japin |
imperfect | të jepja | të jepje | të jepte | të jepnim | të jepnit | të jepnin | |
perfect | të kem dhënë | të kesh dhënë | të ketë dhënë | të kemi dhënë | të keni dhënë | të kenë dhënë | |
past perfect | të kisha dhënë | të kishe dhënë | të kishte dhënë | të kishim dhënë | të kishit dhënë | të kishin dhënë | |
conditional1, 2 | imperfect | do të jepja | do të jepje | do të jepte | do të jepnim | do të jepnit | do të jepnin |
past perfect | do të kisha dhënë | do të kishe dhënë | do të kishte dhënë | do të kishim dhënë | do të kishit dhënë | do të kishin dhënë | |
optative | present | dhënça | dhënç | dhëntë | dhënçim | dhënçit | dhënçin |
perfect | paça dhënë | paç dhënë | pastë dhënë | paçim dhënë | paçit dhënë | paçin dhënë | |
admirative | present | dhënkam | dhënke | dhënka | dhënkemi | dhënkeni | dhënkan |
imperfect | dhënkësha | dhënkëshe | dhënkësh | dhënkëshim | dhënkëshit | dhënkëshin | |
perfect | paskam dhënë | paske dhënë | paska dhënë | paskemi dhënë | paskeni dhënë | paskan dhënë | |
past perfect | paskësha dhënë | paskëshe dhënë | paskësh dhënë | paskëshim dhënë | paskëshit dhënë | paskëshin dhënë | |
imperative | present | — | jep | — | — | jepni | — |
1) indicative future identical with conditional present 2) indicative future perfect identical with conditional perfect |
ap
ap
ap (not comparable)
ap (informal)
ap
From Saint Dominican Creole French après, from French après.
ap
(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)
ap
Confer Arabic عَمّ (ʕamm), Persian عمو ('amu), Turkish amca, all with the same meaning.
ap m (Arabic spelling ئاپ)
ap
Borrowed from Latin abbās, from Ancient Greek ἀββᾶς (abbâs), from Aramaic אבא (’abbā, “father”).
ap m (genitive apad)
Masculine t-stem | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | ap | apidL, ap | apid |
Vocative | ap | apidL, ap | aptha |
Accusative | apidN | apidL, ap | aptha |
Genitive | apad | apad | apadN |
Dative | apidL, ap | apthaib | apthaib |
Initial mutations of a following adjective:
|
radical | lenition | nasalization |
---|---|---|
ap (pronounced with /h/ in h-prothesis environments) |
unchanged | n-ap |
Note: Certain mutated forms of some words can never occur in Old Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.
ap
From Old Frisian op, from Proto-West Germanic , from Proto-Germanic *upp. Cognates include West Frisian op and German auf.
ap (neuter or distal adverb deerap, proximal adverb hierap, interrogative adverb wierap)
ap
From Proto-Finnic *appi.
ap
Inflection of ap (inflection type 3/kivi) | |||
---|---|---|---|
nominative sing. | ap | ||
genitive sing. | apen | ||
partitive sing. | aped | ||
partitive plur. | apid | ||
singular | plural | ||
nominative | ap | aped | |
accusative | apen | aped | |
genitive | apen | apiden | |
partitive | aped | apid | |
essive-instructive | apen | apin | |
translative | apeks | apikš | |
inessive | apes | apiš | |
elative | apespäi | apišpäi | |
illative | apehe | apihe | |
adessive | apel | apil | |
ablative | apelpäi | apilpäi | |
allative | apele | apile | |
abessive | apeta | apita | |
comitative | apenke | apidenke | |
prolative | apedme | apidme | |
approximative I | apenno | apidenno | |
approximative II | apennoks | apidennoks | |
egressive | apennopäi | apidennopäi | |
terminative I | apehesai | apihesai | |
terminative II | apelesai | apilesai | |
terminative III | apessai | — | |
additive I | apehepäi | apihepäi | |
additive II | apelepäi | apilepäi |
From fab, soft mutation of mab (“son”). Cognate with Breton prefix ab- and more distantly Irish and Scottish Gaelic mac.
ap
This form is found before consonants. Before a vowel, the form ab is used.
From Middle English ap, up, from Old English upp.
ap