tu

Hej, du har kommit hit för att leta efter betydelsen av ordet tu. I DICTIOUS hittar du inte bara alla ordboksbetydelser av ordet tu, utan du får också veta mer om dess etymologi, dess egenskaper och hur man säger tu i singular och plural. Allt du behöver veta om ordet tu finns här. Definitionen av ordet tu hjälper dig att vara mer exakt och korrekt när du talar eller skriver dina texter. Genom att känna till definitionen avtu och andra ord berikar du ditt ordförråd och får tillgång till fler och bättre språkliga resurser.

Português

Interjeição

tu

  1. (Telefonia) expressa sonoridade produzido por telefone indicativo de que o aparelho telefonado foi posto no gancho ou que a linha caiu
    2009, Sld. Silvio Pacheco E Sld. Marcelo Da Costa, Contos Da Fronteira, Clube de Autores, página: 53
    • E tu, tu, tu, tu, novamente o mesmo desligou o telefone imediatamente

Tradução

Pronome

tu, pessoal

  1. pronome pessoal do caso reto da segunda pessoa do singular; usado por um interlocutor para indicar aquele com o qual se fala
Uso da 2ª pessoa do singular em português: tu, você, abó.

Sinônimos

Tradução

Vide traduções na seguinte página:

Etimologia

Do latim tu (la).

Pronúncia

Portugal

Ver também

No Wikcionário

Anagrama

  1. ut


Afar

Substantivo

tu

  1. coisa


Aino

Numeral

tu cardinal

  1. dois (2, II)

Formas alternativas

Pronúncia

Ver também

No Wikcionário


Aragonês

Pronome

tu pessoal

  1. tu, pronome pessoal sujeito da segunda pessoa do singular

Ver também

No Wikcionário


Asturiano

Pronome

tu pessoal

  1. tu, você, pronome pessoal sujeito da segunda pessoa do singular

Ver também

No Wikcionário


Bretão

Substantivo

tu, masculino (plural tuioù)

  1. lado, face


Catalão

Pronome

tu pessoal

  1. tu, você, pronome pessoal forte da segunda pessoa do singular

Sinônimos

Etimologia

Do latim tu (la).

Pronúncia

Ver também

No Wikcionário


Checo/Tcheco

Advérbio

tu lugar

  1. aqui:
    • Stojím tu.

Antônimos

Sinônimos

Pronome

tu demonstrativo

  1. acusativo singular de ta:
    1. aquele, aquela

Pronúncia


Croata

Advérbio

tu lugar

Ver também

No Wikcionário


Curdo

Pronome

tu pessoal

  1. tu, você, pronome pessoal sujeito da segunda pessoa do singular

Formas alternativas

Ver também

No Wikcionário


Esloveno

Advérbio

tu lugar

  1. aqui

Ver também

No Wikcionário


Espanhol

Adjetivo

  Singular Plural
Masculino tu
tu
tus
tus
Feminino
Comum aos dois
géneros/gêneros

tu, masculino, possessivo

  1. adjetivo possessivo informal masculino da segunda pessoa do singular:
    • Son tus libros. (São teus livros.)
    • Nota: É usado apenas diante de substantivos. Em outras posições na oração, usa-se tuyo.

Sinônimos

  • (América Latina) vos

Etimologia

Do latim tuus (la).

Pronúncia

Ver também

No Wikcionário

  • ◄ confrontar ► tu


Galego

Aviso: Esta palavra está escrita em galego de ortografia internacional.

Pronome

tu, pessoal

  1. tu, pronome pessoal sujeito da segunda pessoa do singular

Formas alternativas

Jeje/Ewe

Substantivo

Tu

tu (plural tuwo)

  1. arma de fogo




Verbo

tu

  1. construir
  2. fechar
  3. esmagar, triturar
  4. ralar, moer
  5. encontrar (alguém)
  6. desamarrar


Fijiano

Verbo

tu

  1. ficar ereto


Francês

Pronome

tu pessoal

  1. tu, você, pronome pessoal sujeito da segunda pessoa do singular:
    • Tu es Coréenne.

Expressões

Sinônimos

Verbetes derivados

Forma verbal

tu

  1. particípio passado do verbo taire:
    1. calado, silenciado


"tu" é uma forma flexionada de taire.
As alterações feitas aqui devem referir-se apenas à forma flexionada.

Etimologia

Do latim tu (la), pelo francês antigo tu.

Pronúncia

Áudio: "tu" fonte ?

Homófonos

Ver também

No Wikcionário


Friuliano

Pronome

tu pessoal

  1. tu, você, pronome pessoal do caso reto da segunda pessoa do singular

Sinônimos

Ver também

No Wikcionário


Gaélico Escocês

Pronome

tu pessoal

  1. tu, você, pronome pessoal não-enfático da segunda pessoa do singular

Sinônimos

Pronúncia

Ver também

No Wikcionário

Pronomes pessoais em gaélico escocês
Singular Plural
m. f.
Não-enfático mi thu, tu e i sinn sibh iad
enfático mise thusa, tusa esan ise sinne sibhse iadsan


Gallo

Pronome

tu pessoal

  1. tu, você, pronome pessoal sujeito da segunda pessoa do singular

Ver também

No Wikcionário


Glosa

Pronome

tu pessoal

  1. tu, você, pronome pessoal sujeito da segunda pessoa do singular
  2. te, ti, lo, la, lhe, pronome pessoal objeto da segunda pessoa do singular

Ver também

No Wikcionário


Ido

Pronome

tu pessoal

  1. tu, você, pronome pessoal da segunda pessoa do singular

Sinônimos

Verbetes derivados

Pronúncia

Ver também

No Wikcionário


Interlíngua

Pronome

tu pessoal

  1. tu, você, pronome pessoal sujeito da segunda pessoa do singular

Etimologia

Do latim tu (la).

Pronúncia

Ver também

No Wikcionário


Interlíngue

Pronome

tu pessoal

  1. tu, você, pronome pessoal sujeito da segunda pessoa do singular

Sinônimos

Ver também

No Wikcionário


Istro-romeno

Pronome

tu pessoal

  1. tu, você, pronome pessoal sujeito da segunda pessoa do singular

Ver também

No Wikcionário


Italiano

Pronome

tu pessoal

  1. tu, você, pronome pessoal sujeito da segunda pessoa do singular

Sinônimos

Etimologia

Do latim tu (la).

Pronúncia

Ver também

No Wikcionário

Japonês

Transliteração

tu

  1. transliteração de e
  2. transliteração de てぅ e テゥ

Kosraeano

Verbo

tu

  1. ficar ereto


Ladino Dolomita

Pronome

tu pessoal

  1. tu, você, pronome pessoal sujeito da segunda pessoa do singular

Ver também

No Wikcionário


Latim

Pronome

pessoal

  1. tu, você, pronome pessoal do caso reto da segunda pessoa do singular:
    • Et tu, Brute. (Até tu, Brutus.)

Declinação

  • Nota: Vestri significa "de vós", no sentido habitual, enquanto que vestrum significa "dentre vós".

Expressões

Verbetes derivados

Etimologia

Do proto-indo-europeu *túh2.

Descendentes

Pronúncia

Ver também

No Wikcionário


Letão

Pronome

tu pessoal

  1. tu, você, pronome pessoal do caso nominativo da segunda pessoa do singular

Ver também

No Wikcionário


Língua Franca Nova

Pronome

tu pessoal

  1. tu, você, pronome pessoal sujeito da segunda pessoa do singular
  2. te, lo, la, lhe, pronome pessoal objeto da segunda pessoa do singular

tu possessivo

  1. teu, tua, seu, sua, pronome possessivo da segunda pessoa do singular

Sinônimos

  • De 3: de tu

Formas alternativas

Ver também

No Wikcionário


Lituano

Pronome

tu pessoal

  1. tu, você, pronome pessoal do caso nominativo da segunda pessoa do singular

Declinação


Lojban

Pronome

tu

  1. aquele, aquela, aquilo (refere-se a algo distante tanto de quem fala quanto de quem ouve)

Pronúncia

Ver também

No Wikcionário

Megleno-romeno

Pronome

tu pessoal

  1. tu, você, pronome pessoal sujeito da segunda pessoa do singular

Ver também

No Wikcionário


Mirandês

Pronome

tu pessoal

  1. tu, você, pronome pessoal da segunda pessoa do singular

Etimologia

Do latim (la).

Do protoindo-europeu *túh₂.

Ver também

No Wikcionário


Napolitano

Pronome

tu pessoal

  1. tu, você, pronome pessoal sujeito da segunda pessoa do singular

Ver também

No Wikcionário


Occitano

Pronome

tu pessoal

  1. tu, você, pronome pessoal sujeito da segunda pessoa do singular:
    • Tu, ont vas? (Tu, aonde vais?)

Verbetes derivados

Ver também

No Wikcionário


Polonês

Advérbio

tu lugar

  1. aqui

Antônimos

Sinônimos

Pronúncia


Romani Vlax

Pronome

tu pessoal

  1. tu, você, pronome pessoal sujeito da segunda pessoa do singular

Ver também

No Wikcionário


Romeno

Pronome

tu pessoal

  1. tu, você, pronome pessoal do caso nominativo da segunda pessoa do singular

Sinônimos

Etimologia

Do latim tu (la).

Pronúncia

Ver também

No Wikcionário


Siciliano

Pronome

tu pessoal

  1. tu, você, pronome pessoal sujeito da segunda pessoa do singular

Sinônimos

Etimologia

Possivelmente do espanhol ou do italiano tu.

Ver também

No Wikcionário


Suaíli

Advérbio

tu

  1. apenas


Sueco

Numeral

tu, cardinal

  1. (arcaico) dois (2, II)
    • Man kan resa på egen hand, eller på tu man hand.

Sinônimos

Etimologia

Do sueco antigo tu, forma neutra de tver.

Pronúncia

Ver também

No Wikcionário


Tocariano A

Pronome

tu pessoal

  1. tu, você, pronome pessoal da segunda pessoa do singular

Etimologia

Do protoindo-europeu *túh₂.

Ver também

No Wikcionário


Tok Pisin

Numeral

tu cardinal

  1. dois (2, II)

Etimologia

Do inglês two.

Ver também

No Wikcionário


Valenciano

Pronome

tu pessoal

  1. tu, você, pronome pessoal sujeito da segunda pessoa do singular

Sinônimos

Ver também

No Wikcionário


Vietnamita

Substantivo

tu

  1. título nobiliárquico

Verbo

tu

  1. meditar
  2. entrar para uma religião, tornar-se religioso

Verbetes derivados

Pronúncia


Volapuque

Advérbio

tu

  1. demais

Verbetes derivados

Pronúncia