kim

Hello, you have come here looking for the meaning of the word kim. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word kim, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say kim in singular and plural. Everything you need to know about the word kim you have here. The definition of the word kim will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofkim, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.
See also: Kim, kìm, kiṃ, kim-, kîm, and ким-

Translingual

Symbol

kim

  1. (international standards) ISO 639-3 language code for Tofa.

See also

English

This entry needs pronunciation information. If you are familiar with the IPA or enPR then please add some!

Noun

kim (uncountable)

  1. Alternative form of gim (edible seaweed).

Afrikaans

Etymology

From Dutch kim, from Middle Dutch kimme.

Pronunciation

Noun

kim (plural kimme)

  1. horizon
    Synonym: horison

Ainu

Pronunciation

Noun

kim (Kana spelling キム)

  1. mountain

Derived terms

Descendants

  • Western Old Japanese: ()

References

Azerbaijani

Etymology

Ultimately from Proto-Turkic *kem (who). Cognate with Turkish kim, Old Turkic 𐰚𐰢 (kem, who), etc.

Pronunciation

  • IPA(key):
  • Audio (Baku):(file)

Pronoun

kim (definite accusative kimi, plural kimlər)

  1. who

Declension

Declension of kim
singular plural
nominative kimkimlər
definite accusative kimikimləri
dative kiməkimlərə
locative kimdəkimlərdə
ablative kimdənkimlərdən
definite genitive kiminkimlərin
Possessive forms of kim
nominative
singular plural
mənim (my) kimim kimlərim
sənin (your) kimin kimlərin
onun (his/her/its) kimi kimləri
bizim (our) kimimiz kimlərimiz
sizin (your) kiminiz kimləriniz
onların (their) kimi or kimləri kimləri
accusative
singular plural
mənim (my) kimimi kimlərimi
sənin (your) kimini kimlərini
onun (his/her/its) kimini kimlərini
bizim (our) kimimizi kimlərimizi
sizin (your) kiminizi kimlərinizi
onların (their) kimini or kimlərini kimlərini
dative
singular plural
mənim (my) kimimə kimlərimə
sənin (your) kiminə kimlərinə
onun (his/her/its) kiminə kimlərinə
bizim (our) kimimizə kimlərimizə
sizin (your) kiminizə kimlərinizə
onların (their) kiminə or kimlərinə kimlərinə
locative
singular plural
mənim (my) kimimdə kimlərimdə
sənin (your) kimində kimlərində
onun (his/her/its) kimində kimlərində
bizim (our) kimimizdə kimlərimizdə
sizin (your) kiminizdə kimlərinizdə
onların (their) kimində or kimlərində kimlərində
ablative
singular plural
mənim (my) kimimdən kimlərimdən
sənin (your) kimindən kimlərindən
onun (his/her/its) kimindən kimlərindən
bizim (our) kimimizdən kimlərimizdən
sizin (your) kiminizdən kimlərinizdən
onların (their) kimindən or kimlərindən kimlərindən
genitive
singular plural
mənim (my) kimimin kimlərimin
sənin (your) kiminin kimlərinin
onun (his/her/its) kiminin kimlərinin
bizim (our) kimimizin kimlərimizin
sizin (your) kiminizin kimlərinizin
onların (their) kiminin or kimlərinin kimlərinin

Derived terms

See also

References

  1. ^ Starostin, Sergei, Dybo, Anna, Mudrak, Oleg (2003) “*kem, *Ka-”, in Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill

Crimean Tatar

Etymology

Ultimately from Proto-Turkic *kem (who).

Pronoun

kim

  1. who, whom

Declension

Declension of kim
nominative kim
genitive kimniñ
dative kimge
accusative kimni
locative kimde
ablative kimden

References

  • Mirjejev, V. A., Usejinov, S. M. (2002) Ukrajinsʹko-krymsʹkotatarsʹkyj slovnyk, Simferopol: Dolya, →ISBN

Danish

Pronunciation

Noun

kim c or n (singular definite kimen or kimet, plural indefinite kim, plural definite kimene)

  1. germ
  2. seeds pl

Dutch

Etymology

From Middle Dutch kimme. This etymology is incomplete. You can help Wiktionary by elaborating on the origins of this term.

Pronunciation

Noun

kim f (plural kimmen, diminutive kimmetje n)

  1. horizon

Synonyms

Anagrams

Eskayan

Pronoun

kim

  1. we; us (1st person plural exclusive absolutive form)

Gagauz

Etymology

Inherited from Old Anatolian Turkish كِمْ (kim, gim), from Proto-Turkic *kem. Compare Turkish kim, Azerbaijani kim.

Pronunciation

Pronoun

kim (accusative kimi, plural kimnär)

  1. (interrogative) who?
    kimi inanêrsın?
    who do you believe?
    • 2015 November 24, Yuliya JEREBŢOVA, “İntelektual oyunu “KİM İSTEER OLMAA HALİZ GAGAUZ””, in Ana Sözü:
      Kasım ayın 17-dä Kiriyet küüyün “Dionis TANASOGLU” adına teoretik liţeyindä, 9-cu klaslar için, seftä geçti pek meraklı bit intelektual oyunu – “KİM İSTEER OLMAA HALİZ GAGAUZ”. Hazırladı onu liţeyin gagauz dilindä hem literaturasında üüredici Anna Kirilovna KOLOMİİTSEVA.
      (please add an English translation of this quotation)
    • 2019 April 10, Todur Zanet, “Bu bokluklardan tarafımızı kim paklayacek?”, in Ana Sözü:
      Bu bokluklardan tarafımızı kim paklayacek?
      Who will clean our place from these crap?
  2. (relative) who, that
    kardaşım, kim bırda yaşêêr
    my sibling who lives here

Declension

Declension of kim
singular (tekil) plural (çoğul)
nominative (yalın) kim kimnär
definite accusative (belirtme) kimi kimneri
dative (yönelme) kimä kimnerä
locative (bulunma) kimdä kimnerdä
ablative (çıkma) kimdän kimnerdän
genitive (tamlayan) kimin kimnerin

Derived terms

References

  1. ^ Nişanyan, Sevan (2002–) “kim”, in Nişanyan Sözlük
  2. ^ András Rajki, A Concise Gagauz Dictionary with etymologies and Turkish, Azerbaijani, Crimean Tatar and Turkmen cognates, 2007

Further reading

  • N. A Baskakov, editor (1972), “ким”, in Gagauzsko-Russko-Moldavskij Slovarʹ , Moskva: Izdatelʹstvo Sovetskaja Enciklopedija, →ISBN, page 269
  • Mavrodi M. F., editor (2019), “kimi”, in Gagauzça-rusça sözlük: klaslar 1-4, Komrat: Gagauziya M.V. Maruneviç adına Bilim-Aaraştırma merkezi, →ISBN
  • Kopuşçu M. İ. , Todorova S. A. , Kiräkova T.İ., editors (2019), “kimi”, in Gagauzça-rusça sözlük: klaslar 5-12, Komrat: Gagauziya M.V. Maruneviç adına Bilim-Aaraştırma merkezi, →ISBN, page 100

Hokkien

For pronunciation and definitions of kim – see (“copper; metal; etc.”).
(This term is the pe̍h-ōe-jī form of ).

Hungarian

Etymology

ki (who) +‎ -m (my, of mine, possessive suffix)

Pronunciation

Pronoun

kim

  1. first-person singular single-possession possessive of ki
    Kim vagy te nekem? - Én nem Kim vagyok, hanem a bácsikád.Who of mine are you? - I'm not Kim but your uncle.

Declension

Inflection (stem in -e-, front unrounded harmony)
singular plural
nominative kim
accusative kimet
dative kimnek
instrumental kimmel
causal-final kimért
translative kimmé
terminative kimig
essive-formal kimként
essive-modal
inessive kimben
superessive kimen
adessive kimnél
illative kimbe
sublative kimre
allative kimhez
elative kimből
delative kimről
ablative kimtől
non-attributive
possessive – singular
kimé
non-attributive
possessive – plural
kiméi

Karaim

Etymology

From Proto-Turkic *kem (who). Relate to Crimean Tatar kim ,Karachay-Balkar ким (kim) ,Kumyk ким (kim) , Urum ким (kim) ,Tofa ӄум (qum), Tuvan кым (kım), etc.

Pronoun

kim

  1. who

References

kim

Khalaj

Perso-Arabic کیم

Pronunciation

Pronoun

kim (oblique, plural stem)

  1. alternative form of kêm (who)

References

Livonian

Etymology

From Proto-Finnic *kümmen. Akin to Finnish kymmenen.

Numeral

kim

  1. ten

Usage notes

In names of tens kim takes on the form kimdõ – declension type 118 – sieldõ. In vīžkimdõ both compound components are declineable, e.g., in genitive vīdkimdõ.

Declension

Declension of kim (126)
singular (ikšlug) plural (pǟgiņlug)
nominative (nominatīv) kim kimmõd
genitive (genitīv) kim kimmõd
partitive (partitīv) kimmõ kimmidi
dative (datīv) kimmõn kimmõdõn
instrumental (instrumentāl) kimmõks kimmõdõks
illative (illatīv) kimmõ kimmiž
inessive (inesīv) kims
kimsõ
kimmis
elative (elatīv) kimst
kimstõ
kimmist

See also

Lower Sorbian

Pronunciation

Pronoun

kim

  1. instrumental of chto
  2. locative of chto

Middle Vietnamese

Etymology

From Proto-Vietic *kiːm, from Chinese (OC *kjum, *kjums).

Noun

kim

  1. needle

Descendants

  • Vietnamese: kim

References

Muong

Etymology

From Proto-Vietic *kiːm, from Chinese (OC *kjum, *kjums). Cognate with Vietnamese kim.

Pronunciation

Noun

kim

  1. (Mường Bi) needle

References

  • Nguyễn Văn Khang, Bùi Chỉ, Hoàng Văn Hành (2002) Từ điển Mường - Việt (Muong - Vietnamese dictionary), Hanoi: Nhà xuất bản Văn hoá Dân tộc Hà Nội.

Norwegian Nynorsk

Noun

kim m (definite singular kimen, indefinite plural kimar, definite plural kimane)

  1. alternative form of kime

Polish

Pronunciation

Pronoun

kim

  1. instrumental of kto
  2. locative of kto

Serbo-Croatian

Etymology 1

Borrowed from German Kümmel, from Latin cuminum, from Ancient Greek κύμινον (kúminon).

Pronunciation

Noun

kȉm m inan (Cyrillic spelling ки̏м)

  1. caraway (Persian cumin)
Declension
Declension of kim
singular plural
nominative kim kimovi
genitive kima kimova
dative kimu kimovima
accusative kim kimove
vocative kime kimovi
locative kimu kimovima
instrumental kimom kimovima

Etymology 2

Pronunciation

Pronoun

kȋm (Cyrillic spelling ки̑м)

  1. (with) whom (instrumental)
Declension

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish كیم (kim, who), from Old Anatolian Turkish كِمْ (kim), from Proto-Turkic *kem (who). Cognate with Old Turkic 𐰚𐰢 (kem, who), Karakhanid كِمْ (kim, who).

Pronunciation

Pronoun

kim

  1. (interrogative) who
    kim onu gördü?who saw him?

Declension

Declension of kim
singular plural
nominative kim kimler
definite accusative kimi kimleri
dative kime kimlere
locative kimde kimlerde
ablative kimden kimlerden
genitive kimin kimlerin

Conjunction

kim

  1. (archaic, relative) who
    Synonym: ki
    o kim görürhe who sees

Derived terms

Further reading

  • kim”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu
  • Nişanyan, Sevan (2002–) “kim”, in Nişanyan Sözlük

Vietnamese

Pronunciation

Etymology 1

Sino-Vietnamese word from (metal; gold).

This reading is irregular, the expected reading would be *câm; cf. cấm < (MC kimH), cầm < (MC gim). ⟨-im⟩ is a very rare rime in Sino-Vietnamese proper, with this and the homophonous kim < (MC kim) being the only examples.

It is possible that the usage of kim as the Sino-Vietnamese reading for (MC kim) and (MC kim) was to avoid homophony with câm (mute), although it is difficult to be sure. The much less common (MC kim) (that basically has no usage in Vietnamese) is considered to have the expected reading câm.

Also possibly compare Korean (geum) and (gim), the former is the expected Sino-Korean reading of (MC kim) while the latter found chiefly as a surname.

Noun

kim

  1. (rare, only in compounds) metal
    ánh kim
    metallic shininess
  2. Metal, one of the Wu Xing
    Thổ sinh kim. Kim sinh thuỷ.
    Hoả khắc kim. Kim khắc mộc.
    Earth bears Metal. Metal enriches Water.
    Fire melts Metal. Metal chops Wood.
Derived terms
See also

Etymology 2

From Proto-Vietic *kiːm. Non-Sino-Vietnamese reading of Chinese (needle, SV: châm). Cognate to Muong kim.

Attested as kim in the Dictionarium Annamiticum Lusitanum et Latinum (1651).

Noun

(classifier cây) kim

  1. a needle
  2. (of a clock/watch) a hand
Derived terms

See also

Volapük

Pronoun

kim

  1. who (nominative)

Inflection

White Hmong

Pronunciation

Etymology 1

From Middle Chinese (kjw+jH, expensive)

Adjective

kim

  1. expensive
See also

Etymology 2

From Mandarin (guì) ("to kneel").

Verb

kim

  1. to kneel on one knee