één

Niet te verwarren met: een

• Geluid:  één    (hulp, bestand)
• IPA: / en / (1 lettergreep); /eːn/

• één

één

1. de inhoud van de kleinste niet-lege verzameling, het kleinste getal van de verzameling ${\displaystyle \mathbb {N} _{0}}$; komt na nul en vóór twee, in Arabische cijfers 1, in Romeinse cijfers I

   ▸ Omdat het toen nog steeds te krap was, moest één jongen zittend in de hoek gaan slapen.^[1]

• Verbogen vorm: ene.

• Wordt als Eén geschreven aan het begin van een zin.
• Volgens de spellingsregels betreffende het gebruik van klemtoontekens^[2] wordt het telwoord als een geschreven, en niet als één, als het uit de rest van de zin duidelijk is dat het niet om het onbepaald lidwoord kan gaan.
• Arabisch cijfer: 1
• Chinees cijferteken: 壹, 一
• Grieks cijferteken: A'
• Romeins cijfer: I.

• een

• aaneen, achtereen, bijeen, elkeen, iedereen, ineen, meteen, opeen, vaneen
• eerste

•  alles op één kaart zetten

de één v

1. het getal 1

één

1. in vergelijking tussen twee zaken

   • Het één is goed, het ander ook niet slecht. 
   • De ene beschrijving is beter dan de andere. 

• ander

• Het woord één staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie. De vaste verbinding "over één kam scheren" staat daar wel in.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "één" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.