وقف

Hello, you have come here looking for the meaning of the word وقف. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word وقف, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say وقف in singular and plural. Everything you need to know about the word وقف you have here. The definition of the word وقف will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofوقف, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.
See also: وفق and و ق ف

Arabic

Etymology 1

Root
و ق ف (w q f)
10 terms

Pronunciation 1

  • IPA(key): /wa.qa.fa/
  • Audio:(file)

Verb

وَقَفَ (waqafa) I (non-past يَقِفُ (yaqifu), verbal noun وُقُوف (wuqūf))

  1. (intransitive) to come to a stop, to come to a standstill
  2. (intransitive) to stop
  3. (intransitive) to pause, to hesitate
  4. (intransitive) to stand
  5. (intransitive) to inquire, seek information, inform oneself (على about)
  6. to acquaint oneself (على with)
Conjugation
Conjugation of وَقَفَ (I, assimilated, a ~ i, full passive (?), verbal noun وُقُوف)
verbal noun
الْمَصْدَر
وُقُوف
wuqūf
active participle
اِسْم الْفَاعِل
وَاقِف
wāqif
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مَوْقُوف
mawqūf
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m وَقَفْتُ
waqaftu
وَقَفْتَ
waqafta
وَقَفَ
waqafa
وَقَفْتُمَا
waqaftumā
وَقَفَا
waqafā
وَقَفْنَا
waqafnā
وَقَفْتُمْ
waqaftum
وَقَفُوا
waqafū
f وَقَفْتِ
waqafti
وَقَفَتْ
waqafat
وَقَفَتَا
waqafatā
وَقَفْتُنَّ
waqaftunna
وَقَفْنَ
waqafna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَقِفُ
ʔaqifu
تَقِفُ
taqifu
يَقِفُ
yaqifu
تَقِفَانِ
taqifāni
يَقِفَانِ
yaqifāni
نَقِفُ
naqifu
تَقِفُونَ
taqifūna
يَقِفُونَ
yaqifūna
f تَقِفِينَ
taqifīna
تَقِفُ
taqifu
تَقِفَانِ
taqifāni
تَقِفْنَ
taqifna
يَقِفْنَ
yaqifna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَقِفَ
ʔaqifa
تَقِفَ
taqifa
يَقِفَ
yaqifa
تَقِفَا
taqifā
يَقِفَا
yaqifā
نَقِفَ
naqifa
تَقِفُوا
taqifū
يَقِفُوا
yaqifū
f تَقِفِي
taqifī
تَقِفَ
taqifa
تَقِفَا
taqifā
تَقِفْنَ
taqifna
يَقِفْنَ
yaqifna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَقِفْ
ʔaqif
تَقِفْ
taqif
يَقِفْ
yaqif
تَقِفَا
taqifā
يَقِفَا
yaqifā
نَقِفْ
naqif
تَقِفُوا
taqifū
يَقِفُوا
yaqifū
f تَقِفِي
taqifī
تَقِفْ
taqif
تَقِفَا
taqifā
تَقِفْنَ
taqifna
يَقِفْنَ
yaqifna
imperative
الْأَمْر
m قِفْ
qif
قِفَا
qifā
قِفُوا
qifū
f قِفِي
qifī
قِفْنَ
qifna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m وُقِفْتُ
wuqiftu
وُقِفْتَ
wuqifta
وُقِفَ
wuqifa
وُقِفْتُمَا
wuqiftumā
وُقِفَا
wuqifā
وُقِفْنَا
wuqifnā
وُقِفْتُمْ
wuqiftum
وُقِفُوا
wuqifū
f وُقِفْتِ
wuqifti
وُقِفَتْ
wuqifat
وُقِفَتَا
wuqifatā
وُقِفْتُنَّ
wuqiftunna
وُقِفْنَ
wuqifna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُوقَفُ
ʔūqafu
تُوقَفُ
tūqafu
يُوقَفُ
yūqafu
تُوقَفَانِ
tūqafāni
يُوقَفَانِ
yūqafāni
نُوقَفُ
nūqafu
تُوقَفُونَ
tūqafūna
يُوقَفُونَ
yūqafūna
f تُوقَفِينَ
tūqafīna
تُوقَفُ
tūqafu
تُوقَفَانِ
tūqafāni
تُوقَفْنَ
tūqafna
يُوقَفْنَ
yūqafna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُوقَفَ
ʔūqafa
تُوقَفَ
tūqafa
يُوقَفَ
yūqafa
تُوقَفَا
tūqafā
يُوقَفَا
yūqafā
نُوقَفَ
nūqafa
تُوقَفُوا
tūqafū
يُوقَفُوا
yūqafū
f تُوقَفِي
tūqafī
تُوقَفَ
tūqafa
تُوقَفَا
tūqafā
تُوقَفْنَ
tūqafna
يُوقَفْنَ
yūqafna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُوقَفْ
ʔūqaf
تُوقَفْ
tūqaf
يُوقَفْ
yūqaf
تُوقَفَا
tūqafā
يُوقَفَا
yūqafā
نُوقَفْ
nūqaf
تُوقَفُوا
tūqafū
يُوقَفُوا
yūqafū
f تُوقَفِي
tūqafī
تُوقَفْ
tūqaf
تُوقَفَا
tūqafā
تُوقَفْنَ
tūqafna
يُوقَفْنَ
yūqafna

Verb

وَقَفَ (waqafa) I (non-past يَقِفُ (yaqifu), verbal noun وَقْف (waqf))

  1. (transitive) to stop (something), to bring to a stop
    • 609–632 CE, Qur'an, 6:30:
      وَلَوْ تَرَىٰ إِذْ وُقِفُوا عَلَىٰ رَبِّهِمْ
      walaw tarā ʔiḏ wuqifū ʕalā rabbihim
      (please add an English translation of this quotation)
  2. (transitive) to make stand, to set up
Conjugation
Conjugation of وَقَفَ (I, assimilated, a ~ i, full passive (?), verbal noun وَقْف)
verbal noun
الْمَصْدَر
وَقْف
waqf
active participle
اِسْم الْفَاعِل
وَاقِف
wāqif
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مَوْقُوف
mawqūf
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m وَقَفْتُ
waqaftu
وَقَفْتَ
waqafta
وَقَفَ
waqafa
وَقَفْتُمَا
waqaftumā
وَقَفَا
waqafā
وَقَفْنَا
waqafnā
وَقَفْتُمْ
waqaftum
وَقَفُوا
waqafū
f وَقَفْتِ
waqafti
وَقَفَتْ
waqafat
وَقَفَتَا
waqafatā
وَقَفْتُنَّ
waqaftunna
وَقَفْنَ
waqafna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَقِفُ
ʔaqifu
تَقِفُ
taqifu
يَقِفُ
yaqifu
تَقِفَانِ
taqifāni
يَقِفَانِ
yaqifāni
نَقِفُ
naqifu
تَقِفُونَ
taqifūna
يَقِفُونَ
yaqifūna
f تَقِفِينَ
taqifīna
تَقِفُ
taqifu
تَقِفَانِ
taqifāni
تَقِفْنَ
taqifna
يَقِفْنَ
yaqifna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَقِفَ
ʔaqifa
تَقِفَ
taqifa
يَقِفَ
yaqifa
تَقِفَا
taqifā
يَقِفَا
yaqifā
نَقِفَ
naqifa
تَقِفُوا
taqifū
يَقِفُوا
yaqifū
f تَقِفِي
taqifī
تَقِفَ
taqifa
تَقِفَا
taqifā
تَقِفْنَ
taqifna
يَقِفْنَ
yaqifna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَقِفْ
ʔaqif
تَقِفْ
taqif
يَقِفْ
yaqif
تَقِفَا
taqifā
يَقِفَا
yaqifā
نَقِفْ
naqif
تَقِفُوا
taqifū
يَقِفُوا
yaqifū
f تَقِفِي
taqifī
تَقِفْ
taqif
تَقِفَا
taqifā
تَقِفْنَ
taqifna
يَقِفْنَ
yaqifna
imperative
الْأَمْر
m قِفْ
qif
قِفَا
qifā
قِفُوا
qifū
f قِفِي
qifī
قِفْنَ
qifna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m وُقِفْتُ
wuqiftu
وُقِفْتَ
wuqifta
وُقِفَ
wuqifa
وُقِفْتُمَا
wuqiftumā
وُقِفَا
wuqifā
وُقِفْنَا
wuqifnā
وُقِفْتُمْ
wuqiftum
وُقِفُوا
wuqifū
f وُقِفْتِ
wuqifti
وُقِفَتْ
wuqifat
وُقِفَتَا
wuqifatā
وُقِفْتُنَّ
wuqiftunna
وُقِفْنَ
wuqifna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُوقَفُ
ʔūqafu
تُوقَفُ
tūqafu
يُوقَفُ
yūqafu
تُوقَفَانِ
tūqafāni
يُوقَفَانِ
yūqafāni
نُوقَفُ
nūqafu
تُوقَفُونَ
tūqafūna
يُوقَفُونَ
yūqafūna
f تُوقَفِينَ
tūqafīna
تُوقَفُ
tūqafu
تُوقَفَانِ
tūqafāni
تُوقَفْنَ
tūqafna
يُوقَفْنَ
yūqafna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُوقَفَ
ʔūqafa
تُوقَفَ
tūqafa
يُوقَفَ
yūqafa
تُوقَفَا
tūqafā
يُوقَفَا
yūqafā
نُوقَفَ
nūqafa
تُوقَفُوا
tūqafū
يُوقَفُوا
yūqafū
f تُوقَفِي
tūqafī
تُوقَفَ
tūqafa
تُوقَفَا
tūqafā
تُوقَفْنَ
tūqafna
يُوقَفْنَ
yūqafna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُوقَفْ
ʔūqaf
تُوقَفْ
tūqaf
يُوقَفْ
yūqaf
تُوقَفَا
tūqafā
يُوقَفَا
yūqafā
نُوقَفْ
nūqaf
تُوقَفُوا
tūqafū
يُوقَفُوا
yūqafū
f تُوقَفِي
tūqafī
تُوقَفْ
tūqaf
تُوقَفَا
tūqafā
تُوقَفْنَ
tūqafna
يُوقَفْنَ
yūqafna

Pronunciation 2

Verb

وَقَّفَ (waqqafa) II (non-past يُوَقِّفُ (yuwaqqifu), verbal noun تَوْقِيف (tawqīf))

  1. to bring to a stop, to bring to a standstill
  2. to arrest, to halt, to stop
  3. to obstruct, to hamper
  4. to park (a car)
  5. to erect, to raise
Conjugation
Conjugation of وَقَّفَ (II, sound, full passive, verbal noun تَوْقِيف)
verbal noun
الْمَصْدَر
تَوْقِيف
tawqīf
active participle
اِسْم الْفَاعِل
مُوَقِّف
muwaqqif
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مُوَقَّف
muwaqqaf
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m وَقَّفْتُ
waqqaftu
وَقَّفْتَ
waqqafta
وَقَّفَ
waqqafa
وَقَّفْتُمَا
waqqaftumā
وَقَّفَا
waqqafā
وَقَّفْنَا
waqqafnā
وَقَّفْتُمْ
waqqaftum
وَقَّفُوا
waqqafū
f وَقَّفْتِ
waqqafti
وَقَّفَتْ
waqqafat
وَقَّفَتَا
waqqafatā
وَقَّفْتُنَّ
waqqaftunna
وَقَّفْنَ
waqqafna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُوَقِّفُ
ʔuwaqqifu
تُوَقِّفُ
tuwaqqifu
يُوَقِّفُ
yuwaqqifu
تُوَقِّفَانِ
tuwaqqifāni
يُوَقِّفَانِ
yuwaqqifāni
نُوَقِّفُ
nuwaqqifu
تُوَقِّفُونَ
tuwaqqifūna
يُوَقِّفُونَ
yuwaqqifūna
f تُوَقِّفِينَ
tuwaqqifīna
تُوَقِّفُ
tuwaqqifu
تُوَقِّفَانِ
tuwaqqifāni
تُوَقِّفْنَ
tuwaqqifna
يُوَقِّفْنَ
yuwaqqifna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُوَقِّفَ
ʔuwaqqifa
تُوَقِّفَ
tuwaqqifa
يُوَقِّفَ
yuwaqqifa
تُوَقِّفَا
tuwaqqifā
يُوَقِّفَا
yuwaqqifā
نُوَقِّفَ
nuwaqqifa
تُوَقِّفُوا
tuwaqqifū
يُوَقِّفُوا
yuwaqqifū
f تُوَقِّفِي
tuwaqqifī
تُوَقِّفَ
tuwaqqifa
تُوَقِّفَا
tuwaqqifā
تُوَقِّفْنَ
tuwaqqifna
يُوَقِّفْنَ
yuwaqqifna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُوَقِّفْ
ʔuwaqqif
تُوَقِّفْ
tuwaqqif
يُوَقِّفْ
yuwaqqif
تُوَقِّفَا
tuwaqqifā
يُوَقِّفَا
yuwaqqifā
نُوَقِّفْ
nuwaqqif
تُوَقِّفُوا
tuwaqqifū
يُوَقِّفُوا
yuwaqqifū
f تُوَقِّفِي
tuwaqqifī
تُوَقِّفْ
tuwaqqif
تُوَقِّفَا
tuwaqqifā
تُوَقِّفْنَ
tuwaqqifna
يُوَقِّفْنَ
yuwaqqifna
imperative
الْأَمْر
m وَقِّفْ
waqqif
وَقِّفَا
waqqifā
وَقِّفُوا
waqqifū
f وَقِّفِي
waqqifī
وَقِّفْنَ
waqqifna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m وُقِّفْتُ
wuqqiftu
وُقِّفْتَ
wuqqifta
وُقِّفَ
wuqqifa
وُقِّفْتُمَا
wuqqiftumā
وُقِّفَا
wuqqifā
وُقِّفْنَا
wuqqifnā
وُقِّفْتُمْ
wuqqiftum
وُقِّفُوا
wuqqifū
f وُقِّفْتِ
wuqqifti
وُقِّفَتْ
wuqqifat
وُقِّفَتَا
wuqqifatā
وُقِّفْتُنَّ
wuqqiftunna
وُقِّفْنَ
wuqqifna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُوَقَّفُ
ʔuwaqqafu
تُوَقَّفُ
tuwaqqafu
يُوَقَّفُ
yuwaqqafu
تُوَقَّفَانِ
tuwaqqafāni
يُوَقَّفَانِ
yuwaqqafāni
نُوَقَّفُ
nuwaqqafu
تُوَقَّفُونَ
tuwaqqafūna
يُوَقَّفُونَ
yuwaqqafūna
f تُوَقَّفِينَ
tuwaqqafīna
تُوَقَّفُ
tuwaqqafu
تُوَقَّفَانِ
tuwaqqafāni
تُوَقَّفْنَ
tuwaqqafna
يُوَقَّفْنَ
yuwaqqafna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُوَقَّفَ
ʔuwaqqafa
تُوَقَّفَ
tuwaqqafa
يُوَقَّفَ
yuwaqqafa
تُوَقَّفَا
tuwaqqafā
يُوَقَّفَا
yuwaqqafā
نُوَقَّفَ
nuwaqqafa
تُوَقَّفُوا
tuwaqqafū
يُوَقَّفُوا
yuwaqqafū
f تُوَقَّفِي
tuwaqqafī
تُوَقَّفَ
tuwaqqafa
تُوَقَّفَا
tuwaqqafā
تُوَقَّفْنَ
tuwaqqafna
يُوَقَّفْنَ
yuwaqqafna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُوَقَّفْ
ʔuwaqqaf
تُوَقَّفْ
tuwaqqaf
يُوَقَّفْ
yuwaqqaf
تُوَقَّفَا
tuwaqqafā
يُوَقَّفَا
yuwaqqafā
نُوَقَّفْ
nuwaqqaf
تُوَقَّفُوا
tuwaqqafū
يُوَقَّفُوا
yuwaqqafū
f تُوَقَّفِي
tuwaqqafī
تُوَقَّفْ
tuwaqqaf
تُوَقَّفَا
tuwaqqafā
تُوَقَّفْنَ
tuwaqqafna
يُوَقَّفْنَ
yuwaqqafna

Pronunciation 3

Noun

وَقْف (waqfm (plural أَوْقَاف (ʔawqāf))

  1. verbal noun of وَقَفَ (waqafa) (form I)
  2. stopping, halting
  3. discontinuation, suspension
  4. stay, standstill
  5. pausing, resting
  6. blocking
  7. impediment, obstacle
  8. discharge, dismissal, removal
  9. (Islam) a waqf, religious endowment, endowment fund
  10. inalienable property
  11. (linguistics) pausa
Declension
Declension of noun وَقْف (waqf)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal وَقْف
waqf
الْوَقْف
al-waqf
وَقْف
waqf
nominative وَقْفٌ
waqfun
الْوَقْفُ
al-waqfu
وَقْفُ
waqfu
accusative وَقْفًا
waqfan
الْوَقْفَ
al-waqfa
وَقْفَ
waqfa
genitive وَقْفٍ
waqfin
الْوَقْفِ
al-waqfi
وَقْفِ
waqfi
dual indefinite definite construct
informal وَقْفَيْن
waqfayn
الْوَقْفَيْن
al-waqfayn
وَقْفَيْ
waqfay
nominative وَقْفَانِ
waqfāni
الْوَقْفَانِ
al-waqfāni
وَقْفَا
waqfā
accusative وَقْفَيْنِ
waqfayni
الْوَقْفَيْنِ
al-waqfayni
وَقْفَيْ
waqfay
genitive وَقْفَيْنِ
waqfayni
الْوَقْفَيْنِ
al-waqfayni
وَقْفَيْ
waqfay
plural basic broken plural triptote
indefinite definite construct
informal أَوْقَاف
ʔawqāf
الْأَوْقَاف
al-ʔawqāf
أَوْقَاف
ʔawqāf
nominative أَوْقَافٌ
ʔawqāfun
الْأَوْقَافُ
al-ʔawqāfu
أَوْقَافُ
ʔawqāfu
accusative أَوْقَافًا
ʔawqāfan
الْأَوْقَافَ
al-ʔawqāfa
أَوْقَافَ
ʔawqāfa
genitive أَوْقَافٍ
ʔawqāfin
الْأَوْقَافِ
al-ʔawqāfi
أَوْقَافِ
ʔawqāfi
Derived terms
Descendants

(via plural form أَوْقَاف (ʔawqāf))

Etymology 2

Borrowed from Ge'ez ወቅፍ (wäḳf, bracelet, armlet), also ውቅፍ (wəḳf), of obscure African origin.

Pronunciation

Noun

وَقْف (waqfm (plural وُقُوف (wuqūf)) (obsolete)

  1. bracelet, armlet
  2. metal or horn edge of a shield
Declension
Declension of noun وَقْف (waqf)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal وَقْف
waqf
الْوَقْف
al-waqf
وَقْف
waqf
nominative وَقْفٌ
waqfun
الْوَقْفُ
al-waqfu
وَقْفُ
waqfu
accusative وَقْفًا
waqfan
الْوَقْفَ
al-waqfa
وَقْفَ
waqfa
genitive وَقْفٍ
waqfin
الْوَقْفِ
al-waqfi
وَقْفِ
waqfi
dual indefinite definite construct
informal وَقْفَيْن
waqfayn
الْوَقْفَيْن
al-waqfayn
وَقْفَيْ
waqfay
nominative وَقْفَانِ
waqfāni
الْوَقْفَانِ
al-waqfāni
وَقْفَا
waqfā
accusative وَقْفَيْنِ
waqfayni
الْوَقْفَيْنِ
al-waqfayni
وَقْفَيْ
waqfay
genitive وَقْفَيْنِ
waqfayni
الْوَقْفَيْنِ
al-waqfayni
وَقْفَيْ
waqfay
plural basic broken plural triptote
indefinite definite construct
informal وُقُوف
wuqūf
الْوُقُوف
al-wuqūf
وُقُوف
wuqūf
nominative وُقُوفٌ
wuqūfun
الْوُقُوفُ
al-wuqūfu
وُقُوفُ
wuqūfu
accusative وُقُوفًا
wuqūfan
الْوُقُوفَ
al-wuqūfa
وُقُوفَ
wuqūfa
genitive وُقُوفٍ
wuqūfin
الْوُقُوفِ
al-wuqūfi
وُقُوفِ
wuqūfi

References

Hijazi Arabic

Etymology 1

From Arabic وَقَفَ (waqafa).

Pronunciation

  • IPA(key): /wa.ɡaf/, /wi.ɡif/

Verb

وَقَف or وِقِف (wagaf or wigif) I (non-past يِوْقَف (yiwgaf))

  1. to come to a stop, to come to a standstill
  2. to stop
  3. to stand
    Synonym: قام (gām)
Conjugation 1
Conjugation of وقف
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
past m وقفت (wagaft) وقفت (wagaft) وقف (wagaf) وقفنا (wagafna) وقفتوا (wagaftu) وقفوا (wagafu)
f وقفتي (wagafti) وقفت (wagafat)
non-past m أوقف (ʔawgaf) توقف (tiwgaf) يوقف (yiwgaf) نوقف (niwgaf) توقفوا (tiwgafu) يوقفوا (yiwgafu)
f توقفي (tiwgafi) توقف (tiwgaf)
imperative m اوقف (awgaf) اوقفوا (awgafu)
f اوقفي (awgafi)
Conjugation 2
Conjugation of وقف
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
past m وقفت (wigift) وقفت (wigift) وقف (wigif) وقفنا (wigifna) وقفتوا (wigiftu) وقفوا (wigfu)
f وقفتي (wigifti) وقفت (wigfat)
non-past m أوقف (ʔawgaf) توقف (tiwgaf) يوقف (yiwgaf) نوقف (niwgaf) توقفوا (tiwgafu) يوقفوا (yiwgafu)
f توقفي (tiwgafi) توقف (tiwgaf)
imperative m اوقف (awgaf) اوقفوا (awgafu)
f اوقفي (awgafi)

Etymology 2

From Arabic وَقَّفَ (waqqafa).

Pronunciation

Verb

وقف (waggaf) II (non-past يِوَقِّف (yiwaggif))

  1. to bring to a stop, to bring to a standstill
  2. to arrest, to halt, to stop
  3. to obstruct, to hamper
  4. to park (a car)
  5. to stand up
    Synonym: قام (gām)
Conjugation 2
Conjugation of وقف
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
past m وقفت (waggaft) وقفت (waggaft) وقف (waggaf) وقفنا (waggafna) وقفتوا (waggaftu) وقفوا (waggafu)
f وقفتي (waggafti) وقفت (waggafat)
non-past m أوقف (ʔawaggif) توقف (tiwaggif) يوقف (yiwaggif) نوقف (niwaggif) توقفوا (tiwaggifu) يوقفوا (yiwaggifu)
f توقفي (tiwaggifi) توقف (tiwaggif)
imperative m وقف (waggif) وقفوا (waggifu)
f وقفي (waggifi)

Etymology 3

From Arabic وَقْف (waqf).

Pronunciation

Noun

وقف (wagfm (plural أوقاف (ʔawgāf))

  1. a waqf, religious endowment, endowment fund
  2. inalienable property

Ottoman Turkish

Alternative forms

Etymology

Borrowed from Arabic وَقْف (waqf).

Noun

وقف (vakf or vakıf) (definite accusative وقفی (vakfı), plural اوقاف (evkaf))

  1. pause, break, halt
  2. foundation
  3. (Islam) waqf, the donation of buildings, plots of land or other assets for pious causes

Derived terms

Descendants

Further reading

South Levantine Arabic

Etymology 1

From Arabic وَقَفَ (waqafa).

Pronunciation

Verb

وقف (wiʔif) I (present بوقف (būʔaf), active participle واقف (wāʔef))

  1. to stand, to be standing
  2. (intransitive) to stop
Conjugation
Conjugation of وقف
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
past m وقفت (wʔift) وقفت (wʔift) وقف (wiʔif) وقفنا (wʔifna) وقفتو (wʔiftu) وقفو (wiʔfu)
f وقفتي (wʔifti) وقفت (wiʔfat)
present m بوقف (bawʔaf) بتوقف (btūʔaf) بيوقف (būʔaf) منوقف (mnūʔaf) بتوقفو (btūʔafu) بيوقفو (būʔafu)
f بتوقفي (btūʔafi) بتوقف (btūʔaf)
subjunctive m اوقف (awʔaf) توقف (tūʔaf) يوقف (yūʔaf) نوقف (nūʔaf) توقفو (tūʔafu) يوقفو (yūʔafu)
f توقفي (tūʔafi) توقف (tūʔaf)
imperative m اوقف (ūʔaf) اوقفو (ūʔafu)
f اوقفي (ūʔafi)

Etymology 2

From Arabic وَقَّفَ (waqqafa).

Pronunciation

Verb

وقّف (waʔʔaf) II (present بوقّف (biwaʔʔef))

  1. to stand, to be standing
    Synonym: صفّ (ṣaff)
    وقّفت كتير استنّاك بالشارع.
    waʔʔaft ktīr astannāk biš-šāreʕ.
    I stood for a long time waiting for you in the street.
    حكومة ايرلندا بتوقّف ضدّ نظام الاحتلال الإسرائيلي.
    ḥukūmet irlanda bitwaʔʔef ḍidd niẓām il-ʔiḥtilāl il-ʔisraʔīli.
    The Irish government stands in opposition to the Israeli occupation regime.
    هيّني وقّفت عالدور.
    hayyni waʔʔaft ʕad-dōr.
    I just got in line.
    (literally, “I just stood at the turn.”)
  2. to stand up, to get up
    Synonym: قام (ʔām)
    اللي بدّه ييجي معي لازم يوقّف هلا.
    illi biddo yīji maʕi lāzem ywaʔʔef halla.
    Whoever wants to come with me should get up now.
  3. to stand up for
    Synonym: وقّف في صفّ (waʔʔaf fi ṣaff)
    كان مفروض توقّف معي.
    kān mafrūḍ twaʔʔef maʕi.
    You were supposed to stand up for me.
  4. to stand up to
    Synonym: وقّف بوجه (waʔʔaf bi-wijh)
    إذا كانو يتنمّروك، ليش ما وقّفتلهم؟
    iza kānu yitnammarūk, lēš mā waʔʔaft-ilhom?
    If they were bullying you, why didn't you stand up to them?
  5. (intransitive) to stop, to pause
    ساعتي وقّفت.sāʕti waʔʔafat.My watch has stopped.
    كان يحكي عادي، بس لمّا فاتت عالغرفة وقّف بسرعة.
    kān yiḥki ʕādi, bas lamma fātat ʕal-ḡurfe waʔʔaf bsurʕa.
    He was speaking normally, but when she came into the room he quickly stopped.
  6. (transitive) to stop, to put an end to
    الشرطي وقّفني عشان ما كنت حاطط حزام الأمان.
    iš-šurṭi waʔʔafni ʕašān mā kunt ḥāṭeṭ ḥizām il-ʔamān.
    The policeman stopped me because I hadn't put my seatbelt on.
    المدير وقّف التدخين بالمكتب.
    il-mudīr waʔʔaf it-tadḵīn bil-maktab.
    The manager put an end to smoking in the office.
  7. (by extension) to lay off (from work)
    Synonyms: عزل (ʕazal), صرف (ṣaraf), فصل (faṣal)
    الشركة رح توقّف ميّة عامل عن الشغل في مصنعها الرئيسي.
    iš-širke raḥ twaʔʔef miyyet ʕāmel ʕan iš-šuḡl fi maṣnaʕha ir-raʔīsi.
    The company will lay off one hundred workers at its main factory.
  8. (by extension) to arrest, to detain, to hold
    Synonyms: عوّق (ʕawwaʔ), اعتقل (iʕtaʔal)
    وقّفوه لتحقيق.waʔʔafūh la-taḥʔīʔ.They held him for interrogation.
  9. (by extension) to park (a vehicle)
    Synonym: ركن (rakan)
    وقّف السيّارة قدّام العمارة.
    waʔʔaf is-sayyāra ʔuddām il-ʕamāra.
    He parked the car in front of the building.
Conjugation
Conjugation of وقف
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
past m وقّفت (waʔʔaft) وقّفت (waʔʔaft) وقّف (waʔʔaf) وقّفنا (waʔʔafna) وقّفتو (waʔʔaftu) وقّفو (waʔʔafu)
f وقّفتي (waʔʔafti) وقّفت (waʔʔafat)
present m بوقّف (bawaʔʔif) بتوقّف (bitwaʔʔif) بوقّف (biwaʔʔif) منوقّف (minwaʔʔif) بتوقّفو (bitwaʔʔfu) بوقّفو (biwaʔʔfu)
f بتوقّفي (bitwaʔʔfi) بتوقّف (bitwaʔʔif)
subjunctive m اوقّف (awaʔʔif) توقّف (twaʔʔif) يوقّف (ywaʔʔif) نوقّف (nwaʔʔif) توقّفو (twaʔʔfu) يوقّفو (ywaʔʔfu)
f توقّفي (twaʔʔfi) توقّف (twaʔʔif)
imperative m وقّف (waʔʔif) وقّفو (waʔʔfu)
f وقّفي (waʔʔfi)
Derived terms

Urdu

Etymology

Borrowed from Classical Persian وقف (waqf), from Arabic وَقْف (waqf).

Pronunciation

Adjective

وَقْف (vaqf) (indeclinable, Hindi spelling वक़्फ़)

  1. devoted

Noun

وَقْف (vaqfm (Hindi spelling वक़्फ़)

  1. devotion; devotee
  2. charity, charitable endowment
  3. (literally) pause, stay, rest
  4. stop, stay
  5. legacy, trust
  6. (typography) punctuation mark
  7. (linguistics) pausa
  8. pausa (Qur'an)

Declension

Declension of وقف
singular plural
direct وقف (vaqf) وقف (vaqf)
oblique وقف (vaqf) وقفوں (vaqfõ)
vocative وقف (vaqf) وقفو (vaqfo)

References

  • وقف”, in اُردُو لُغَت (urdū luġat) (in Urdu), Ministry of Education: Government of Pakistan, 2017.
  • وقف”, in ریخْتَہ لُغَت (rexta luġat) - Rekhta Dictionary , Noida, India: Rekhta Foundation, 2025.